Yasak

13. Vedalar

Tam bir ay geçmişti o kadar yaşadığım olaylardan sonra. Benim bu yorgun çökmüş yaşıma göre ihtiyar bedenim artık beni taşımak istemiyordu.
Bu ruh bu bedene çok fazlaydı ve ayrılıp kopmak başka bambaşka diyarlara gitmek istiyordu ama olmuyordu olmuyordu işte yahu.
Insan tamda şu anda bu karmakarışık boktan durumlarda ölmek istiyordu.
Hani bazen avazin çıktığı kadar ağlamak istersinde ağlayamazsin ya ben 1 aydır bu durumu yaşıyordum. Ağlamak istiyordu gözlerim yuvalarindan çıkacak kadar gecelerce günlerce saatlerce ama olmuyordu işte aglayabilecegim başımı omzuna dayayabilecegim biri olmayınca olmuyor.
Amber vardı evet ama nereye kadar öz ailem bile bu kadar yanımda durmazken ne diye bir başkası benim yanımda bu kadar kalacaktıki.

Günlüğüme daha doğrusu sırdaşım kara kaplı defterime bu satırları yazarken saat sabahın dördüne geliyordu. Bir gün sonra okullar yarı yıl tatiline giriyordu ve Amerikadaki son günümdü bugün. Acısıyla tatlısıyla birinci dönemi bitirmistim. Ne tatlı ama dimi.
Alt ranzamdaki Amber mışıl mışıl uyurken hiç ses çıkarmadan yavaş adımlarla tuvalete doğru ilerledim.
Tuvaletin aynasından kendimi görünce birden irkilmedim desem yalan olurdu. Bir dönemde sadece bir dönemde bir insan nasil olurda bu kadar çökerdi aklım almıyor.
Aynaya biraz daha yaklaşıp görüntüme yakından baktım gözaltim hem çökmüş hemde morluklara biraz daha morluk eklenmişti.
Daha fazla aynaya bakmadan direk tuvaletten çıkıp yatağıma doğru yürüdüm artık uyuma vaktiydi sabah kalkıp kıyafetlerimi valizime yerleştirip hazirlanmam gerekiyordu çok işim vardı çok...

....&

"Derııın"

"Derıııın"

Kulağımın dibinde bağırıp duran Amber'a ölümcül bakışları atıp kıçımı diğer tarafa çevirdim sabah sabah derınmiş o bir kere Derin!

"Ama hadi Derın bugün hava çok güzel ve senin Amerikada son günün bütün günü yatakta geçirmeyeceksin dimi hadi kalk biraz gezelim"

Hala kulağımda bağırmaya devam ederken ben o hiç yokmuş gibi davranmaya devam ediyordum. Sabahın dördünde uyumuş bir kızı sen ne diye 9-10 gibi uyandırırsınki.
Şimdi Türkiyedeki evimde olsaydım öğlene kadar uyur ve annemle babamin bağırma çağırma sesleriyle ne uyudun kalk artık bir işe yara sesleriyle güne başlardım. Özlüyor insan bazı şeyleri her ne kadar sevmesede özlüyor.

"Ama Derın yapma böyle ne olursun seni bir aydan fazla göremeyeceğim ve sende benden bu isteği çok görüyorsun kalbimi kırıyorsun ama"

Amberin daha fazla ısrarlarına dayanamayıp yüzümü ona doğru çevirdim.

"Sabahın bu saatinde ne var Amber! Ayrıca benim adım Derın değil Derin bunu doğru söyle önce. Çok sinir bozucu!"

"Upss peki tatlım ama son günlerde o kadar dalgın ve mutsuzsun ki ben senin için bir şeyler yapmak istiyorum"

"Tamam tamam günün sonunda beni rahat bırakacaksan ne mutlu bana"

Amber her zamanki o tatlı gülüşünü bana atıp dolabına doğru yöneldi. Şimdiden ne giyeceğini karar vermeye başlamıştı bile. Nasıl olurda ona bu kadar ters davranmama rağmen yanımda olupta bana hala o tatlı gülüşünü yolluyordu anlamıyordum. Amber ağzına doladığı bir şarkıyı mırıldanırken bende yataktan ağır ağır kalkmaya çalışıyordum.
O kadar uykum vardıki bütün gün uyuyabilirdim. Ama el mahkum bir şekilde kalkabildim.
Tuvaletteki bütün işlerimi gördükten sonra elime geçen ilk kot pantolonla bir kazağı üzerime geçirdim.
Yüzüm oldukça solgun görünüyordu hiç yapmasamda Amberdan biraz fondotenini isteyip yüzümü biraz renklendirdim.
Şimdi yüzüm eskisinden daha iyiydi.
Kalın paltomla sırt çantamıda takınca artık hazırdım tam 15 dakikada hazırlanmıştım ama Amber hanım hala mascarasını biraz daha sürmekle mesguldü. Onun bu haline ufak bir gülümseme gönderdim. Ama bana baktığı zaman o soğuk halime tekrar dönüyordum.
Bunu neden niçin yapiyordum hiç bir fikrim yoktu sanki gülmek yasaktı ve ben suç işlemekten korkuyordum.
Amber artık hazır olduğunda ilk durağımız Ihtiyarin Yeri oldu.
Dışardan bakılınca içerisi pekte kalabalık değildi.
Iceriye girdiğimizde ilk karşıma çıkan Millerdı yine otuz iki diş sırıtmasıyla musterilerle ilgileniyordu.
Bende onun gibi kocaman gülümsemeyle işimi yapmak isterdim ama olmuyordu yapamiyordum.
Yapay gülümseme bana göre degildi.
Miller bizi görünce yaptığı servisi çok çabuk bitirip yanımıza geldi.