Beloofd? {Pengu 2}

Hoofdstuk 11

Calum
Met Jaydon op mijn arm loop ik door het huis.
Michael, Jaydon en ik zijn terug in Australië, en Ashton is bij Luke.
Ik mis Ashton wel heel erg, maar ik moet nu voor Michael en Jaydon zorgen.
"Michael!" Roep ik vanonder aan de trap.
Ik krijg geen antwoord.
Met een zucht pak ik een glas water en loop naar boven.
Ik zet Jaydon neer en loop de kamer in waar Michael 24/7 is.
"Hier, wat water" zeg ik terwijl ik het glas neerzet.
Michael mompelt wat vanonder de deken.
"Mike, je ligt nu al in je bed sinds we terug zijn van het vliegveld, Jaydon mist je!" Zucht ik.
"Dan stuur je hem toch hierheen?"
"Kom op Michael..."
"Laat me met rust"
Ik zucht en verlaat de kamer.

Michael die nacht
Ik lig wakker die nacht, mijn gedachten blijven naar Luke gaan.
Was ik maar bij hem...
Opeens voel ik een hand op mijn arm.
"Calum?" Mompel ik schor.
"Papa" fluistert Jaydon.
"Jay! Wat doe jij hier?" Fluister ik.
Hij zegt niks, maar klimt in het bed en gaat tegen me aan liggen.
Ik sla mijn arm om hem heen en knuffel hem.
"Waar papa Luke is?"
"Papa Luke is even op vakantie..." Antwoord ik twijfelend.
"Waar?"
"Die plek ken jij niet, kleine man. Ga nu maar lekker slapen" fluister ik.
Ik geef hem een kus en dan sluit Jaydon zijn ogen.
Al snel vallen we allebei in slaap.

De volgende dag
Ik word wakker als Calum, Jaydon uit het bed tilt.
"Kom Jay, je moet naar het dagverblijf" zegt Calum zachtjes tegen Jaydon.
"Ik hier blijf!" Protesteert Jaydon.
"Laat hem maar thuis" zeg ik schor.
"Weet je het zeker?" Vraagt Calum.
"Ja"
Ik draai me weer om en val in slaap.

Calum
Zo gaat het íedere dag.
Michael wordt wakker, zegt dat Jaydon thuis mag blijven, gaat weer slapen en eet amper.
Ik neem Jaydon mee de keuken in en begin zijn ontbijt te maken.

"Jay, ga je zo mee om dit naar papa te brengen?" Vraag ik terwijl ik naar Michael's ontbijt wijs.
Hij knikt enthousiast.
Ik geef Jaydon zijn eten en meteen rent hij naar de bank om het op te eten.
Zelf pak ik een banaan.
Dan begint mijn telefoon te trillen.
Ashie❤️💕👨‍❤️‍👨 belt.
Ik neem snel aan.
"Ash??!!"
"Hi Cal!"
"Ash ik mis jou en je lippen!"
"Hahaha ik jou en de jouwe ook, Cal! Maar ik bel om te vertellen dat Luke wakker is"
"Echt?! Wat fijn!"
"Hoe gaat het met Michael?"
"Hij ligt depressief in bed en komt er niet uit, eet amper en praat amper tegen Jaydon en mij"
"Da's echt vervelend... Hopelijk komen Luke en ik zo snel mogelijk terug, maar ik moet nu gaan, doei Cal, ik houd van je!"
"Ik ook van jou Ash"
Ashton hangt op en ik leg mijn telefoon weg.
Jaydon komt met zijn lege bord de keuken ingerend.
Ik leg het bord op het aanrecht en til hem op.
Samen met hem en het ontbijt van Michael loop ik naar Michael's kamer.

Ik zet Michael's bord op zijn nachtkastje en zet Jaydon op het bed.
"Mike" fluister ik.
Hij gromt wat.
"Luke is wakker" fluister ik.
Michael schiet overeind.
"W-Wat?!"
"Luke is vannacht wakker geworden" 
Michael kijkt me met grote ogen aan.
"I-Ik moet naar hem toe" fluistert hij.
"Mike, je ziet er slecht uit, jij moet eerst weer gaan eten" zeg ik terwijl ik zijn eten onder zijn neus duw.
Hij schudt zijn hoofd.
"Papa eten!" Roept Jaydon terwijl hij een stukje fruit van het bord pakt.
Ik lach en til Jaydon op.
Michael neemt het bord aan en staart ernaar.
"Het bijt niet" grap ik.
Michael trekt een raar gezicht en eet dan een stukje fruit.
"I'm proud of you" zeg ik tevreden.
Samen met Jaydon loop ik de kamer weer uit.