my brother's best friend *2

31

Victoria

Ik word wakker van mijn mobiel, die duidelijk laat merken dat ik gebeld wordt. Vermoeid tast ik mijn nachtkastje af en heb uiteindelijk mijn mobiel vast.

'Vic hier', mompel ik hees.

'Heey, doornroosje! Eindelijk ontwaakt uit je 100 jaar slaap?' Ik rol met mijn ogen en merk nu pas dat Louis niet naast me ligt.

'Wat is de reden waarom je me zo vroeg belt, Noah?' vraag ik al iets wakkerder.

'Kunnen Niall en ik vandaag langskomen? Het is best belangrijk.' Ik frons.

'Ben je zwanger? Nee toch, zo snel gaat dat nooit.' Ik hoor Noah zuchten en grinnik zacht. 'Oke, flauw. Ik weet het. Maar oke, wat is er?'

'Zeggen we vanmiddag wel.' Het is even stil en op de achtergrond hoor ik Niall praten tegen Noah.

'Is Niall daar ook?' vraag ik verbaasd. Noah humt.

'Hey, zussie!' Ik grinnik en rek me uit.

'Heey, Nialler!' roep ik terug door de telefoon. 'Waarom ben je bij Noah?'

'Vertellen we vanmiddag. Hoelaat kunnen we langs komen?'

Een klopje op de deur laat me opkijken en ik zie Louis naar binnen lopen.

'Morning, sunshine!' roept hij vrolijk. Ik gebaar naar de telefoon in mijn handen. 'Oh, sorry.'

Hij zet het dienblad op het bed en ik druk een kus op zijn wang. 'Hebben we vandaag plannen?' Louis denkt even na en schudt dan zijn hoofd.

'Nee, volgens mij niet. Oh, wacht! Mijn ouders wilden vandaag langskomen!' Ik knik langzaam.

'Kunnen jullie anders vanavond komen? De ouders van Louis komen vanmiddag.'

'Ja, kan wel, denk ik. Rond 8 uur?' Ik knik, maar bedenk dan dat ze dat natuurlijk niet zien.

'Ja, is prima. Ik ga nu ontbijten, bye.'

'Bye! Tot vanavond!' roepen Niall en Noah in koor. Ik grinnik en hang op.

'Wie was dat?' vraagt Louis als ik mijn mobiel naast me heb neergelegd.

'Noah en Niall. Ze vroegen of ze vandaag langs konden komen om iets belangrijks te vertellen.' Louis knikt. 'Lief dat je een ontbijtje hebt gemaakt voor me.' Louis glimlacht liefdevol naar me en drukt een kusje op mijn lippen.

'Geen probleem, babe. Alles voor jou.' Ik glimlach naar hem en kruip bij hem op schoot.

'You're too sweet for me.' Louis grinnikt en drukt zijn lippen op het puntje van mijn neus.

'Nee, babe. Jij bent te lief voor me.' Ik grinnik ook en sla mijn armen om zijn bovenlichaam heen.

'Ik hou zoveel van je', mompel ik tegen zijn ontblootte borstkas aan en ik hoor Louis zacht grinniken. Waarschijnlijk omdat het trilt tegen zijn borst aan.

'Ik hou meer van jou. Van hier naar Mercurius en dan terug.' Ik sluit mijn ogen en voel zijn lippen in mijn nek.

'Louis, nee!' gil ik als ik hem voel zuigen, maar het is al te laat. 'En bedankt voor de zuigzoen', mompel ik tegen hem.

'No problem, babe. By the way, mijn shirt staat jou echt zo goed!'

Wat zouden Niall en Noah willen vertellen?

Dat in het volgende hoofdstuk. Ik ben gemeeen :)

Love you all xxx wondergirl101