Misdirected Card

Chapter 4

Aira's POV

"Gusto namin ng..."

"Isa! Sasabihin nyo sa akin o bahala kayong manigas dyan sa gutom?"

"waaaah! Nakakatakot si Manager noona!" si V at nagtago sa likod ni Rapmon

"A-ah. Ramen po yun manager."

"ahh. Okay! Sige. Hintayin nyo lang ako saglit ah. Jungkook may number ka naman sa akin diba?"

"opo, noona."

"text mo nalang ako kung may iba kayong pupuntahan para naman alam ko kung saan din pupunta."

"sige po."

Umalis na ako para bumili ng Ramen. Pero di pa man ako nakakalayo ay narinig ko silang nagbangayan o nagtalo na naman.

"waaah! Jungkookie! Bakit may number ka kay Manager-noona? Saan mo nakuhaaaa? Bakit hindi mo sinabi sa akin??" -V

"Swaeg mo, Maknae! Alam mo, mas magiging swaeg ka kung bibigyan mo rin ako ng number niya." -Suga

"Jungkook, pag binigyan mo ako, my heart is oh my god talaga!" - JHope

"Ano ba yan! Ako ang leader pero ako yung walang number ni Manager." -Rapmon

"Jungkook, bigyan mo nga ang eomma mo ng number ni Manager"- Jin

"A-YO-KO"

"JEON JUNGKOOK!"

napailing nalang ako at umalis na lang din. Haaay, kahit kelan talaga yung mga yun.

*****Ramen Store*****

"Miss, bigyan mo ako ng walong ramen."

"ah sige po. Dito nyo po ba kakainin?"

Shunga ba tong babaeng to? Walong ramen kaya to for goodness sake tapos mag-isa lang akong pakakainin nya? My gosh!

"ah, hindi."

"ah sige po, ibabalot ko nalang po. 15 minutes."

Umalis muna sya para ihanda yung inorder ko.

Maya-maya lang ay may dumating na isang lalaki na naka sunglass at nakamask na itim at nakacap din na itim.

"walong ramen. Maanghang
Yung isa."

Sabi nya doon sa isa pang tauhan dito.

"sige po, sir."

Umalis na din yung sinabihan nya at naupo sa katabi kong upuan. Napatingin ako sa kanya. Hmmm, bakit parang familiar sya?

Napatingin din sya sa akin noong naramdaman nya ang presensya ko. Nang nagtama ang tingin namin ay bigla akong may naramdaman kakaiba.

Memories of the past gushed vividly in a flick of a clock's hand. Teka, ano bang nangyayare sa amin?

We remained staring at each others eyes nang bigla akong may narinig na pamilyar na boses na syang naging dahilan nang pagtaas ng mga balahibo ko.

"Miss! Dalawa ngang ramen!"

"samahan mo narin ng suju!"

"pasensya na po, sir pero wala po kaming suju ngayon."

"aba't anong klaseng ramen shop ba'to? Simpleng suju, hindi mabigay!"

Aish! Naiinis na talaga ako ah? Sila nga tong may kailangan, sila pa tong demanding! Kaya nga ramen
store eh. RAMEN ang tinitinda hindi SUJU.

"Pwede ba, Mister. Wag ka ngang reklamo ng reklamo dyan--"

Napatigil ako ng narealize ko kung sino yung sinita ko.