Moslima in de prostitutie

#11

Om goed uit te rusten ging ik heel vroeg slapen. Ik viel meteen in slaap, ik was best moe eigenlijk.
De volgende dag stond ik zonder wekker echt heel vroeg op. Ik had geen zin in school, dus ik skipte die dag maar en deed alsof ik ziek was.
Ik liep naar beneden en ging naar de keuken om te eten. Ik deed wat cornflakes in een kom, goot er melk overheen en at het op. Dit heb ik al zolang niet meer gegeten! Ik keek op de klok, het was pas 09u15.
Ik was eigenlijk nog moe, maar ik wilde niet gaan slapen. Ik was even vergeten wat er gisteren met Kamal was gebeurd. Wat moet ik nou? Voor hem gaan en stoppen of hem laten en verdergaan? Ik nam een blad papier en schreef de voor- en nadelen op.

Voordelen Kamal: Een jongen die van me zal houden en behandelen als een prinsesje. Een jongen die mijn eerste keer was.
Nadelen Kamal: Hij gaat me weer laten vallen.
Als hij me weer laat vallen, wat dan? Als ik verder blijf doen dan heb ik altijd nog die anderen. (Ja, ik denk op zo'n manier)
Voordelen prostitutie: GELD! Veel geld. De liefde die je krijgt, krijg je van meerderen voor als de een je laat vallen heb je de ander nog.
Nadelen: Nou, ik kon niet snel op nadelen komen. Ik vind het namelijk fijn te doen en het is nu echt iets geworden voor mij dus ik kan het niet snel opgeven.
Maar 1 ding was ik bijna vergeten, ik kon het proberen met Kamal en als hij me dan weer laat vallen kan ik nog altijd teruggaan. Maar.. Ik wist het echt niet op dat moment. Ik dacht ook nog eens aan het feit dat mijn ouders over een jaar zullen terugkomen of zelfs vroeger om een bezoekje te brengen en te kijken hoe alles gaat. Ik wilde het echt even laten rusten, maar het ging niet.

2 weken later.
Morgen was ik jarig, dan werd ik 16. Ja, jong he? Maar nou en, ik wil me uitleven nu ik nog ben!
Ik had besloten om een kleine party, een sweet sixteen, te houden met Elif, Lina en een paar andere mensen van school waar ik een goeie band mee had.
Ik had alles al gekocht met het geld dat mijn vader me extra heeft opgestuurd omdat ik jarig was. Ondertussen hadden ze me ook al gebeld om te vragen of alles wel goed ging bij mijn oma. Alles was prima en thuis trouwens ook.
Ik kwam thuis met 3 taarten en heel wat zakken chips en snacks. Er was al genoeg drank. Trouwens, ik heb even een pauze genomen van mijn werk. Een soort 'verlof' om na te denken over het gedoe met Kamal. Met hem heb ik ook gesproken en ik ben er uit dat ik wel verder wil met hem. Alleen is er een probleem, Kamal wilt dat ik met hem ga trouwen zodat we samen kunnen wonen. Maar dat gaat niet, mijn ouders zullen het nooit toelaten omdat ik nog zo jong ben..

De dag voor mijn verjaardag kwam Kamal langs. Ik had hem uitgenodigd omdat ik hem niet op mijn echte party wilde hebben. Dan zal iedereen vragen stellen, vooral Elif en Lina. Dat wilde ik dus vermijden. Ook heb ik gepraat met Lina en gezegd dat ze niets tegen Elif mocht zeggen.
Ik maakte me klaar, hij was echt vroeg dit keer. Ik deed de deur open en zag hem staan met een zak en bloemen in zijn handen.
"Dag jarige schoonheid van me", hij kwam binnen en gaf me een kus.
Hij liep naar de woonkamer en ging op de zetel zitten. Hij zette de bos bloemen op de tafel en ik pakte het op om het vervolgens in een vaas te doen.
"Deze is voor jou", hij gaf met het Swarovski-zakje. "Had je echt niet moeten doen Kamal!", ik pakte het aan en wilde het pakje openmaken.
In het pakje zat een sieradenset, het was echt mooi! Oorbellen, een ketting, armbandje en een diamanten ring. Hoeveel zou dat gekost hebben?
"Dankjewel!", ik knuffelde hem. "Het is echt supermooi. Hij draaide me om, pakte de ketting en deed hem rond mijn nek. Het was een simpele ketting met een blinkend steentje in het midden, echt wauw!
"Alles voor jou, mijn liefste", hij kuste me.

