Από άγνωστοι, γνωστοί.

Κεφάλαιο 16

Σάββατο σήμερα! Κανόνισα να βγω με την Ιωάννα και για κάποιο λόγο που δεν θέλω να ξέρω νιώθω ότι θα γίνει κάτι κακό. Ελπίζω να αποδειχθεί λάθος.

Ξύπνησα στις 11:30 και κατέβηκα για πρωινό. Η μάνα μου έλειπε. Έβαλα ένα μπολ με δημητριακά και κάθισα στο σαλόνι για να δω τηλεόραση. Έβαλα μια βλακεια να παίζει. Δεν θυμάμαι τι έβλεπα. Να πω την αλήθεια είχα χαζέψει και σκεφτόμουν που να έχει πάει η μαμά... Μα φυσικά! Λογικά στο νοσοκομείο για εξετάσεις.

Εγώ δεν κάνω κάποιο άθλημα αλλά που και που τα σαββατοκυριακα πηγαίνω με τον Μιτσο να παίξουμε μπάσκετ.

Ετοιμάστηκα λοιπόν και άφησα ένα χαρτί στην μάνα μου που της λέω ότι έχω πάει για μπάσκετ.

Ο Δημήτρης με περίμενε εκεί.
"Άντε ρε μαλάκα άργησες" ειπε κάπως νευρικά.
"Σορρυ"
"Έλα πάμε να σε κερδίσω παλι"
"Με κάνεις και γελάω" του είπα κοροιδευτικα.

Αρχίσαμε να ρίχνουμε απλά σουτακια στην μπασκετα. Ξαφνικά μπήκαν δύο αγόρια μέσα στο γήπεδο. Ήταν πολύ γυμνασμενοι. Μας πλησίασαν..
"Ποιος είναι ο Γιώργος;"ειπε ο ένας.

Κατάλαβα.. ήταν σίγουρα δουλειά του μαλάκα του Στέφανου. Θα τον διαλύσω.

"Εγώ είμαι." είπα και έκανα ένα βήμα προς αυτούς.
"Ωραία." είπε απλά ο ένας και μου έδωσε μια μπουνιά στο μάτι και αγκωνιά στα πλευρά μου
"Θέλετε κάτι;" ειπα ειρωνικά
"Ναι. Χωρίς λόγο θα κάναμε τέτοια πράγματα; Ποτέ" είπε ειρωνικά αυτός που μου έδωσε τις μπουνιές.
"Ωραία, πείτε μου τι θέλετε λοιπόν γιατί δεν έχω και άπλετο χρόνο να ασχολούμαι με μαλακίες." είπα με εκνευρισμό στη φωνή μου
"Εμεις; Τίποτα.  Ο Στέφανος θέλει.. Να μην ξαναδεις αυτή τη πουτανα την Ιωάννα"
"Αν θέλει ο Στέφανος κάτι να έρθει να μου το πει ο ίδιος, πείτε του. Και μην ξαναβρίσεις την Ιωάννα.ΑΚΟΥΣ; Αντε παλιομαλάκες και πολύ σας κράτησα" είπα νευριασμενος και αυτοί έφυγαν. Ελπίζω να μεταφέρουν το μήνυμα αυτό στον μαλακα.

"Ρε Γιώργο.. Τι έγινε μόλις τώρα;" είπε ο  Μιτσος ενώ είχε μείνει αφωνος. Και με το δίκιο του ο άνθρωπος.
"Τίποτα ρε φιλε..θα σου πω άλλη φορά μαζί με την Ιωάννα.. Άντε πάμε γιατί θέλω να βγω" ειπα ενω χαμογέλασα χαζά στο τέλος της πρότασης μου.
"Την έχεις πατήσει άσχημα με τη μικρή φιλε"
"Το ξέρω ρε Μίτσο..λες να μην το ξέρω;" είπα και τον χτυπησα φιλικά στον ώμο.

Έφτασα με δυσκολία στο σπίτι. Όλο μου το σώμα είχε γεμίσει με μελανιές και εγώ πονούσα πολύ.
Κοιταχτηκα στον καθρέφτη. Το μάτι μου ήταν μαύρο. Άμα τον πετύχω αυτόν πουθενά...