Beloofd? {Pengu 2}

Hoofstuk 17

Michael
Met Jaydon op mijn arm loop ik naar boven om Luke wat eten te brengen.
Als we de kamer inlopen, schrik ik me dood.
Ik laat het ontbijt vallen en sla mijn hand voor Jaydon's ogen.
"Papa? Wat jij doen?" Vraagt Jaydon verrast.
"Jaydon, jij moet vragen of oom Calum en Ashton nú komen" zeg ik terwijl ik hem op de gang zet en mijn telefoon aan hem geef.
Snel toets ik nog Calum's nummer in en ren dan de kamer weer in.

Calum
"Oom Calum?"
"Jaydon? Wat is er?"
"Papa Michael zeggen jij nu komen moet"
"Ik kom eraan"
Snel hang ik op en trek Ashton van de bank.
"Wat is er?" Vraagt Ashton.
"Luke heeft een zelfmoordpoging gedaan" antwoord ik.
Hoe ik dit weet?
Michael heeft ooit gezegd dat als Jaydon ooit belt en zegt dat ik moet komen, dat Luke iets heeft gedaan.
"Ash, bel de ambulance" zeg ik.

Michael
Luke ligt in een plas bloed op de grond.
"Luke! Luke wake up!" Zeg ik terwijl ik me in de plas bloed laat vallen.
Beneden hoor ik de deur opengaan en in de verte hoor ik de ambulance.
"Michael!" Roept Calum vanaf beneden.
"HELP!" Schreeuw ik.
Tranen lopen over mijn wangen terwijl ik Luke door elkaar schud.
Ik hoor dat de ambulance voor ons huis stopt.
Calum en de ambulancebroeders stormen de kamer in.
"Help" fluister ik huilend.
Calum trekt me naar achteren en neemt me mee de badkamer in.
Hij geeft me schone kleren en helpt me met verkleden.
"W-We moeten naar L-Luke" fluister ik.
"Mike, de kans is enorm groot dat Luke het niet zal halen, zag je al dat bloed?"
"Maar... Maar Jaydon dan? En ik..?"
Ik begin weer te huilen.
"Je zal nu naar Jaydon moeten en hem uitleggen wat er gebeurd, Ashton kan dat niet" zegt Calum terwijl hij me overeind trekt.
Als we de kamer weer inlopen, ligt alleen de plas bloed er nog.
We lopen naar beneden en Jaydon zit huilend op de bank.
Als hij me ziet, rent hij meteen naar me toe.
"Papa Luke d-dood! Papa L-Luke dood!" Blijft hij de hele tijd fluisteren.
"Papa Luke is niet dood" antwoord ik terwijl ik over zijn rug wrijf.
Of misschien wel..: