Moslima in de prostitutie

#3

07.45 waar blijft de bus nou? Hij moest er al een kwartier geleden zijn. Zometeen kom ik nog te laat op mijn eerste schooldag...
Eindelijk, hij is er. Ik stapte de bus op en ging vanachter aan het raam zitten. Ik keek uit het raam en dacht meteen aan de depressieve videoclips waar ze zingend naar buiten kijken. Awel, zo voelde ik mij ook. Na 3 kwartier in de bus te zitten, kwam ik eindelijk aan op school om 08.30. Ik hoorde de bel en haastte me meteen naar het secretariaat. Ik meldde me en kreeg mijn lessenrooster om te beginnen. Ik begon met Frans en moest in lokaal 1.23 zijn op de eerste verdieping. Ik liep de trap op en zocht naar het juiste lokaal. Toen ik aankwam klopte ik zachtjes op de deur.

"Entrée", klonk het opeens uit het lokaal.
Ik deed de deur open en stapte het lokaal binnen. Ik zag een vrouw van middelbare leeftijd van voor in de klas staan met lichtbruin haar.
"Jij moet zeker Dunya zijn?", vroeg ze met een vriendelijke glimlach.
"Ja, sorry dat ik te laat ben, mijn bus.."
"Is helemaal geen probleem, Dunya", onderbrak ze me. "Naast Lina is er nog een plaatsje vrij".
Ik deed de deur zachtjes achter me dicht en begaf me naar de laatste rij waar een bloedmooi meisje met donkere krullen en lichte ogen lachend naar me zat te kijken. Trouwens, op deze school is een hoofddoek verboden dus had hem ondertussen ook al afgedaan. Ik had bewust voor deze school gekozen omdat ik dan geen hoofddoek moet dragen, maar dat weten mijn ouders niet.

"Salam", hoorde ik langs me.
Ik keek op en zag Lina naar me kijken.
"Wa alaykoum ou salam", antwoordde ik.
"Dunya toch he? Ik ben Lina, aangenaam."
"Ja Dunya, aangenaam Lina, ben je Marokkaans?, vroeg ik.
"Half, mijn moeder is een Belgische. Mijn ouders zijn gescheiden, maar ik heb allebei de culturen meegekregen", antwoordde ze.
"Lina en Dunya, al kennis gemaakt zie ik?", klonk het opeens. "Dunya, ik ben mevrouw Erkens trouwens en wil graag dat je oplet."

TRING
Het eerste uur was voorbij.
"Kom", zei Lina en ze trok me aan mijn arm.
"Waar gaan we heen? We hebben wiskunde nu", zei ik.
"Leerkracht is afwezig, dus hebben we wachtuur en omdat het mooi weer is mogen we buiten zitten."
We liepen naar buiten en zetten ons op een bankje.
"Let jij op of er leerkracht komt?", vroeg ze toen ze in haar tas grabbelde.
"Waarom?", vroeg ik en zag dat Lina een sigaret aanstak. "Oh, je rookt".
"Ja, daarom dus, ik doe het stiekem", lachte ze. "Wil je ook?".
Zonder te twijfelen nam ik een sigaret van haar aan en stak ze hem op. Ik begon eraan. Wauw, mijn eerste sigaret. Het was best wel oké.

In de verte zag ik een groepje jongens van de klas naar ons toe lopen.
"Hee, die nieuwe rookt ook", zei 1 van de jongens die Dario heet. "Ik mag je wel." Hij knipoogde naar me.
"Laat haar met rust", zei Lina tegen hem. Na 5 minuten praten gingen ze eindelijk weg. "Als ze je lastigvallen, doen ze dat meestal om te lachen, het zijn sukkels", zei Lina lachend.

*piep piep* klonk het ineens.
Lina zocht haar tas en pakte er 2 telefoons uit. Ze kreeg een sms'je op een gsm.
"Waarom heb je 2 gsm's?", vroeg ik nieuwsgierig.
"Eentje is van mijn werk", antwoordde ze kortaf.
"Echt? Wat voor werk doe je dan?"
Ze keek naar me en keek weer weg.
"Oké, je hoeft het me niet te vertellen", zei ik snel.
Het was even stil.
"Ik ben een meisje van plezier, Dunya", zei ze opeens.
Een meisje van plezier? Wat bedoelde ze daarmee? Ik keek haar met grote ogen aan. "Hoe bedoel je??".
"Ja, zoals ik het zeg, ik slaap met mannen voor geld, heel veel geld."
"Meen je dat nu?", vroeg ik verbaasd. Het leek alsof ze een grapje maakte.
"Ja Dunya, ik zweer het je", zei ze overtuigend. "Hoe is het allemaal begonnen dan??"
"Nou, luister", begon ze. "De scheiding van mijn ouders veranderde mijn hele leven. Ze kregen plots elke dag ruzies en ik werd er gek van. Een jaar geleden waren ze dus gescheiden en een paar maanden later had mijn moeder een nieuwe vriend. Ze wilde ermee op vakantie gaan naar Spanje in de zomervakantie. Mij kon ze moeilijk achterlaten waardoor ik mee moest gaan. Toen we 3 weken in Spanje waren, had ze niet echt tijd voor mij. Ze was altijd weg met haar vriend, Tom, en liet mij vaak alleen naar het strand gaan. Daar ontmoette ik een Marokkaans/Belgische jongen, Jamal, die ik zo leuk vond. We besloten om contact te houden met elkaar voor als we terug in België waren. Toen we terug waren, spraken we elke week met elkaar af. We deelden het bed met elkaar. Ik vertrouwde hem met mijn maagdelijkheid, maar hij maakte er misbruik van. Een week later brak hij mijn hart waardoor mijn leven meer instortte na de scheiding van mijn ouders. Maar omdat ik het zo leuk vond, wilde ik er iets mee doen. Maar dan met meerdere mannen voor als eentje mijn verlaat, heb ik de anderen nog. Het klinkt wel een beetje gek, maar zo krijg ik de liefde die ik wil. Dus ik deed mijn research en kwam terecht bij een geheim prostitutie-bureau waar voornamelijk zich alleen Marokkanen inschrijven. Ik kreeg dus een andere gsm en word elke keer gesmst door iemand om te zeggen waar hij me komt ophalen om naar zijn woning te gaan. De rest kan je wel zelf raden en ik krijg er echt superveel geld voor. Ik doe het al 2 maanden en niemand is er ooit achtergekomen, je blijft ook volledig anoniem."

Ik kon mijn ogen niet geloven.
"Ik geloof je niet, Lina, zoiets ga je niet doen.", zei ik toen ze klaar was.
"Je gelooft me niet?" Ze pakte haar gsm en opende een sms'je. "Hier lees het."
Ik pakte haar gsm en las: 'Hoi lekkertje, Lina toch? Ik ben Samir en kom je straks ophalen bij het steegje achter het station. Ik hoop dat je goed bent in bed dan stroomt het geld goed voor je binnen xxx'
En zo waren er nog 50 andere berichten..
"Dunya, je bent de enige die dit weet", zei ze toen ze me serieus aankeek. "Noem me een slet of noem me een hoer, het boeit me niet. Dit is mijn leven en ik leef het op de manier hoe ik het wil. En dit is mijn manier om al de ellende die ik meemaak voor eventjes te vergeten. Dit is mijn vrijheid en ik doe wat ik wil."

Net wanneer ik over een ander onderwerp wilde beginnen ging de bel.
De rest van de dag was zo snel gegaan.. Ik leerde mijn klasgenoten beter kennen en had wat leuke leerkrachten. In de bus onderweg naar huis dacht ik aan de woorden van Lina: 'Dit is mijn leven en ik leef het op de manier hoe ik het wil. En dit is mijn manier om al de ellende die ik meemaak voor eventjes te vergeten. Dit is mijn vrijheid en ik doe wat ik wil.'

Ik vind dat ze gelijk heeft, ik wil namelijk ook die vrijheid hebben. Ik wil mij ook gelukkig voelen. Ik dacht aan het scheermesje van vanmorgen. Dat wil ik niet meer, ik wil iets anders. Misschien is wat Lina doet ook iets voor mij?