KARIM:
Vandaag werd ik met zo'n goed gevoel wakker. Dat is best lang geleden eigelijk. Ik loop naar beneden en zie mijn moeder en Souhaila samen in de keuken staan ontbijt maken. "Karim ik heb goed nieuws. Je tante en nichtje blijven langer bij ons" riep mijn moeder blij vanuit de keuken. Waarop ik teug antwoordde:" oowh wat leuk." Diep van binnen vond ik het echt helemaal fantastisch. Ik weet niet wat het is maar ik word er helemaal blij van. Alleen laat ik het niet echt zien. Het ontbijt was klaar samen zaten we met ze alle aan tafel. Eerlijk is eerlijk dit ontbijt is echt lekker. "Het ontbijt is echt lekker Souhaila, je kunt het goed hoor" zei ik terwijl ik haar een knipoog gaf. "Ja ik zei toch Souhaila is de perfecte trouw materiaal" begon mijn moeder weer. Ik zag Souhaila beschamend naar beneden kijken. Na het ontbijt nam ik afscheidt en vertrok ik naar mijn werk. Daar aangekomen was ik druk met van alles. Er moest nog veel gedaan worden.. Ondertussen keek ik naar het fotootje van Ahlam dat op mijn bureau stond.. Pff wat miss ik mijn kleine prinsesje. Dit is niet eerlijk ik ben ook haar vader en ik heb ook het recht om haar te zien. Sterker nog ik ga vanavond gewoon langs, ik hoef Amira niet eens te zien ik ga gewoon langs voor mijn schoonmoeder en Ahlam.AMIRA:
*tuuuuuuut* ik schrik wakker. Ik sliep met hoofd op de toeter van de stuur. Ahlam schrok ook wakker en begon direct te huilen. Ik pak haar op en troost haar. Huh waar ben ik? Pff ben ik nou serieus in de auto in slaap gevallen? Geparkeerd voor de hotel.. Pfff volgens mij was ik zo moe dat ik direct in slaap was gevallen ofsoow? Ik pak Ahlam op, pak mijn koffers en loop samen met Ahlam naar het hotel. Daar aangekomen vraag ik om een kamer voor mij en Ahlam. Samen met Ahlam loop ik naar de lift. Samen met Ahlam wacht ik op de lift, net wanneer de lift open gaat rent Ahlam weg. Ik draai me om en zie dat ze gelukkig al gauw word tegen gehouden door een jongeman. Hij pakt Ahlam op en brengt haar naar me toe. "Heb je wat hulp nodig?" vraagt hij me een mooie lach op zijn gezicht. "Aangenaam ik ben Adam, ik zie dat je een zware nacht achter de rug heb gehad" vervolgt hij. Adam was lang en had een mooie postuur. Groene ogen en kuiltjes die tevoorschijn kwamen als hij een glimlach gaf. Een mooie jongen was hij zeker. Hmm hoe weet hij dat ik een zware nacht achter de rug heb? "Ik zag je gister slapen in de auto" onderbrak hij me uit mijn gedachtes. Ik voelde me al snel een beetje rood worden. "Ja dat klopt, ik weet niet wat me over kwam maar ik viel in slaap in de auto. Gelukkig dat ik al geparkeerd was" antwoordde ik terug. *tiingg* "Ik moet hier uit, bedankt voor je hulp" zei ik tegen Adam. "Geendank hoor, het was het wel waard." zei adam lachend naar me. De lift ging open en zo liep ik samen met Ahlam en onze koffers de lift uit. Ik liep naar mijn kamer, pakte me koffers uit en gaf Ahlam wat te eten. Na het eten heb ik snel alles opgeruimd en ging ik samen met Ahlam tv kijken. Ik moest weer denken aan Adam. Het was echt een lieve jongen. Maar nee, ik heb nu wel even genoeg aan me hoofd. *triinngg triiing* ik schrok wakker van mij gedachtes door mij telefoon die af ging.. Ik zag dag mijn moeder me belde.. Pff die ga ik echt niet opnemen.. Na een lang dagje luieren doken Ahlam en ik onze mooie, grote maar ook lekkere bed in. En zo vielen we samen in slaap..KARIM:
Na een drukke dagje op werk besloot ik om naar het huis van mijn schoonmoeder te rijden. Daar aangekomen klop ik op de deur. Mijn schoonmoeder doet huilend de deur open "ghalti? Mellek? Wat is er gebeurd?* vroeg ik haar bezorgd. Ik zie dat er geen woord uit haar mond kwam al wou ze wel. Ik doe de deur dicht en loop samen met haar naar de woonkamer.. Ik geef haar een stevige knuffel en probeer toch wat uit haar mond te krijgen. Ik hoor iemand van de trap komen, het is Ilias. "Waar zijn Amira en Ahlam" vroeg ik aan Ilias. "Ja dat is het dus niemand weet het, dat is ook de reden waaorm mijn moeder de hele dag al aan het huilen is. Ze is in de nacht weggegaan met Ahlam." Antwoordde Ilias terug. "Ik bel haar wel even" zei ik. "Je kan het proberen, maar we hebben allemaal algeprobeerd te bellen ze neemt niet op joh." Antwoord Ilias. Pff dit meeen je niet eh. En dan ook nog met mijn dochter. Ik troost mijn schoonmoeder op en beloof haar dat alles goed komt. "Ilias zorgt goed voor je moeder eh, zorg ervoor dat ze niks geks doet. Ik meld direct als ik iets weet, ik ga mijn best doen." roep ik nog voor ik het huis verlaat. Pff probeer ik mijn leven weer een beetje op te pakken moet Amira her weer verpesten door domme dingen te doen. Wat voor hart heeft zij? Haar moeder huilend achter laten, spoort ze wel? En dan ook nog weg gaan met mijn dochter. Dat wijf is gek, straks doet ze mijn dochter nog wat aan..