Runaway with me Gorgeous [Book 1] (Completed)

Ang gabing pagtatagpo

Earlier before the party...

"I'm going home." 

Mula sa pagbabasa nito, napa-angat ang mukha ng isang lalaking ipinaglihi kay Adonis.

 

"Why?" Di kababakasan ng anumang emosyon sa mga matang sinalubong nito ng tingin ko.

"What a stupid question, Jade. You know what I mean." Seryosong sinabi ko sa aking kakambal.

Napatiim-baga ito at walang anumang itinapon ang lahat ng mga gamit nito sa ibabaw ng mesa. Pinaikot ang inuupuan at bawat hakbang ay tila naglikha ng apoy mula sa mga mata nito.

"I'm warning you, Kris." Gumagalaw ang bagang sa galit. 

Salubong ang mga matang tiningnan ko lamang ito. Mapapansin ang nakakapangilabot na tensyon sa pagitan naming dalawa.

Yes, we're siblings.

Twins to be exact.

Di tulad ng ibang magkakapatid, naiiba kaming dalawa. Abot hanggang langit ang galit na nararamdaman namin sa isa't-isa.

 

"Are you scared? Oh, you must. Dahil kapag nakauwi na ako sa Pilipinas. I will make sure to ruin your life... and her." Nagbigay nakakaasar na ngumisi ako sa kanya.

Napatiim-baga naman ito.

And that is not a promised. Dahil, gagawin at gagawin ko ang lahat para masira ko ang pamilyang to! Nanlilisik sa galit niyang nakikipaghamunan ng tingin dito.

 

"I'll let you visit there in just a week. Mama and Papa will be glad if they'll see you." Anito at biglang tinalikuran niya ako.

Sa narinig, mas lalong umuusbong ang galit sa puso ko. Kuyom ang mga kamay na nilisan ko ang opisina nito.

"Shit!"

Bakit hindi ko naisip ang bagay na iyon? Ilang taon na ang nakalipas subalit parang kahapon lang ang mga araw na iyon.

Pero hindi ito ang rason kung bakit uuwi ako ng Pilipinas. Mariing naipikit ko ang mga mata. Kasabay ng pagmulat ay may napansin akong kakaiba sa paligid ko...

Isang bata ang  nakikita kong nakahiga sa kama. Napakaganda at tila isang anghel dahil ang amo-amo ng mukha nito.

-oOo-

The Day after..

"Dammit!"

Malakas na napamura ako ng malaman ang naunang pagluwas ng kakambal ko.

Akala ko  mauudlot ang schedule nito dahil sa dami ng problema sa kompanyang pinamumunuan ng mga magulang namin, No- magulang niya pala.

Bullshit!

Subalit, nalaman ko na lang na nakaalis na pala ito kaninang madaling araw pabalik ng Pilipinas. Kaya halos limang oras ang pagitan ng biyahe namin pabalik ng naturang bansa.

Humigit anim na oras nang marating ko ang Hacienda. Alas siete'y medya na nang makapasok ang kotseng sinasakyan ko sa dambuhalang gate.

Makulimlim na ang kapaligiran, at tanging tunog na nanggagaling sa loob at mga kulisap naman sa labas ang maririnig. Nagagandahang ilaw rin ang sumalubong sa'kin papasok.