Το Να Είσαι Έφηβος Είναι Σαν Να Βρίσκεσαι Σε Πόλεμο

Κεφάλαιο 10

                                                                                     Τζέις Μπλάκφάιρ

                                                                                            5-12-2012

Πήρε μια βαθιά ανάσα και χτύπησε το κουδούνι του θείου του. Είχε κάνει υπομονή τόσες μέρες για να δώσει χρόνο στην Αιρίνα αλλά δεν μπορούσε να κρατάει άλλο ένα τέτοιο μυστικό.

Η πόρτα άνοιξε και η Φαίη κυριολεκτικά όρμησε πάνω του, κάνοντας τον να παραπατήσει προς τα πίσω. Ο Τζέις κοκάλωσε στη θέση του καθώς η αδελφή του τύλιξε σφιχτά τα χέρια της γύρω του. Δεν θυμόταν πότε ήταν η τελευταία φορά που τον είχε αγκαλιάσει. Μπορεί όταν ήταν τριών.

Αλλά φυσικά θα έπρεπε να ξέρει καλύτερα επειδή η Φαίη έσκυψε στο αυτί του και του ψιθύρισε:

''Πάρε με από εδώ αλλιώς θα πω σε όλους πως όταν ήσουν μικρός ήθελες να γίνεις μπαλαρίνα''

''Τι;'' αναφώνησε ''Εγώ ποτέ...''

''Δεν έχει σημασία. Αν το πω τι νομίζεις ότι θα πιστέψουν;''

''Τι όμορφη εικόνα'' ακούστηκε η φωνή του θείου το που εμφανίστηκε με αργά βήματα στο χολ. ''Γιατί δεν σας βλέπω έτσι αγαπημένους πιο συχνά;''

Επειδή δεν ήμαστε αγαπημένοι, σκέφτηκε ο Τζέις. Ο Άιζακ έδειχνε την προτίμηση του στην Φαίη ενώ η Άννι προσπαθούσε συχνά να υπερασπιστεί τον γιο της με αποτέλεσμα να φαίνεται σαν να του είχε μεγαλύτερη αδυναμία. Αυτό είχε καλλιεργήσει ένα κλίμα ανταγωνιστικότητας ανάμεσα στα δυο αδέλφια. Όμως ο Τζέις δεν έβλεπε τον λόγο να μοιραστεί αυτές τις πληροφορίες με τον θείο του οπότε απλά χαμογέλασε.

''Είπα να περάσω να δω πως τα πάτε''

Πέρασε μέσα και έκλεισε την πόρτα.

''Ο θείος με έγραψε σε μια σχολή εδώ κοντά'' τον ενημέρωσε η Φαίη καθώς προχωρούσαν στο σαλόνι. ''Θα αρχίσω μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων, αλλά για να μην χάσουν τα δίδακτρα θα μου αναγνωρίσουν και τους άλλους δυο μήνες''

Κάθισαν σε έναν από τους καναπέδες. ''Αυτά είναι καλά νέα''

''Ετοιμαζόμουν να φτιάξω ένα τσάι, θέλετε λίγο;'' πρότεινε πρόσχαρα ο θείος τους.

Η Φαίη έκανε μια ξινή γκριμάτσα.

''Εγώ θα ήθελα ένα φλιτζάνι, ευχαριστώ'' είπε ο Τζέις. Ο θείος Αάρον είχε μανία με το τσάι, κυρίως το πράσινο. Μπορούσε να ζήσει χωρίς νερό αλλά όχι χωρίς τσάι.