Beloofd? {Pengu 2}

Hoofdstuk 12

Michael
Ik hoor Calum de trap opkomen, dus ik verstop me snel onder de deken.
"Mike, ik moet ergens heen, je bent alleen met Jaydon" zegt Calum zachtjes.
Ik schrik bij het horen van die woorden.
"Blijf hier" smeek ik hem vanonder de deken.
"Ik ben heel snel weer terug, maar zorg ervoor dat mijn huis niet afbrand, goed?"
Ik knik.
Calum verlaat de kamer en al snel hoor ik beneden de voordeur dichtslaan.
Voor twee minuten is het stil, maar dan hoor ik Jaydon de trap opkomen.
Ik steek mijn hoofd boven de deken en zie Jaydon door de gang lopen.
Snel sta ik op en loop ik hem achterna.
Voor het eerst in een lange tijd loop ik door de gang.
Jaydon gaat met zijn rug naar me toe op de grond zitten en begint te snikken.
Bezorgd ga ik naast hem zitten en trek hem op mijn schoot.
"Papa?" Snikt hij verrast.
Ik knik en houd hem stevig tegen me aan.
"Waarom moet je huilen, Jay?" Fluister ik.
"Ik mis papa Luke en jou papa" zegt hij verdrietig.
"Oom Calum is leuk, maar jij niet hier bent vaak, ik mis dat" gaat hij verder.
"Het spijt me Jay" fluister ik met tranen in mijn ogen.
"Het is goed, maar jij beloof jij komen vaker met mij spelen?"
"Ik beloof het" fluister ik.
"Jij nu met mij spelen?"
Het liefst zou ik terug naar mijn bed gaan, maar dat kan ik hem niet aandoen.
"Tuurlijk" antwoord ik met een zwakke glimlach.

Calum
Ik verwacht dat Jaydon tv te kijken en dat Michael in bed ligt, maar als ik thuiskom, is het heel anders.
Michael ligt lachend met Jaydon op de grond, te spelen met autootjes.
"Oom Calum!" Roept Jaydon als hij me ziet.
Michael kijkt op en kijkt me aan.
Ik glimlach naar hem, en hij glimlacht terug.
Rustig hang ik mijn jas op en ruim ik mijn spullen op.
Ik zie dat Michael moe is, hij ziet er ook heel mager uit.
"Kom Jay, papa gaat even slaapje doen en wij gaan pannenkoeken maken!" Zeg ik enthousiast.
Jaydon springt op en rent naar me toe, maar halverwege bedenkt hij zich.
Hij rent terug naar Michael en druk een kus op zijn wang, dan rent hij weer naar mij.
Michael glimlacht en staat dan op.
Hij verlaat de kamer en tevreden pak ik het pannenkoekenbeslag.

Die avond
Als Jaydon en ik zitten eten, gebeurt er iets wat ik nooit had verwacht.
Michael komt de kamer ingelopen, aangekleed en alles.
"Michael!" Roep ik blij.
Hij lacht en gaat naast Jaydon zitten.
"Ik dacht dat ik me maar is moest aankleden" grinnikt hij.
"Dat was een erg goed plan van je" zeg ik terwijl ik de borden opruim.
Michael heeft al gegeten, althans, ik heb hem eten gebracht.
"Mike, waarom breng jij Jaydon niet naar bed vanavond?"
Michael knikt en tilt Jaydon op.
"Zeg maar dag tegen oom Calum" zegt hij tegen Jaydon.
"Dag oom Calum!" Roept Jaydon enthousiast.
Ik neem afscheid van hem en dan loopt Michael met hem naar boven.

Michael
Als ik Jaydon in bed stop, valt mijn oog op iets.
Ik ga op mijn knieën zitten en vis wat onder de kast vandaan.
"Pengu?" Vraag ik verward.
Die knuffel was toch bij Luke?
"Pengu?" Vraagt Jaydon, net zo verward als ik.
We staren elkaar raar aan.