Moslima in de prostitutie

#12

"Gaat het zuster?", ik keek achter me en zag een meisje met khimaar bezorgd naar me kijken. "Moet ik je naar het ziekenhuis brengen? Of meelopen naar huis?"
"Nee bedankt, wel lief van je", antwoordde ik. Ik stond helemaal te trillen en voelde tranen komen.
"Hier zuster", ze gaf me een zakdoekje. Ze pakte mijn hand vast en nam me mee naar een bankje waar we even konden zitten. "Ik kom zo terug", zei ze. Ze liep snel het station binnen en zag dat ze een fles water kocht. Ze kwam terug en duwde het flesje in mijn hand.
"Hier, bismillah", zei ze.
Ik veegde mijn mond af met het zakdoekje en nam een slokje water. Ik voelde me wat rustiger nu.
"Weet je zeker dat ik niet moet meelopen naar je huis?", vroeg ze me opeens.
"Ik red me wel, toch bedankt..."
"Ik ben Soumaya, aangenaam, en jij?"
"Ik ben Dunya, dankjewel Soumaya!"
"Is niets, Dunya", ze stond op. "Ik wil heel graag nog even kletsen, maar ik moet helaas gaan. Mijn man komt zo terug van werk dus ik moet aan het eten beginnen. Als je wilt kan je even meekomen totdat je je beter voelt?"
"Nee het gaat wel, ga maar", ze was echt lief. We namen afscheid met een knuffel en ze ging weg. "Tot ziens lieve Dunya!", zwaaide ze nog een keertje.

Ik bleef nog 10 minuten op het bankje zitten totdat ik me wat beter voelde. Wat zou het kunnen zijn? Zwanger kan ik niet zijn want ik ben aan de pil, al 3 maanden lang. Na wat uitgerust te hebben ging ik weer naar de bushalte. Ik zat in de bus onderweg naar huis en keek op de klok. Het was al een beetje laat en ik moest me nog klaarmaken. Ik kwam thuis en zag dat Elif buiten om me stond te wachten, ik had haar gevraagd om vroeger te komen zodat ze me kon helpen met alles klaar te zetten.
"HAPPY BIRTHDAY LIEFFIE!", ze was enthousiast! Ik hield echt van haar, zij betekent echt alles voor me. Ik vind het alleen zo jammer dat ze het niet weet van mijn werk enzo, ik vertel haar namelijk alles. Maar dit kon ik dus niet zeggen.

Ze gaf me een dikke knuffel en plantte een dikke kus op mijn wang.
"Eindelijk 16, je mag nu drinken he!", grapte ze. We liepen samen naar binnen, ze had wat versiering en ballonnen meegenomen die we meteen gingen ophangen. Ik stond even in de keuken de hapjes aan het klaarmaken toen Elif opeens met mijn gsm binnenkwam. "Dunya, wie is Kamal?", vroeg ze me. Ik keek naar mijn gsm en zag dat hij afging, het was Kamal die me belde.
"Euhm, een neef", stotterde ik. "Hij wilt mij zeker een gelukkige verjaardag wensen." Ik drukte op negeren, Kamal zal wel begrijpen dat het niet uitkomt nu. Elif keek me raar aan, zou ze iets doorhebben?

De volgende dag
Mijn feestje verliep goed, het was best gezellig. Beetje gedanst, bijgekletst en natuurlijk veel gegeten!
Even dacht ik aan het moment dat ik moest overgeven op het station, ik kan helemaal niet zwanger zijn. Ik was aan de pil en trouwens, er werd altijd bescherming gebruikt. Ik zou denk ik gewoon te veel gepiekerd hebben over het idee met Kamal en mijn werk enzo. Vandaag had ik serieus een pauze genomen van alles. Ik deed mijn gsm's uit, pakte wat snacks die overgebleven waren en zette mij bij de tv. Ik had al zo lang geen tv meer gekeken, laat staan naar school gaan. Het was zondag dus de volgende dag moest ik wel gaan. Ik had me goed ontspant die dag.
Voor het slapengaan ging ik nog even op de computer en checkte ik mijn berichten op gsm. Niemand dacht aan mij vandaag. Om een of andere manier was dat goed dat ik heb kunnen rusten vandaag. Ik keek mijn lessen voor school na en ging slapen.

Mijn wekker ging weer om 06u00 af. Ik stond op en stapte onder de douche. Ik kleedde me aan en ging naar beneden. Ik had geen honger dus ontbijten deed ik niet, lunch kocht ik wel tijdens de pauzes op school. Op school zag ik dat Lina naar me toekwam.
"Mijn moeder is zwanger!", ze was kwaad. "Ik wil geen nieuw zusje of broertje!"
Ze had al een halfzusje van haar vader en stiefmoeder en nu krijgt ze er een andere van haar moeder en stiefvader.
"Ach joh, het zal wel meevallen", zei ik. Ik weet eigenlijk niet hoe het is om een zusje of broertje te hebben. Normaal gezien ging ik drie zusjes hebben maar mijn moeder had drie keer een miskraam, jammer. Sindsdien wilde ze het niet meer. Werd ik daarom streng opgevoed? Omdat ze 'kwaad' werd van de miskramen en het allemaal op mij afreageerden samen met mijn vader? Ik wilde er niet meer aan denken. Ik geniet nu eerlijk gezegd echt van hun afwezigheid voor een tijdje. Wat was de dag weer snel voorbij gegaan, het was saai. Ik verveelde me altijd op school, ook al was ik met Lina. Ik had haar trouwens niet veel verteld over mijn werk, ze wist echt bijna niets. Terwijl zij mij altijd haar ervaringen verteld.

Na school nam ik weer de bus naar huis. Toen ik thuis was, deed ik snel een diepvriespizza in de oven en trok mijn pyjama aan. Wat een rust, zo wilde ik dat het voor altijd was. Ik at mijn pizza op en ruimde vervolgens de keuken op. Ik zat in de woonkamer tv te kijken tot mijn gsm opeens afging, het was Kamal. Ik had geen zin om met hem te praten vandaag dus ik negeerde het telefoontje. Hij bleef maar bellen en sturen dat ik moest opnemen. Ik zette mijn gsm uit, ik wilde verder geniet van mijn rust die avond. Ik keek verder tv tot ik opeens geklop hoorde. Wie zou dat nu kunnen zijn? Kamal? Dan doe ik de deur echt niet open. Het geklop werd harder en harder, ik keek stiekem uit het raam en zag blauwe lichten. Politie??