Chapter 04: Haunting in Room 302

1.2M 41.1K 24.7K
                                    

AUTHOR'S NOTE: This is the updated 2022 version of Chapter 04. If you are re-reading this part, you may observe some changes from the previous version.

CONTENT AND TRIGGER WARNING: This chapter contains depictions of and references to blackmail. Please be mindful of this sensitive theme and other possible triggers. Remember to practice self-care before, during and after reading.

 Remember to practice self-care before, during and after reading

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

LORELEI

BUONG ARAW kong iniwasang makasalubong si Loki sa campus. I heard from Rosetta na STEM student siya kaya hindi ako dumaan sa wing kung nasaan ang classrooms nila. Parang may malaking atraso ako sa kanya kahit wala naman talaga. Hindi ko pa kasi naibigay ang sagot ko kung payag ba akong maging member ng kanyang QED Club. I refused to give him an answer noong tinanong niya ako sa hagdanan habang pababa kami ng rooftop.

Oo. Sinabi kong gagawin ko kung anumang favor ang hilingin niya sa akin—basta hindi labag sa prinsipyo ko. But the favor that he asked of me was not easy. Mukhang simple. Mukhang walang kahirap-hirap kung iko-compare sa ibang favor na pwede niyang hingin. Kailangan ko lang mag-fill out ng membership application form, 'tapos tapos na.

Ang kaso, kapag sumali ako sa club niya, I would be compelled to join him in his club activities every now and then. Hindi ako pwedeng maging absentee member. Kahit sabihin niyang hindi ko kailangang sumipot sa clubroom araw-araw, hindi 'yon matitiis ng konsensya ko. It would be an academic year-long commitment, and I got to commit myself to it.

Kasama ko na nga siya pag-uwi ko sa apartment, kasama ko pa siya sa school. Magsasawa na talaga ako sa pagmumukha niya.

"My club needs to have another member or else they'll take away my clubroom," naalala kong kuwento niya kanina. "The student council vice president wants to bully me. He knew it would be difficult for me to persuade anyone to join my club."

I was unaware of his issues with the vice president, if he had any. Kung sanang may friend siya, hindi niya poproblemahin ang pagre-recruit ng club members. So much for his "friends are nothing but excess baggage" perspective. Sana'y ma-realize niya na hindi masamang magkaroon ng kaibigan na pwede niyang asahan sa ganitong sitwasyon.

Maybe he had hard time dealing with people. Hindi na ako magtataka kung gano'n nga. He could be arrogant, condescending, and insensitive. Siguradong mahihirapang maka-relate at makisama ang ibang tao sa tulad niya. Magda-dalawang linggo pa lang kaming magkasama sa apartment, pero hindi gano'n kaganda ang impression ko kay Loki.

"Hey, Lori! May club ka na bang sasalihan?" tanong ni Rosetta habang kumakain kami ng lunch sa cafeteria. Matapos ang halos araw-araw niyang pangungulit sa akin, tinanggap ko na ang offer niyang sumabay sa kanya tuwing lunchtime. Dahil sa dami ng mga nanananghalian dito at masyadong ingay, kinailangan niyang lakasan ang kanyang boses.

Yumuko ako, bumuntonghininga, at nabitawan ang fork. Thanks for reminding me, Rosetta. Kapag narinig ko ang salitang club, naalala ko agad ang hinihinging favor ni Loki. I did not want to think about it at the moment. Ayaw ko ring problemahin muna.

Project LOKI ①Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon