Moslima in de prostitutie

#10

Ik heb het gedaan met Labib. Hij was mijn tweede keer als ik het zo mag zeggen. Als ik eerlijk mag zijn, was het niet zo leuk als met Kamal. Ik dacht de hele tijd aan hem, ik kon hem maar niet vergeten. Het is beter zo. We zitten al 2 weken verder en ondertussen heb ik het al met 7 verschillende mannen gedaan. Geen 1 voelde hetzelfde als Kamal, dat vond ik echt wel jammer. Aan de ene kant was ik blij dat ik niets meer van hem te horen kreeg, maar aan de andere kant miste ik hem verschrikkelijk! Maar toch moet hij uit mijn hoofd blijven. Dit is mijn werk en ik ga echt niet bij 1 jongen blijven hangen.

Het was zaterdag, weekend dus. Ik heb in twee weken wel meer als 2000 euro verdiend. Ik had echt geen idee wat ik met dat geld moet doen, ik wilde wel shoppen. Het liefst wilde ik niemand vragen om mee te gaan, Elif al helemaal niet. Die zal zich de hele tijd afvragen hoe ik aan dat geld kom en ik wil het haar niet vertellen. Ik heb besloten om het gewoon op mijn bank te storten. Mijn vader stuurt me elke week geld op en dat is genoeg. Vandaag wilde ik wat boodschappen doen, inkopen voor de komende weken.

Ik nam de bus naar de stad om vervolgens naar de winkels te gaan. Voor me zag ik een bekende jongen naar me toekomen. Het was Abdel, 1 van mijn klanten van vorige week. Hij liep hand in hand met een meisje, hij had me over haar verteld dat hij haar helemaal niet ziet zitten en dat zij echt geobsedeerd is door hem. Om even niet in haar buurt te zijn, kwam hij naar mij toe en is hij dus vreemdgegaan. Hij kan het ook niet gedaan maken, die meid weet namelijk ALLES over hem en stalkt hem continu. We kwamen dichterbij en ik zag dat hij naar me keek. Ik knipoogde naar hem en hij lachte. Hij keek snel weg toen hij begon te merken dat het meisje mijn richting wilde opkijken. Ik liep door. Ik ging de winkel binnen en kocht gelijk alles wat ik nodig had. Ik hoopte echt dat ik niemand meer tegenkwam. Dat is het nadeel van dit werk, je kan ze elke keer tegenkomen..

Onderweg naar huis dacht ik aan mijn ouders, ze hadden me niet meer gebeld. Ze denken waarschijnlijk niet eens aan me. Ze zullen vast blij zijn dat ze van me af zijn. Ik besloot om mijn oma op te bellen als ik thuiskwam. Ik wilde langsgaan dit weekend om te gaan logeren. Ik hoop echt dat ik niet moet werken. Ik pakte mijn spullen bijeen en ging naar het station, ik kon net nog op tijd mijn trein halen. In de trein kreeg ik een sms van Kamal: 'Ik wil je zien'
Mij zien? Wat dankt hij wel? Mij zomaar laten vallen en dan opeens terugkomen? Ik had spijt dat ik mijn echte nummer aan hem had gegeven, ik wil namelijk niets meer met hem te maken hebben! Ik kwam bij mijn oma aan en besloot om het hele weekend te genieten zonder aan Kamal of aan de andere jongens te denken. Het weekend ging trouwens snel voorbij.

Zondagavond kwam ik weer aan het station aan. Ik nam de bus naar huis en zag op de mat een bos bloemen met een kaartje erop. Ik pakte het kaartje en las wat erop stond: 'Het spijt me, Kamal'
Geeft hij het dan echt niet op? Ik ging naar binnen en gooide de bos bloemen met het kaartje in de vuilbak. Zo makkelijk vergeef ik hem niet. Ja tuurlijk miste ik hem, hij was mijn eerste keer en degene die mij echt begreep. Ik vond het zo jammer en het kwam echt harder aan dan ik had verwacht toen hij mij opeens liet zitten. Ik had hem helemaal niets aangedaan...
Ik had er echt een week of drie over moeten nadenken en had uiteindelijk besloten om hem toch maar een kans te geven. Hij bleef namelijk maar bellen en sms'en, ik wilde horen wat hij te zeggen had. Intussen ging ik natuurlijk verder met mijn werk, het betaalde echt supergoed. Het probleem was dat ik nooit wist wat ik met het geld moest doen. Ik zette het gewoon allemaal op mijn spaarrekening, je weet namelijk nooit wanneer het van pas zou komen. Ook was ik bijna jarig, dan werd ik 16 jaar. Zou ik dan een groot feest geven? Het slapen met mannen ging best goed al zeg ik het zo. Heb soms jongemannen gehad tot oude stokken. Sommigen zelfs meer dan 2 keer terwijl ik de meesten maar 1 keer zag. Het was best oké, ik werd er gelukkig van. Ik had dus eindelijk de vrijheid die ik wilde zonder mijn ouders en de liefde kreeg ik dan van de verschillende mannen. En het betaalde ook nog eens supergoed! Ik had echt alles wat ik wilde op dat moment, maar iets klopte er niet.

Kamal zou er over een halfuurtje zijn. Ik had besloten om vandaag alleen te praten met hem, geen seks dus. Zometeen laat hij me weer vallen, dan krijg ik weer spijt. Mijn gevoelens voor hem waren nog altijd niet weg, terwijl ik hem allang vergeten moest zijn.
Ik had dus gewoon een Marokkaanse huisjurk en haren in een staart. Hij klopte aan. Ik deed de deur open en zag hem daar staan met een roos in zijn ene hand en een doosje pralines in de andere hand. Mmm, Belgische chocolade, mijn favoriet! Dat had ik hem verteld, hij was het dus niet vergeten.
"Mag ik binnenkomen?", vroeg hij me stilletjes.
"Ja hoor, kom binnen", ik liet hem binnen en deed de deur dicht. Hij liep verder naar de woonkamer en reikte zijn hand naar me uit. "Je favoriet", zei hij toen hij mij de chocolaatjes gaf.
"Dankjewel!", ik nam het aan en zette het doosje in de keuken. "Echt lief van je."
Hij lachte naar me, pff wat was hij mooi. Sterk blijven Dunya, hij heeft je gekwetst! Ik mag het niet toegeven.
"Kom je niet naast me zitten?", vroeg hij me toen ik in de deuropening bleef staan.
"Waarom ben je hier?", vroeg ik hem.
"Het spijt me Dunya", begon hij. "Ik bedoelde het helemaal niet om je zo te kwetsen. Ik begon gevoelens voor je te krijgen, maar het mocht niet. Je bent niet van mij en zal ook nooit de mijne kunnen worden, dat dacht ik altijd. Ik wilde je dan maar laten gaan, maar toen besefte ik dat het niet ging. Ik smeek het je Dunya, geef me nog 1 kans." Hij ging precies huilen, maar zo makkelijk ben ik niet.
"Waarom zou ik je een tweede kans geven?", ik wist even niet wat ik moest doen.
"Laat me het je bewijzen!", hij stond op en pakte mijn handen vast. "Ik wil jou, en ik ga voor jou. Niemand die me zal tegenhouden!"
Iets in mij zei dat ik het ook moest doen, hij was namelijk ook mijn eerste keer en om eerlijk te zijn kreeg ik ook gevoelens voor hem.
"Oke Kamal", ik keek hem aan. Hij was precies blij. "Ik zal je nog een kans geven."
Hij was echt blij. Hij pakte me op en draaide rondjes, vervolgens gaf hij me een kus en wilde me naar boven dragen.

We waren in mijn kamer en lagen naast elkaar op het bed. Ik wilde eigenlijk niet met hem slapen vandaag, maar toch zal ik het doen. Ik wil dat fijne gevoel weer terug. Alhoewel ik met heel veel mannen heb geslapen, geen een voelt hetzelfde aan als mijn eerste keer met Kamal. En daar gingen we weer, het was echt leuk als ik eerlijk moet zijn. Ik voelde me zo goed en was blij dat we weer samen sliepen, ik had hem echt gemist. Toen we klaar waren en we samen hadden gedoucht, gingen we weer samen zitten op de zetel in de woonkamer.
"Dunya?", hij keek me aan.
"Ja Kamal?", wat ging hij zeggen?
"Ik wil dat je ermee stopt", hij keek me serieus aan. Stoppen? Met wat? "Je moet stoppen met dat werk van je, ik wil iets serieus beginnen met jou en dat gaat alleen als ik zeker weet dat je alleen van mij bent."
Mijn ogen werden groot en ik kon mijn ogen niet geloven. Stoppen? Dat wil ik niet.
"Kamal, ik weet het niet..." Hij stond op.
"Tot ziens Dunya." En hij liep de deur uit. Hij was kwaad, dat zag je. Ik begon zachtjes te huilen. Ik wist echt niet wat ik moest doen. Ik wilde dit allemaal wel opgeven voor hem, maar het is nu soort van mijn leven geworden, mijn hobby, mijn job. En als ik voor Kamal kies, is de kans groot dat hij me weer zal laten zitten. Ik zat echt in een dilemma. Ik twijfelde en had echt geen idee wat ik moest doen. De tranen bleven maar over mijn wangen rollen. Wat moet ik nu doen?