KARIM:
Ik was zo boos dat ik mijn vuist kei hard tegen de muur aan sloeg. Wat houdt Amira voor mij achter? Wie loopt haar zo te dreigen? Deze vragen dwalen rond in mijn hoofd.. Ik ben nu zeker en mijn vrouw en mijn dochtertje kwijt. Erger dan dit kan niet.. Al snel begin ik een flinke ruzie met Amira te krijgen. Waarom denkt ze dat ze alles alleen aan kan terwijl het ook om mijn dochter gaat? Ik zie dat Amira haar telefoon op pakt boos weg loopt en de deur achter haar keihard dicht slaat.. Mijn woede op dit moment is gewoon niet te omschrijven.. Wat is er mis met dat wijf? Ze verteld me niks meer.. Ze heeft zowiezo stiekem iets achter mijn rug gedaan waardoor ze zo bedreigd word... Ik besluit om een bezoekje te brengen aan mijn moeder, zij staat in ieder geval wel altijd voor me klaar.. Ik loop naar buiten, start mijn auto en plank em naar mijn moeders huis.. Bij mijn moeders huis aangekomen klop ik aan en wordt ik naar binnen getrokken door mijn moeder.. Ze begint me te knuffelen en ik knuffel haar terug.. " O yemma, wat heb ik u gemist" zeg ik opgelucht..
Mama: " Ik heb jou ook gemist weldi.. Wat is er met je? Je ziet er zo bleek uit?"
Karim: " Amira..."
Mama:" Wat heeft ze mijn Karim aangedaan?"
Karim:" Ik weet niet mama, er gebeuren allemaal rare dingen en ik weet van niks.. Ze wordt bedreigd, en Ahlam is weg.. Maar wel bij mensen die zij kent, de gene die haar smste.. Maar ik snap het niet.. Ze verteld me niks, ze liegt over alles.."
Mama:" Owh weldi! En ik zei nog zo dat het te vroeg is om te trouwen.. Amira is nog zelf een kind.. Ze weet nog niks van het echte leven.. Ze kan niet koken en ook niet op haar kind letten.. Ze is haar kind nu al kwijt.. En zonder vertrouwen komen jullie nergens.."
Na een lange gesprek met mijn moeder, neem ik afscheidt van haaren rij ik naar huis.. Thuis aangekomen duik ik mijn bedje in en pleeg nog snel een telefoontje naar mijn schoonmoeder..
Karim:" Salam ghelti, heb ik u wakker gemaakt?"
Schoonmoeder: " Salam Karim, nee ik ben nog wakker"
Karim: " Owh gelukkig, is Ahlam al weer thuis?"
Schoonmoeder: " Ja gelukkig wel hamdoelilah, wat was er nou gebeurd? Amira wilt me niks vertellen en zegt dat ze alles onder controle heeft?
Karim:" Ik weet het echt niet ghalti? Amira verteld mij ook helemaal niks.. Ik heb net ruzie met haar gekregen.. Ik snap er niks meer van ghalti.. Ik heb alles geprobeerd ik heb mijn best gedaan maar dit kan nietmeer zo smehli.."
Ik heb mijn schoonmoeder alles verteld over wat ik weet.. Na een lang telefoongesprek leg ik mijn telefoon opzij en denk nog even na over het gesprek met mijn moeder.. Ze had gelijk Amira is nog een kind, ze kan niet serieus zijn en heeft niks voor elkaar.. Ik vertrouwde haar, maar ze loog ondertussen gewoon.. Nadat ik er lang overhad na gedaht viel in rustig in slaap..
