Από άγνωστοι, γνωστοί.

Κεφάλαιο 4

Αυτη ρε γαμώτο η κοπέλα έχει κολλήσει στο μυαλό μου. Πρωτη φορά σκέφτομαι ενα άλλο κορίτσι εκτός της Εύας.
Ιωάννα..Ιωάννα..Ιωάννα.
Πρέπει να την ξαναδώ. Μα πως δεν την ειχα προσέξει; Αυτα τα μάτια.. Μονο τα μάτια της παρατήρησα. Αλλά πως να την δω; δεν ξερω παραπάνω στοιχεία της και το σχολειο έχει 2000 μαθητες! Αλλα θα τη βρω. Τι δε θα εδινα για να ξαναδω αυτα τα καταπρασινα ματια;
Μα τι λεω; Θα τρελαθώ στο τελος!
Κούνησα το κεφαλι μου προσπαθώντας να βγάλω αυτες τις σκέψεις απτο μυαλο μου.
Λιγο δύσκολο, πως ξεχνας αυτα τα ματια;
"ΩΧΟΥ! Γιωργο σκασεε!" ειπα στη συνείδηση μου. Δε παω καλά τελικά, μιλάω μονος μου!
Η ωρα είναι 11 το βραδυ και αυριο Παρασκευή. Επιτελους σαββατοκυριακο!
Ωχ! Εχω και το θεατρικο αυριο.. Πφφ. Καλα θα το αντέξω. Αλλωστε την αγαπω την κιθαρα μου και γενικά τη μουσική.
Με αυτες τις σκεψεις με πήρε ο ύπνος..

Το επομενο πρωι..

Για κάποιο λόγο σηκώθηκα γεμάτος ενέργεια και κέφι.. Απτο δημοτικό εχω να ξυπνήσω με τετοιο τροπο..
Ντυθηκα με ενα μαυρο τζιν, ενα ασπρο V T-shirt το δερμάτινο τζάκετ μου και τα converse μου.
"Καλημερα γιώργο!" με καλημερισε η μανα μου. "Καλημερα μαμα" ειπα με χαρα και παρεξενευτηκε.. Λογικο..
Εφαγα το πρωινο μου, πηρα την ηλεκτρικη μου κιθαρα gibson και την τσαντα μου και βγηκα απτο σπιτι.

Οταν μπηκα στο σχολείο ολα τα γυναικεία βλέμματα επεσαν πανω μου. Πω πω! Ευτυχως το εχω συνηθισει.. Αλλος στη θέση μου θα κομπλαρε!
Κατευθυνομαι προς το παγκακι κατω απτο δεντρο που εδω και δυο χρονια εχει γινει στεκι της παρεας μου.
"Μερα guys!" λεω..
"Καλημερα ρε μαγκα. Την κιθαρα τι τη θες; " μου λεει ο Μαριος, ενα αλλο μελος της παρεας μας.. Καλο παιδι και καπως ωραιος. "Ρε μαλακα με εβαλε τιμωρια η ηλιθια να συμμετεχω στο θεατρικο του σχολειου" γκρινιαξα θυμωμενος.
"χαχαχαχα" γελασε ο Μαριος, ο Δημητρης και ο Κωστας.
"Καλα γελατε ρε γελατε", ειπα και αφου δεν ελεγαν να κοψουν το γελάκι εφυγα.

Μπαινω στο μαθημα και ειμαι διαβασμενος στον καθηγητη της ιστοριας. Ολη η ταξη με κοιτουσε περιεργα αλλά αληθεια! Ειχα σκεφτει αυτα που μου είπε και ειπα να διαβασω μια φορά.

Το σχολειο τελειωσε γρηγορα και κατευθύνθηκα προς την αίθουσα εκδηλωσεων για τη προβα..
Μπηκα μεσα και ολοι με κοιτουσαν περιεργα..μαλλον δεν περιμεναν ο προεδρος του σχολειου να συμμετεχει στη μουσικη του θεατρικου..

Ξεκινησαν οι προβες και η καθηγητρια με εβαλε να παιξω το 'american idiot' των 'green day' φυσικα και το ξερω.
Αρχισα τη μελωδια αλλα με εκοψε ο ηχος της πορτας που ανοιγει.
"Συγνωμη που αργησα" ειπε μια κοπελα με φαρδιες φόρμες και ενα μεγαλο σε μεγεθος φουτερ. "Δε πειραζει Ιωαννα μου, εγινε κατι;" Ιωαννα..ιωαννα..
"Εμμ.. Οχι τιποτα" απαντησε δειλα και ντροπαλα και σηκωσε αργα το κεφαλάκι της. Με κοιταξε στιγμιαία. Ωχ! Τα ματια της! Ειναι η ιωαννα! Αντίκρισα ξανά αυτά τα μάτια που ήταν η αιτία να μην κοιμηθώ χθες το βραδυ..
"Γιωργο αγορι μου επικοινωνεις;" με 'ξυπνησε' η καθηγητρια και τοτε συνειδητοποιήσα οτι ειχα καρφωσει την Ιωαννα. Αμεσως κοκκινησαν τα μάγουλά μου και ξεκινησα να παιζω κιθάρα.
Οταν τελειωσα η καθηγήτρια κρατησε μονο εμένα και την Ιωαννα.
"Παιδια εσεις θα κανετε ενα ντουέτο. Διαλεξτε εσεις οποιο τραγούδι θελετε. Γιωργο εσυ με τη κιθαρα σου και εσυ Ιωαννα με την φωνη σου" ειπε και εφυγε αφηνωντας μας μονους στην αίθουσα..

Κοιταζομασταν για πολυ ωρα μεχρι που αποφάσισα να σηκωθω για να αφησω στην ακρη την κιθαρα μου. "Τι κανεις Ιωαννα;" της ειπα. "Πολυ καλα εσυ;" "χαιρομαι. Καλα και γω. Λοιπον ποιο τραγουδι θες να πουμε;" "εμμ, δεν ξερω καποιο ροκ θα προτιμουσα" οταν μου το ειπε αυτο την φανταστηκα να τραγουδαει ροκ τραγουδια. Αχ. "Οκ συμφωνω.. Θες να πουμε evanescence?" "ΝΑΙ ΝΑΙ! Να πουμε το bring me to life??" ειπε γεμάτη ενθουσιασμο που δεν κρατηθηκα και χαμογέλασα πλατιά. Αμεσως κοκκινησε και αρχισε να δαγκωνει νευρικα τα χειλη της.. "Λοιπον εχω ακομα λιγο χρονο θες να ξεκινήσουμε να το προβάρουμε;" ειπα.."ναι φυσικα" απαντησε νορμαλ αυτή τη φορα.. Και αρχισα να παιζω τις πρωτες συγχορωδιες στην κιθαρα μου..

Hey!! Μεγαλο κεφάλαιοο! Γνωριζονται καλυτερα αυτη τη φορα αλλα εχουμε ακομα μελλον...
ΠΑΙΔΙΑ ΣΧΟΛΙΑΣΤΕΕ!
Luv u.

~KM.