Beloofd? {Pengu 2}

Hoofdstuk 10

Luke
Ik lig met Jaydon op mijn buik op ons bed.
Met mijn vingers ga ik zachtjes door zijn haar.
Michael, Calum en Ashton zijn boodschappen aan het doen, dus Jaydon en ik zijn alleen.
"Papa, wat jij heb op jou pols?"
Ik kijk op en zie tot mijn schrik dat mijn sneeën zichtbaar zijn.
"Niks" lieg ik.
Jaydon gaat rechtop op mijn borst zitten en staart naar mijn pols.
Ik schuif mijn mouw omlaag en staar naar het plafond.
Net als Jaydon wat wil zeggen, komen de andere binnen.
Ik til Jaydon van mijn borst en sta meteen op.
Verbaasd kijkt iedereen me aan terwijl ik de kamer uitren.
"Luke!" Hoor ik achter me.
Ik open de nooduitgang, en kom op een hoge brandtrap.
De grond is ver onder me.
Ik klim op de reling en ga erop zitten.
Langzaam laat ik mezelf zakken.
Auto's onder me toeteren.
Nu hang ik aan de reling, klaar voor het einde.
Net als ik wil loslaten, pakt iemand mijn polsen.
"BEN JE GEK GEWORDEN?!" Gilt Michael bezorgd.
Ik probeer me los te trekken, maar Michael houdt me stevig vast.
"L-Laat me los!" Roep ik.
Dan realiseer ik me pas waar ik mee bezig ben.
"Hijs me op! Hijs me op!" Krijs ik.
Michael doet zijn uiterste best, maar ik kan aan hem zien dat het niet lukt.
Plotseling valt Michael over de reling, maar gelukkig heb ik hem vast.
Met mijn ene hand houd ik de reling vast, en met de andere Michael.
"Sorry, Michael!" Roep ik.
"Wat bedoel je?!"
Met mijn laatste kracht slinger ik Michael op de brandtrap, en dan verlies ik mijn grip.
Ik voel hoe ik naar beneden val.
"LUKE!" Hoor ik Michael krijsen, maar dan is het met een klap zwart.

Michael
Met Calum en Ashton ren ik zo snel mogelijk naar beneden.
Daar treffen we Luke aan, bloedend op de weg.
Ik zak op mijn knieën en begin keihard te huilen.
Calum pakt zijn telefoon en begint te bellen.
Ashton checkt Luke zijn pols.
"Hij heeft nog een pols!" Roept Ashton.
Binnen twee minuten komt er een ambulance de hoek om.
Alles gaat opeens heel snel.
Luke wordt meegenomen en Calum probeert mij te troosten.
Ashton gaat naar binnen om Jaydon te halen en ik blijf huilend op de stoep zitten.
Tranen blijven komen en ze stoppen niet.

De volgende dag
Depressief zit ik in de wachtkamer van het ziekenhuis.
Morgen vliegen Calum en ik terug naar Australië, en Ashton blijft bij Luke in het ziekenhuis.
Jaydon gaat met ons mee en verblijf bij Jack.
"Mike, kom maar" zegt Ashton, die opstaat.
Ik sta op en samen lopen we naar Luke's kamer.
Ashton opent de deur en ik stap naar binnen.
Als ik hem zie liggen, begin ik meteen keihard te huilen.
Woede overspoelt me, maar verdriet ook.
"Waarom moest je dit nou doen, Luke?" Fluister ik boos.