Moslima in de prostitutie

#5

Ik hoorde opeens voetstappen. Het waren die van mijn vader. Zouden ze al terug zijn.
"Dunya?", hoorde ik mijn vader zeggen toen hij op mijn deur klopte.
"Wat is er?" Ik deed de deur open.
"Kan je even naar beneden komen? We moeten praten", hij klonk zo serieus. Nou, dat is hij altijd, maar vandaag was het anders. Ik volgde hem naar beneden op de trap naar de woonkamer.
"Dunya!"
"Jeddati!" (Oma)
Ik zag haar zitten, wat had ik haar gemist. Ik liep op haar af en gaf haar een dikke knuffel.
"Hoe is het mijn kleine Doenipoen?" , vroeg ze me. Doenipoen. Zo noemde ze me altijd, ze vond me altijd een kampioen en met haar eigen draai was ik Doenipoen voor haar.
"Ik heb je gemist, jeddati!", ik omhelsde haar stevig.
Mijn ouders keken me aan. "Dunya, we moeten je wat vertellen."
"Wat is er?", vroeg ik hen?
"We gaan verhuizen", begon mijn moeder.
"Nou leuk, een ander huis, niets mis mee toch?" Ik keek mijn oma aan, is ze misschien hier omdat ze bij ons zal intrekken? Zou ik fijn vinden, dan zijn mijn ouders tenminste niet meer zo streng.
"Naar Marokko." Ik keek mijn moeder met grote ogen aan. Naar Marokko? Meent ze dat nu? Hoezo opeens Marokko?
"Door mijn werk heb ik een functie gekregen in Marokko en het is beter dat we daar gaan verhuizen", zei mijn vader. "Naar Tanger."

Ik kon mijn oren niet geloven, ik wilde helemaal niet naar Marokko verhuizen. Ik heb het hier al moeilijk genoeg, laat staan Marokko. Wat heb ik daar te zoeken? Ik ga me daar echt niet kunnen aanpassen. Ik wist even niet wat ik moest antwoorden. Ik voelde tranen over mijn wangen rollen, dit kan niet.
"Zie je wel, ik zei toch dat ze niet wilt", zei mijn oma ineens. Ze pakte me vast en ik begon te huilen op haar schouders. "Rustig maar Doenipoen, jij gaat nergens heen." Huh? Wat? Hoor ik het nou goed? Ik liet haar los en keek haar verbaasd aan.
"Ja lieverd, je blijft hier met mij", zei ze. "Denk je nu echt dat ik je naar Marokko laat gaan met je ouders? Het is beter dat je hier blijft studeren en tot die tijd zal ik voor je zorgen." Ik was opgelucht. Mijn oma, mijn allerliefste oma had mijn dag goedgemaakt. Ik wist niet hoe ik haar moest bedanken.

De avond ging snel voorbij en ik ging slapen. Mijn ouders zouden over 2 weekjes vertrekken. Eindelijk ben ik verlost van ze. Ze gaan er maar een jaartje blijven, maar toch kan ik een jaartje vrijheid hebben. En met mijn nieuwe werk komt het ook goed uit. Ik heb stiekem met mijn oma geregeld dat ik gewoon in dit huis zal blijven wonen en af en toe naar bij mijn oma langs ga. Dus ik heb het hele huis voor mezelf.

De volgende ochtend, onderweg naar de bushalte, kreeg ik een sms'je van Elif: 'Zo zo, je gaat naar een nieuwe school en vergeet mij.. Hoe gaat het ermee? Bel je me zodra je kan?'
Oh shit, was haar echt vergeten door dat hele gedoe van mijn ouders en Lina. Ik mis haar wel. Zal ik het haar vertellen van Lina? Nee, ik ga ermee wachten. Ik ben bang voor haar reactie. Maar Elif is min beste vriendin, ze zal het wel begrijpen misschien. Voorlopig hou ik het nog even voor mezelf.

Ik kwam aan op school en zag Lina al blij naar me aanlopen met een gsm in haar hand.
"Deze is voor jou", zei ze blij toen ze mij die gsm gaf.
"Echt? Heb je het kunnen regelen?"
"Ja gekke, zei ik toch!"
Ik vertelde haar over mijn ouders en de verhuizing. Ook zei ik dat ik pas over 2 weken beschikbaar ben als mijn ouders weg zijn.
"Geen probleem", zei ze. "Ik zal het laten weten". De bel ging. De hele dag kon ik mijn hoofd niet bij de lessen houden. Ik dacht maar aan hoe het zal zijn. Wat moet ik eigenlijk allemaal doen? Hoe werkt het? Ik weet er eigenlijk niet zo veel van. Tijdens de pauze besloot ik het aan Lina te vragen, zij had namelijk ervaring.

"Die mannen zullen je zeggen wat ze willen, dan moet je het gewoon doen.", begon ze uit te leggen. "Op het begin doen ze wat lastig omdat je dan nog geen ervaring hebt dus krijg je ook minder betaald. Want hoe beter je in bed bent, hoe meer geld je krijgt."
Ik zal het onthouden. Ik vond het best wel spannend, zoiets is best wel nieuw voor mij.

Toen ik thuis aankwam, zag ik dat mijn ouders volop aan het inpakken waren. Tassen met kleren lagen al beneden, mijn moeder die de grote schoonmaak hield. Ze weten niet dat ik hier eigenlijk zal blijven wonen, ze denken dat ik meteen zal gaan intrekken bij mijn oma. Dat ga ik ook doen, de eerste dagen, maar dan kom ik terug. Mijn oma weet het, zij is gelukkig niet zo streng als mijn ouders. Alleen zie ik haar niet zo vaak, ze woont een anderhalf uur van hier. Ik ben blij dat ze het voor me had opgenomen bij mijn ouders. Anders zat ik nu ook mijn kleren in te pakken om mee te gaan verhuizen.

Ik zat die avond in mijn kamer en pakte mijn gsm, ik wilde Elif bellen voordat ik het weer vergeet. Ik belde een paar keer, maar ze nam niet op. Ze zal wel aan het slapen zijn. Zo vroeg slapen, dat is eigenlijk niets voor Elif. Ik stuurde haar een sms'je: 'Elif, slaap je al? Bel je me als je wakker bent?' 
Ik ging achter mijn bureau nog wat lessen nakijken voor school. Toen ik daarmee klaar was plofte ik neer op het bed en nam de gsm die Lina mij deze morgen had gegeven. Vanaf nu is dit mijn werkgsm die ik de komende weken moet verstoppen. Ik deed hem aan en zag dat ik een sms'je had ontvangen. Nu al? Is wel snel. Ik deed het open en las: 'Dag Dunya, ik kreeg van je vriendinnetje te horen dat je over een paar weken pas beschikbaar bent. Je krijgt dus 2 weken de tijd, ben je dan nog niet beschikbaar? Dan moet je helaas je gsm inleveren.'
Dat wil ik niet, ik wil het doen. Ik wil het proberen, ik wil dat het me gelukkig maakt. Morgen ga ik op het internet informatie zoeken om me voor te bereiden. Ik verstopte mijn gsm en ik lag op mijn bed. Ik was best moe eigenlijk, ik dacht aan hoe mijn eerste keer zou gaan. Vele gedachtes,  maar opeens werd alles zwart.