Από άγνωστοι, γνωστοί.

Κεφάλαιο 9

Το πρωί ξύπνησα με εναν αφόρητο πονοκέφαλο.. Φυσικα! Χθες ηταν το πάρτυ του Δημήτρη. Επιχείρησα να σηκωθώ αλλά ξανα επεσα πισω αφου ο πονος επιδεινώθηκε.
Μετα απο 10 λεπτα σηκώθηκα και μπηκα αμεσως στο μπάνιο.. Αφου σαπουνιστηκα και δεν μυριζα πια αλκοολ και τσιγάρο, ντυθηκα με απλα ρουχα και κατεβηκα στη κουζινα.. Η μητερα μου ελειπε. Ειχε γραψει σε ενα χαρτακι:
"Γιωργο μου καλημερα. Εφυγα πολυ νωρις το πρωι για την Γερμανια. Συγνωμη που δεν στο ειπα νωριτερα αλλα προεκυψε οσο ησουν στο πάρτυ και δεν ηθελα να σε ενοχλησω. Λεφτα εχει στον φακελο πανω στο τραπέζι της κουζινας. Θα γυρισω σε μια εβδομαδα. Σαγαπω, Μαμά"
Χμμ. Περιεργο.. Εχει καιρο να παει επαγγελματικό ταξιδι. Πρεπει να την ρωτησω καποια στιγμή. Μια την εχω την μανα μου.. Τελοσπαντον..δεν με χαλαει που θα ειμαι μια βδομαδα μονος μου!
Εβαλα σε μια κουπα καφε και πηρα ενα κομματι κεικ σοκολατα που ειχε φτιαξει η μαμα μου. Καθισα στον καναπε και σκεφτομουν οτι ειχε γινει χθες.
Η Ιωαννα ηταν τοσο ομορφη με το φορεμα της! Ημουν ετοιμος να κανω κινηση οταν απτο πουθενα εμφανιστηκε η Δαναη και αρχισε να με φιλαει βιαια ΜΠΡΟΣΤΑ στην Ιωαννα. Επειτα ειδα την Δαναη να μιλαει με την Ιωαννα. Πρεπει να μαθω τι της ελεγε. Αυτα εγιναν νομιζω.. Ααα! Ωχ οχι!
Εκανα την Ιωαννα να κλαιει!
Μουτζωσα τον εαυτο μου στα αληθεια και προς στιγμην σκεφτηκα πως ειμαι ηλιθιος που το κανω αυτο αλλα οχι.. Ειμαι ηλιθιος που την εκανα να κλαιει! Δεν θα μου το συγχωρησω ποτε!
'Και θα καθεσαι ετσι; πηγαινε εξηγησε της για να εισαι ενταξει!' ειπε η φωνη μεσα μου. Παραδοξως, την ακουσα. Εβαλα καλυτερα ρουχα, πηρα ζακετα κινητο λεφτα και εφυγα.

Που να παω τωρα; δεν ξερω που ειναι το σπιτι της! Περιπλανιωμουν στη γειτονια κοντα στο σχολειο μηπως την δω. Μετα απο μιση ωρα.. Οταν ειχα χασει ολες μου τις ελπιδες να ξαναδω τα ματια της, την ειδα να βγαινει απο ενα σπιτι με ενα κοριτσι.. Αυτη ειναι η Χριστινα!  Ετρεξα προς το μερος τους.Η Ιωαννα ηταν σκυμμενη.  Η Χριστινα με κοιταξε απορημενη αλλα ταυτοχρονα σαν να καταλαβε και αφου της εδωσα ενα αχνο χαμογελο ειπε "εμμ Ιωαννα θα σε περιμενω στο αυτοκινητο να φυγουμε"
"Ε-ενταξει" ειπε με εναν λυγμο στο τελος.
"Κλαις;" την ρωτησα. "Ο-οχι" "τοτε γιατι μου κρυβεις τα ματακια σου;" της αγγιξα το πιγουνι και της ανεβασα το κεφαλι για να αντικρισω τα ματια της.
Οντως..εκλεγε.. Τα ματια της ηταν κοκκινα και πρισμενα.. Εγω φταιω.
"Εγω σε εκανα να κλαις ετσι δεν ειναι;" της ειπα γλυκα. "Εμμ..ο-οχι" "Σε παρακαλω πες μου την αληθεια, εγω σε εκανα να κλαις; πες μου την αληθεια!" "Εγωω- "
"Την αληθεια Ιωαννα μου" την διεκοψα. "Εμμ.. Ν-ναι" "Γαμωτο! Τιποτα δεν μπορω να κανω σωστα! Τιποτα!" ειχα νευριασει και ηθελα να τα σπασω ολα εκει εξω.
"Ηρεμησε.. Ειναι ενταξει" μου ειπε ηρεμα.
"Οχι Ιωαννα, δεν ειναι ενταξει.. Σε εκανα να κλαψεις. Εκανα αυτα τα ματια να βγαζουν δακρυα! " ειπα πιο ηρεμα αυτη τη φορα.
Εκεινη δεν μιλησε. Υπηρχε για λιγο σιωπη αλλα οχι αμηχανη..
"Ιωαννα" "Ναι;" με κοιταξε στα ματια "θ-θελω να σου πω.. Ο-οτι δεν εννοουσα αυτα που σου ειπα χθες. Ηθελα να σου δειξω πως εισαι πολυ ομορφη αλλα απο οτι φανηκε δεν το εβγαλα σωστα" στο τελος της προτασης μου της ξεφυγε ενα γελακι.
"Ειναι ενταξει Γιωργο.. Και σε ευχαριστω. Πρεπει να φυγω τωρα ομως.. Με περιμενει η Χριστινα και θα εχει φριξει λιγο"
"Ωραια"ειπα με πλατυ χαμογελο "που θα πατε;" "για ψωνια!" ειπε πραγματικα χαρουμενη. Αχ ποσο ωραιο χαμογελο εχει!
"Αα ωραια! Αντε να μην σας καθυστερω κιολας." ειπα και την αγκαλιασα. Φαινεται να ξαφνιαστηκε αλλα ανταπεδωσε και με εσφιξε στην αγκαλια της. Τι ωραιο αρωμα που εχει;
"Εχεις πολυ ωραιο χαμογελο. Να το χρησιμοποιεις. Μην στενοχωριεσαι για κανεναν" της ψιθυρισα ενω ηταν στην αγκαλια μου και ανατριχιασε. Χαιρομαι που εχω τοση επιδραση πανω της.
Μετα απο 1 λεπτό απομακρυνθηκε ηρεμα απτην αγκαλια μου. Ψιθυριστα μου ειπε "Ευχαριστω για ολα". Με φιλησε στο μαγουλο και εφυγε με κατευθυνση το αυτοκινητο της Χριστινας..

Νομιζω την ερωτευτηκα..

Χευυ ! Σιπαρετε Γιωργο και ιωανναα!!;
Το επομενο κεφαλαιο θα ανεβει αυριο λογικα.
Ο γιωργος μας ερωτευτηκεε!

~ΚΜ.