my brother's best friend *2

3

Victoria

'Lou, waar gaan we heen?' vraag ik voor de zoveelste keer in een, denk ik, kwartier. Ik hoor Louis geïrriteerd zuchten. Tja, dan moet je me maar niet blindoeken.

'Vic, stop. Please?' Ik zucht en sla mijn armen over elkaar heen.

'Goed dan', geef ik mezelf over. Ik tik met mijn vingers op het dashboardkastje en begin een deuntje te tikken. Na een tijdje verveelt dat ook weer en laat ik mijn hoofd achterover zakken tegen het kussentje van de stoel. 'Hoelang duurt het nog?'

Mijn maag rommelt alsof er een onweersbui in mijn lichaam zit. 'Rustig, nieuwsgierig aagje. We zijn er bijna.'

'We zijn er bijna, we zijn er bijna! Maar nog niet helemaal! We zijn er bijna, we zijn er bijna! Maar nog niet helemaal! Kontje blauw, koppie kaal!' begin ik te zingen/schreeuwen. Louis lacht en ik voel hoe de auto langzaam stil komt te staan.

Louis stapt uit en gooit de deur dicht. Even later gaat mijn deur open en helpt Louis me uit de auto. 'Lou, waar zijn we nou?' vraag ik weer.

'Goed dan, ik haal je blindoek eraf.' Louis maakt de blindoek los en ik knipper met mijn ogen tegen het plotselinge felle licht.

'Bowling', lees ik op. 'Oh my god! We gaan bowlen!' roep ik blij uit.

Louis grinnikt en ik knuffel hem stevig. 'Dankje, Louis!' Louis legt zijn handen op mijn heupen en ik glimlach naar hem.

'No problem, babe. Kom, dan gaan we naar binnen. Zo te horen heb je honger.' Ik kijk hem fronsend aan. 'Wat?'

'Louis, je weet dat ik familie ben van Niall, toch? Ik heb altijd honger!' Louis lacht en pakt mijn hand.

'Dat was ik even vergeten.' We lopen naar binnen en gaan het restaurantje bij het bowlingcentrum in.

Een half uur later staan we op de bowlingbaan en gooi ik precies op dat moment een strike. 'Woehoe! Yes! Burn, bitch, burn!' Louis schiet in de lach en ik lach al snel mee.

'Jij bent echt enthousiast in dit spel.' Ik knik snel. 'Nu ik.' Louis gooit de bal en er gaan 6 kegels om.

'Jammer, Lou.' Louis gooit nog een keer en nu blijft er eentje overeind staan. Louis gaat mopperend op de bank zitten. 'Don't be angry. I still love you.' Louis kijkt me geïrriteerd aan.

'Wedden dat die kegel gewoon vastzit met lijm?' Ik grinnik en schudt mijn hoofd.

'Nee, Louis. Dat zit ie niet.' Louis mompeld wat en slaat zijn armen over elkaar. 'Awh, kan de kleine Louis Tomlinson niet tegen zijn verlies?'

Louis kijkt me boos aan en ik lach weer. 'Ik kan je wel helpen', stel ik lachend voor. Louis grijnst en komt naast me staan. Ik gooi een spare en ga dan achter Louis staan om hem te helpen.

'Yes! Strike! Zie je, ik kan het wel!' Ik lach en voel dan Louis' lippen op de mijne.

Wow! Al bijna 300 lezers na bijna 2 dagen! Supergaaf!

Love you all xxx wondergirl101