Bakit Ako?

Chapter 3

Eye

After few weeks ay balik normal na uli ang lahat. Yun nga lang eh shini-ship na ako kay Laurent kesyo pareho daw kaming magaling sumayaw, pareho kaming mahilig sa Korean pop at kung anu-ano pa. Pinapabayaan ko na lang sila sa mga trip at pang-aasar nila.

"Maam, andito na po tayo."

"Thanks manong! Magtetext na lang ako kung anong oras ako papasundo." lumabas na ako ng kotse at nagsimula ng maglakad papasok sa eskwelahan namin. By the way, public school lang ako nag-aaral because I believe that I will learn alot of things here better than private schools. Besides I want to live my life simply with no complications and more.

Pagkadating ko sa room ay umupo na agad ako sa upuan ko. Laging ganito ang routine ko. Hindi ako madalas tumayo sa seat ko. Ewan ko ba sa sarili ko. Tsaka lang ako tatayo kapag pupuntang cr o kaya aayain kumain ng mga kaibigan ko.

"Suzy!" tawag pansin ni Thalia sakin at inaya ako sa gawi nila. Pumunta naman ako, tuwing umaga kasi ay nagkwekwentuhan muna kaming barkada habang hinihintay ang prof na dumating.

"Nagdala ka ba ng PE mo? Ngayon yung volleyball game natin sa mapeh."

"Ngayon na yun? I forgot. Kamamadali ko kanina." sagot ko sa kanya habang napahawak sa tuktok ko. Sana wala yung Mapeh teacher namin at hayaan lang kaming maglaro.

"Pwede naman sigurong maglaro ng naka-uniform. Wala naman si Maam tayo-tayo lang ang magscoran." tumango nalang ako sa kanila at bumalik na sa upuan ko dahil nagring na ang bell.

"Goodmorning Charles!" masiglang bati samin ng Science teacher namin. This subject is actually my favorite. Subjects under science is where I excel except for social science.

Inilabas ko na ang notebook ko mula sa bag at nagsimulang makinig at magtake note ng mga important details incase na magpaquiz siya after the discussion.

Makalipas ang 80 minutes of science ay time na ng mapeh. All of us started to change into their PE except for some which includes me. After nila magpalit ay nagtungo na kami sa field kung saan nakaset na ang net.

Pinanood ko na lang yung mga groupmates ko. Hindi kasi ako marunong kapag group na kayong maglalaro. Mas sanay ako na yung older brother ko lang ang kalaro ko. Hindi ko kasi alam mang-agaw minsan ng bola kaya hinayaan ko na lang sila.

"20-23!" sigaw ng referee. 20 kami at 23 naman yung kabilang grupo. Sakto naman na kailangan dapat magsub, yun kasi ang sabi ng prof namin para makalaro kaming lahat.

"Suzy! Ikaw na ang pumasok! Para manalo naman tayo!"

"Eh hindi ko nga alam maglaro kapag marami na kami diba? Alam niyo naman iyon." sagot ko kila Vian na pinipilit ako. Humalukipkip na lang ako sa tabi nila. Ngunit sadyang mapilit sila at nagwagi silang ipasok ako game.

"Go Suzy!"

"Fighting Ae!"

"Wooh Suzy!Suzy!Suzy!"

Kanya-kanyang cheer ang mga kaibigan ko sa akin. Tinapunan ko naman sila ng masamang tingin. Nang pumito na ang referee ay nasa hangin na ang bola. Una itong tumama sa lebero namin at napunta sa gawi ko. Bago sakin ang pagseset pero nakapanuod naman na ako ng mga game. Sinet ko na ito sa kabilang gawi at buti nalang naging maayos naman ito at nakascore kami.

"Ang galing mo talaga Suzy!" ayan naman ang mga kaibigan kong nang-aasar at nagasolinahan na naman kaya sobrang ganado nila.

This time na samin na ang bola. Nagserve na ang si Vince at pumasok naman ito. Matapos ang ilang pagpasahan ng bola ay nantili sa kanila ito at nangi-spike ni Shid ay walang nakasalba nito sa grupo namin.