my brother's best friend *2

16

Victoria

'Gooi je fiets maar achterin de auto', mompel ik tegen Thomas als we richting mijn auto lopen met zijn fiets.

'Wat ben je enthousiast!' zegt hij met een stem vol sarcasme.

'Oh echt? Normaal heb ik altijd heel veel zin om iemand die ik haat te helpen met wiskunde!' zeg ik sarcastisch terug.

'Hoezo haat je me?' Thomas opent de achterbak en tilt zijn fiets in de auto.

'Wie haat jou niet?' Thomas kijkt me verontwaardigd aan en drukt zijn hand op zijn hart. 'Je bent dé player van de school, Thomas Wood.'

'Nou en? Jij bent één van de populairste meiden op school, Victoria Horan.' Ik schrik als hij mijn naam zegt.

'Hoe weet jij mijn naam?!' Thomas haalt zijn schouders op en gaat in de bijrijdersstoel zitten. Ik zucht en ga aan de bestuurderskant zitten.

'Hoe?'

'Hoe?!' Ik draai me naar hem toe en heb op dit moment zo veel zin om die grijns van zijn gezicht af te meppen.

'Dat ga ik jou niet wijsmaken. Ik heb zo mijn contacten. Zolang jij me blijft helpen met mijn wiskunde, vertel ik niet aan de hele school wat jouw echte naam is.' Mijn mond zakt open van verbazing.

'Chanteer je me nou?!' Thomas grijnst en knikt hevig. 'Oh, waar ben ik toch aan begonnen?!'

Ik sla mezelf mentaal voor mijn hoofd en begin dan te rijden. 'Nou ja, ik noem het niet chanteren. Ik noem het liever... een tactisch spel spelen.' Ik rol met mijn ogen en rijd dan onze straat in.

'Wat jij wilt. Als je maar weet dat ik goed in spelletjes ben.' Thomas grijnst weer.

'Spelletjes in bed, babe?' Ik parkeer de auto binnen de poort en geef hem een klap in zijn gezicht. 'What the fuck?!'

'Moet je me maar geen "babe" noemen. En überhaupt niet aan zulke gedachtes denken.' Ik stap uit de auto en pak mijn tas van de achterbank. Thomas kijkt me geamuseerd aan en ik kijk vragend terug.

'Wat?'

'Mooi uitzicht, babe.' Ik kijk naar beneden en zie waar hij op doelt. Ik kijk beschaamd op en hoor Thomas lachen. 'Niet schamen, babe. You're beautifull.'

'Ik weet dat ik beautifull ben, maar dat hoor ik liever van iemand anders. Nu, pak je spullen en ga naar binnen.' Ik loop naar de voordeur en pak mijn sleutels.

Maar voordat ik de deur kan openmaken, wordt die al opengegooid en voel ik twee sterke, vertrouwde armen om me heen.

'Babe!' Ik glimlach breed en druk mijn lippen op die van Louis. 'I've missed you!'

'I've missed you too', mompel ik tegen zijn lippen. Ik hoor een kuchje achter me en laat Louis weer los. 'Oh ja. Lou, dit is Thomas. Thomas, dit is Louis.' Louis plaatst zijn handen op mijn heupen om te laten zien dat ik van hem ben en ik leun tegen hem aan.

'Hey, gast. Alles goed?'

'Nee.' Ik kijk vragend omhoog.

'Nee? Ben je ziek, Lou?' Louis schudt zijn hoofd.

'Nee. Hij is hier.' Ik bijt op mijn lip om mijn lach in te houden. Ik kijk hoe Thomas zich opeens heel ongemakkelijk lijkt te voelen en grijns van leedvermaak.

'En ik mag hem niet.'