Medya, Enda...
"Buraya gelerek hepimizi onurlandırdınız. Hepinize teşekkür ederim. Ancak önemli bir mesele için burada bulunduğunuzu unutmayın ve ciddiyetinizi koruyun."
Konuşan kişi böyle söyleyince alan sessizliğe gömüldü.
"Bugün vereceğimiz bu önemli haberi herkese duyurun. Görevinizdir. Hava Melekleri arasından bir asi, bulunması gereken sınırlardan çıkmış. Ëlvä Birlikleri bu kaçak meleği aramaktadır. Ancak aranızdan biri bu meleği bulur ve cezalandırılmasını sağlarsa ödüllendirileceğini bilmelidir. İkinci önemli husus ise, Bugün Blue..."
Blue denilir denilmez herkes başını önüne eğdi ve elleriyle kısa bir selam işareti verdiler. Ardından konuşmacı, konuşmasına devam etti.
"...sizleri Görüş'e çağırmaktadır. Hepiniz davetlisiniz. Sizi Mavi Maris'e bekler, konuşmamı burada bitiririm."
Konuşmacı saniyeler içinde uçarak kaybolurken alandaki bütün melekler pelerinlerini başlarına iyice sabitleyip teker teker gitmeye başladılar. Başlıklarını burunlarına kadar çekmişlerdi, hiçbirinin yüzünü göremiyordum. Ben de alandan çıkmak için arkamı döndüğüm sırada birisi beni kolumdan tuttu ve yükselmeye başladı. Çığlık atarsam dikkat çekeceğimi biliyordum, bu yüzden sadece çırpınmakla yetindim. Tabi beni bırakmadı, bir yere indik.
"Napıyorsun sen? Ne hakla beni buraya getirirsin!"
"Sakin ol Lauren." dedi ve pelerininin başlığını çıkardı. Onu kesinlikle tanımıyordum. Air gibi beyaz saçlarını topuz yapmıştı, kahkülleri kaşlarına kadar geliyordu.
"Sen de kimsin?"
"Bir hava meleği olduğumu hala anlamadın mı?"
Kaşlarımı çattım. "Nasıl anlamamı bekliyorsun?"
Gözlerini devirdi."Beyaz saçlıyım ya hani?"
Kaşlarımı kaldırıp gözlerimi büyüttüm. "Bütün beyaz saçlılar hava meleği mi?"
"Evet," dedi gözlerini tekrar devirirken. "Bu bizim kimliğimiz. Yoksa bilmiyor muydun?"
Büyüttüğüm gözlerimi kaçırırken çaktırmamaya çalışarak "Hayır hayır, biliyordum." dedim.
"Her neyse." dedi elini havada sallarken. "Beni Air gönderdi. Kaçmışsın. O da seni bulabilmek için sınırı aştı. Bulunduğu takdirde ceza alacak. Acaba kimin yüzünden?" dedi imalı imalı.
"Air'e söyle beni aramayı bıraksın o zaman. Sürekli birinizin peşimde olmasından bıktım. Rahat bırakın artık beni!"
Arkamı dönüp hızlı adımlarla bu dar yerden uzaklaşırken adım sesleri önce arkamda, sonraya yanımda belirdi.
"Neden geliyorsun hala?" dedim yürümeye devam ederken.
"Seni çok iyi anlıyorum. Ama tek başına yapamazsın. Bugün benim yanımda kal."
Ruhsuz bir kahkaha attım.
"Daha adını bile bilmiyorum."
"Enda."
"Evet adını öğrendiğime göre hemen seninle gelmeliyim. İsmin anahtar kelimeydi."