We hadden besloten om vanavond niet te slapen, ik voelde me namelijk echt misselijk. Mijn hoofd draaide en ik was echt duizelig. Het enige wat we deden was gewoon naast elkaar liggen en bijkletsen tot hij opeens zei: "Dunya, ik wil je aan mijn ouders voorstellen."
Ouders? Nu al? Is het niet wat te snel? Ik heb geen ervaring dus ik weet het eigenlijk niet.
"Hoezo je ouders?", vroeg ik hem verbaasd. "Ik wil er even mee wachten, Kamal".
"Oke lieverd", hij gaf me een kus en stond op. Het was laat en hij moest nog een eindje rijden om naar huis te gaan. We namen afscheid en hij ging weg. Ik had weer kriebels in mijn buik, maar ik voelde me echt ziek. Waarom juist vandaag? Ik wil morgen mijn feestje niet afzeggen omdat ik me niet lekker voel pff.
Ik ruimde de woonkamer even op en liep naar mijn kamer. Ik zag dat ik een berichtje had op mijn werkgsm. Er wilt iemand langskomen, morgenavond.
Ik wil het niet doen, ik wil met Kamal blijven. Ik deed mijn werkgsm uit en ging slapen.

De volgende ochtend werd ik wakker door gerinkel van mijn gsm. Iemand belde mij, het was Kamal.
"GELUKKIGE VERJAARDAG DUNYA!", klonk het aan de telefoon. Wat lief! "Dankjewel Kamal!!", zei ik terug.
"Goeiemorgen trouwens, lekker geslapen?", vroeg hij.
"Ja hoor en jij?", ik stond ondertussen op.
"Ja lieverd", antwoordde hij. "Ik wil echt uren met je praten, maar ik moet terug aan het werk."
"Oh, maakt niet uit, tot straks!"
"Geniet van je feestje straks lieverd", en hij hing op.
Ik liep naar de badkamer en stapte onder de douche. Ik moest snel doen want ik moet de trein gaan halen. Mijn oma vroeg of ik voor het feestje nog snel even langs kon komen voor een verjaardagsontbijt bij haar. Ik kleedde me om en maakte me klaar. Ik liep naar de bushalte om vervolgens de bus te nemen naar het station.
Toen ik in de trein zat, voelde ik me weer draaierig. Zal door de trein wel komen dus ik nam een reispilletje in.

Toen ik bij mijn oma aankwam, voelde ik me goed.
"Gefeliciteerd Doeniepoen-kampioen!", zei ze enthousiast toen ze me zag. Ze gaf me drie kussen gevolgd met een dikke knuffel. Ze had de tafel al gedekt, het zag er allemaal superlekker uit! Echt een verjaardagsontbijt. Ik genoot van het moment met mijn oma, ik had echt veel gegeten. Ze wilde dat ik de hele dag bleef, maar het ging niet. Ze wist van het feestje en dat er een paar vriendinnen zouden komen.
Na het lekkere ontbijt, ging ik naar het station om de trein te halen. In de trein kreeg ik opeens weer honger. Gelukkig had mijn oma wat croissants met chocolade meegegeven en die at ik dan op.  Jeetje, ik zat echt bomvol, zo veel had ik nooit gegeten! Toen ik weer aankwam aan het station, wilde ik de bus nemen naar huis. Vlak voordat ik wilde instappen voelde ik iets. Ik moest overgeven. Ik liep zo snel mogelijk naar de dichtstbijzijnde vuilbak, er was geen toilet in de buurt. Ik had overgegeven. Dat had ik al een lange tijd niet meer gedaan. Ik had toch niets verkeerds gegeten bij mijn oma? Wat scheelde er nou opeens met mij?