Kεφάλαιο 12

2.2K 103 12
                                    


                                                                                     Τζέις Μπλάκφαιρ

                                                                                           18-12-2015


Η μέρα ήταν καλή οπότε ο κ. Άνταμς είχε αποφασίσει να κάνουν μάθημα στο γήπεδο του σχολείου δίπλα στο πάρκινγκ αντί στο κλειστό γυμναστήριο. Ξεκίνησαν την προθέρμανση τρέχοντας γύρω από το γήπεδο. Του άρεσε το τρέξιμο, τον βοηθούσε να σκεφτεί και να βάλει τις σκέψεις του σε μια σειρά. Και τον τελευταίο καιρό είχε πολλά στο μυαλό του.

Ένα μαύρο αυτοκίνητο μπήκε με μεγάλη ταχύτητα στο πάρκινγκ κάνοντας όλους τους μαθητές να σταματήσουν για να το κοιτάξουν. Σταμάτησε απότομα στη μέση του χώρου στάθμευσης και ο Άιζακ κατέβηκε από το αυτοκίνητο βροντώντας την πόρτα. Αυτό δεν μπορεί να είναι καλό, σκέφτηκε ο Τζέις και έτρεξε προς το μέρος του προσπαθώντας να αγνοήσει τα περίεργα βλέμματα που τους έριχναν οι συμμαθητές του.

''Τι είναι αυτό;!'' φώναζε ο Άιζακ διασχίζοντας το γήπεδο. Στα χέρια του κρατούσε ένα ελαφρώς τσαλακωμένο χαρτί.

Ο Τζέις κατάλαβε τι είχε συμβεί: Ο πατέρας του -ως μέτοχος της εταιρίας- είχε μόλις λάβει το ενημερωτικό σημείωμα που είχε σταλεί σε όλα τα μέλη του συμβούλιο που τους ανακοίνωνε πως η προεδρία της Κατασκευαστικής Όπλων Μπλάκφάιρ σύντομα θα άλλαζε. Κανένα από τα μέλη του συμβουλίου δεν είχε ενθουσιαστεί με την ιδέα ότι ένα δεκαοχτάχρονο θα αναλάμβανε την διοίκηση αλλά αφού ο Τζέις είχε πλέον την πλειοψηφία των μετοχών δεν μπορούσαν να μιλήσουν.

''Τι είναι αυτές οι ανοησίες;'' συνέχισε να φωνάζει ο Άιζακ προσφέροντας θέαμα στην μικρή ομάδα των μαθητών που τους είχε περικυκλώσει. Ο Τζέις ήθελε να ανοίξει η γη και να τον καταπιεί.

''Δεν ξέρεις να διαβάζεις;'' ρώτησε τον πατέρα του. ''Πήγα σε δικηγόρο, αποδέχτηκα την κληρονομιά, είμαι ο νέος πρόεδρος της Κατασκευαστικής Όπλων Μπλάκφάιρ. Πες μου πιο σημείο δεν κατάλαβες και θα σ' το εξηγήσω''

Ψίθυροι ξέσπασαν τριγύρω τους από τους μαθητές. Κάποιοι είχαν βγάλει έξω και τα κινητά τους. Αν ο Άιζακ σκόπευε να τον εκδικηθεί κάνοντας τον ρεζίλι το είχε καταφέρει.

''Νομίζεις πως είσαι τόσο έξυπνος επειδή βρήκες κρυφά έναν δικηγόρο;'' του είπε ο Άιζακ με κάθε λέξη που έβγαινε από το στόμα του πικρή σαν δηλητήριο. ''Θα ήθελα να 'ξερα ποιος σου άλλαξε μυαλά. Στοιχηματίζω αυτή η μικρή ύπουλη που σέρνεις μαζί σου''

Το Να Είσαι Έφηβος Είναι Σαν Να Βρίσκεσαι Σε ΠόλεμοWhere stories live. Discover now