Το Να Είσαι Έφηβος Είναι Σαν Να Βρίσκεσαι Σε Πόλεμο

κεφάλαιο 3

                                                                                  Φαίη Μπλάκφάιρ

                                                                                       22-11-2012

''Τι;!'' είπαν ταυτόχρονα τέσσερα άτομα.

''Πως είναι δυνατόν;'' φώναξε εξοργισμένος ο Άιζακ. Αν δεν φοβόταν τόσο την οργή του, η Φαίη θα είχε ξεσπάσει σε γέλια.

Ο Τζέις είχε μια έκφραση απόλυτης σύγχυσης.'' Μου άφησε την εταιρία;'' Δεν υπήρχε ίχνος χαράς ή ενθουσιασμού στη φωνή του αδελφού της.

''Υπάρχει ένας όρος'' πρόσθεσε διστακτικά ο συμβολαιογράφος, κοιτάζοντας πλάγια τον Άιζακ.

Ως πιο ψύχραιμος, θείος Αάρον ρώτησε. ''Τι όρος;''

''Ο -...χμ, κύριος;- Ελάιζα Μπλάκφάιρ πρέπει να αποδεχτεί και να αναλάβει τη διοίκηση της Κατασκευαστικής Όπλων Μπλάκφάιρ μέχρι τα δέκατα-όγδοα γενέθλια του. Σε περίπτωση που αρνηθεί τη κληρονομιά, ή το προαναφερθείς χρονικό διάστημα περάσει, η περιουσία περνάει στα χέρια του κύριου Άιζακ Μπλάκφάιρ'' Έκανε μια παύση για να μαζέψει τα χαρτιά και να τα φυλάξει πίσω στον χαρτοφύλακα. ''Αποδέχεστε τη κληρονομιά;'' ρώτησε τον Τζέις.

''Φυσικά και όχι!'' επενέβει αμέσως ο Άιζακ.

''Μη μιλάς για λογαριασμό μου!'' του φώναξε ο Τζέις. ''Είναι δική μου απόφαση''

''Άσε τις ανοησίες'' αντιγύρισε απαξιοτικά ο πατέρας τους.'' Τι σχέση έχεις εσύ με την εταιρία; Ένα επιπόλαιο παιδί είσαι. Γύρνα στο Λος Άντζελες και άσε τα σοβαρά θέματα στους ενήλικες''

''Απ' ότι φαίνεται όμως, ο παππούς προτίμησε έμενα, το επιπόλαιο παιδί, από εσένα''

Άουτσ, σκέφτηκε η Φαίη. Μπορούσε σχεδόν να δει τις σπίθες να πετάγονται ανάμεσα στον πατέρα και τον αδελφό της. Πώς έκαναν έτσι; Σε εκείνη δεν είχαν αφήσει ούτε σπίτια, ούτε εταιρίες κολοσσούς, αλλά μιλούσε; δεν μιλούσε.

''Ας ηρεμήσουμε λίγο'' προσπάθησε να επέμβει ο θείος Αάρον.

Ο πατέρας της τον αγνόησε. ''Θα αρνηθείς τη κληρονομιά'' γρύλισε στον Τζέις.

''Θα κάνω ό,τι στο διάολο θέλω'' Τα χρυσά μάτια του Τζέις πετούσαν φλόγες. Σε αντίθεση με τους υπόλοιπους, φαινόταν να θυμάται τη παρουσία του συμβολαιογράφου στο δωμάτιο, που καθόταν τελείως ακίνητος και κρατούσε την ανάσα του, σαν να φοβόταν πως θα πιανόταν ανάμεσα σε διασταυρώμενα πυρά αν έκανε τη παραμικρή κίνηση ή ήχο. ''Δεν θα το συνεχίσω αυτό μπροστά σε άλλους'' Σηκώθηκε και έφυγε.