BEN ÖLDÜĞÜM GÜN

MELİSA KAYBOLUYOR ( BÖLÜM 5 )

BİR BAHAR PİKNİĞİ

Hadi benim güzel kızım tut elimden dedi babası,Liya inanamıyordu ilk defa pikniğe geliyordu,12 yaşında bir kız çocuğu idi ve ailece ilk defa birşey yapıyorlardı.Ailece diye düşündü Liya,bu kelime ağzında acı bir tat bıraktı,boğazı düğüm düğüm oldu,babası herşey normalmiş gibi davranmak için büyük çaba sarfediyordu,annesi o her zamanki keskin bakışları ile onlara bakıyordu.Liya bazen annesi ölsün istiyordu evet o zaman belki herşey farklı olurdu,gerçekten bir aile olurlar,mutlu olurlardı,babası böyle hüzünlü bakmaz,o gür siyah saçları erkenden ağarmaz, aslında yapılı olan omuzları böyle yenik durmazdı, annesiz kalırdı ama belki herşey daha iyi olurdu.Sonra böyle düşündüğü için kendine kızıyordu, annesi olmayan arkadaşları çok zor durumdaydı, hep üzgün ve karamsarlardı, yok hayır Liya böyle olmak istemiyordu,ne olurdu sanki annesi daha farklı davransaydı,bu arada babasının ona sevgiyle baktığını gördü, seni çok sevdiğimi biliyorsun değilmi dedi babası ona,biliyorum dedi Liya,bende seni çok seviyorum. Sonra içinden keşke annemde bizi daha çok sevseydi diye geçirdi ve içi geride bıraktıkları için acıyla doldu.

MELİSA KAYBOLUYOR

Melisa çok düşünmüştü ve karar vermişti o eve bir kez daha tek başına gidecek ve Ayşen Hanım la konuşmanın bir yolunu bulacaktı.Asya buna elbette karşı çıkacağı için Melisa kimseye birşey demeden okula gidiyormuş gibi çıktı ve gizemli evin yolunu tuttu.O gün Asya da okula gittiği için Melisa daha kolay plan yapabilmişti. Tepedeki ev dedi içinden ne kadar korkunç olabilirsin ki.Eve vardığında biraz hızlı yürüdüğü için nefes nefese kalmıştı. Herşey aynıydı,sımsıkı kapalı perdeler, korkunç ıssızlık, ürküten mezar,ama Melisa kararlıydı, derin bir iç çekti ve evin kapısını çaldı. Ayşen Hanım kapıda belirdiğinde Melisa tekrar nefes aldı ve sırtını dikleştirdi,yüzüne sahte olduğunun belli olmamasını dilediği bir gülüş yerleştirdi ve bahçe kapısından girdi,Ayşen Hanım kollarını kavuşturmuş bir vaziyette evin kapısında duruyordu, son derece keskin ve birazda öfkeli bakışları Melisa nın yüzüne kilitlenmişti. Bu arada Melisa geçen seferki gibi perdelerden birinin oynadığına yemin edebilirdi.

AKŞAM SAATLERİ

Yok yok yok nerde bu kız aklımı oynatacağım dedi Asyanın annesi,saat sekiz olmuştu,Melisa nın bugün okula gitmediğini öğrenmiş, hiçbirine birşey söylemeden bu şekilde ortadan kaybolmasına bir anlam verememişlerdi, kaldıki daha önce böyle birşey yapmamıştı,Asya hem kendinin hem Melisa nın bütün arkadaşlarını aramış bir bilgi alamamıştı.Hepsi delirmenin eşiğine gelmişti, ama Asya kesinlikle aklını oynatacaktı çünkü onun endişelendiği bambaşka yönler vardı,bu işin Liya olayı ile bir alakası varmıydı, öyleyse Asya ne yapacaktı, dahası bunu ailesine nasıl açıklayacaktı?Bu sırada Dila,Ahmet ve Yıldız eve gelmişlerdi, Asya nın babası polisle görüşmüştü ama onlar 24 saat geçmeden pek birşey yapamayacaklarını fakat yine de ellerinden geleni yapmak için uğraşacaklarını söylemişti. Asya arkadaşlarına işaret etti,hadi biz bir odaya çıkalım kafamızı toplayalım belki aramayı unuttuğumuz birileri gelir aklımıza dedi ama Yıldız hemen itiraz etti, yok yok öyle olmaz hadi biz çıkalım etrafa bir bakalım sorup soruşturalım dedi, bunun üzerine Asya ceketini aldı,anne ve babası telefonlarınızı duyun, geç kalmayın birde sizin için endişelenmeyelim diye dönüp dönüp söylerken onlar evden çıkmıştı. Asya bembeyaz bir yüzle arkadaşlarına baktı,eğer bu olayın Liya ile bir ilgisi varsa ne yaparız o zaman dedi,sanki yıkılacak gibi görünüyordu,Yıldız onun koluna girdi,sakin olacağız,güçlü olacağız ve Melisayı bulacağız, bunun içinde önce o eve gideceğiz dedi, aynen dedi Ahmet,asla ve asla pes etmek yok.O zaman istikamet tepedeki ev dedi Dila. Dördü birlikte tepeye doğru yürürken Asya içinden dua ediyordu,nolur Allahım nolur Melisa ya birşey olmasın yoksa ben dayanamam, dayanamam.Ama biliyorduki acı, kayıp, keder hepsi insanlar içindi eğer Melisa ya birşey olursa kahrolacak, darmadağın olacak ama hayatta kalacaktı tıpkı Liya nın annesi Ayşen Hanım gibi.Fakat o bunu düşünmek bile istemiyordu,o kardeşini istiyordu, bir kez daha Allahım nolur dedi nolur kardeşimi bana bağışla. Şimdi o tepeye doğru giderken tek bir şeyden emindi o da eğer bu insanların Melisa nın ortadan kaybolmasıyla bir ilgisi varsa o ölü kızda anneside buna bin pişman olacaktı evet öyle yada böyle bir ölüyede gününü göstermenin bir yolunu ne yapar eder elbette bulurdu.O ölü kız yüzünden hayatı biranda kabusa dönmüştü, eğer Liya Hanım dedi, eğer senin bu işte bir parmağın varsa buna pişman olacaksın. Allahım dedi Allahım bana ne oluyor bir ölüyle konuşuyorum, ona hesap soruyorum sen aklımı koru Allahım.Ne mırıldanıyorsun sen dedi Ahmet,Asya dişlerini sıktı ve hiç dedi hiç birşey, sonrada adımlarını daha bir kararlı atmaya başladı,öyle yada böyle kardeşini bulacaktı.