LİSEDEKİ VAMPİR 2

BÖLÜM 8 & ALEX CHESS

Ona doğru bakıyordum sadece.

"Bana neden böyle bakıyorsun ??

"Çünkü senden nefret ediyorum.

Arkama bile bakmadan tekrar mahzene doğru ilerlemiştim. Ellerim soğuktan mosmor olmuştu. Kilitli kapının oraya geldiğimde ise önünde durup sadece beklemiştim.

"Kısa sürdü.

"Beni uyarman gerekirdi Angela.

"Artık öğrendiğine göre seni uyarabileceğim tek şey Chesslerden uzak durman gerektiği.

"Tanrım bana bir açıklama bile yapmadan nasıl böyle bişeyden bahsedebilirsiniz ki. Gitmek istiyorum.

"Tabi özgürsün gidebilirsin.

Salonun tam ortasından geçiyorduk.
Vahşi yaratıklar...

"Tanrım iğrençsiniz.

"Güçlü olmak için buna mecburuz.

"Ben sadece kan içiyorsunuz zannediyordum.

"Et yiyenler farklı türden.

"insan vücuduna işkence üzerine yaratılmışsınız.

Etrafımı izleyip yutkunmuştum. O sırada devâsâ demir kapı büyük bir gürültüyle açılmıştı. Simsiyah giyinmiş yüzünde gümüş kaplamalı bir maske bulunan arkasında da en az 50 adam olan biri içeri girdi. Herkes tüm işini gücünü bırakıp yere eğilmişti. Adam hızla ilerlerken bir an duraksayıp kafasını bana doğru çevirdi.

"Rosalina.

Hiç bir şey dememiştim. Maskeden dolayı sesi boğuk geliyordu.

"Sonunda evindesin.

Tekrardan hiçbişey dememiştim.

"Yakında tanışacağız.

"Senin gibi birini tanımak istemiyorum.

Diyip arkama bile bakmadan çıkış kapısına doğru ilerlemiştim. O an bir Strigoi kafasını yerden kaldırmıştı. Kafasının koptuğunu kanların sıçradığını duymuştum. Tüm soğukkanlılığımı koruyup ilerlemeye devam ettim. Nereye gittiğimi veya ne yapacağımı bilmiyordum. Nerede olduğumu bile bilmiyordum tam olarak. Büyük yaşlı bir ağacın köşesine kıvrılıp ağırlaşan göz kapaklarımı dinlendirmeye koyulmuştum.

**

Gözlerimi yavaşca aralamıştım. Birinin kucağında ilerliyordum.

"Sonunda uyandın

"Sende kimsin ??

"Ben orman bekçisiyim. Soğuktan buz kesilmişsin. Tüm geceyi burada mı geçirdin. Neyse ki şafak sökmek üzere. Bu saatten sonra güvende olursun. Ailen felan yok mu senin ??

"Benim gitmem gerek.

"Nereye ??

"Onu ben alırım bayım gerek yok.

Arkamı dönüp baktığımda Jeremy'nin beni bulduğunu görmüştüm. Ona doğru koşup sımsıkı sarılmıştım.

"Çok korktum Jeremy.

"Geçti artık. Seni bırakmayacağımı söylemiştim.

Ona hala sımsıkı sarılmaya devam ediyordum. Parmaklarını parmaklarımın arasına geçirip elimden tutmuştu. O an sadece gözlerinin içine bakıp hafifçe tebessüm etmiştim. Orman bekçisine el sallayıp yavaşca ilerledik.