Angels fall first

Feel for you

Omdat ik zo lang weggeweest ben, heb ik ook een EXTRA LANG HOOFDSTUK! YAY!Voor de lezers: Ik ben begonnen aan een kladblaadje met gebeurtenissen in dit verhaal, en ten eerste: Ik ben nog niet klaar ermee (na 2 pagina's) en ten tweede: jullie zitten op nog geen kwart :P

BISOUS :)

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Feel for you

Michaël staarde naar zijn spiegelbeeld in de badkamer en duwde een pluk van zijn ravenzwarte haar uit zijn ogen.

Ik keek naar hem vanuit de deuropening.

Ik had tegen hem gezegd dat ik zijn nieuwe haarstijl leuk vond, maar Michaël wist niet wat hij ervan moest denken, leek het.

Hij vond zijn eigen lange haar prima, maar was gaan twijfelen toen ik die opmerking over zijn warrige bos donker haar plaatste. Zo zei hij althans.

Normaal gesproken gaf hij niet echt om zijn uiterlijk, beweerde hij, maar om de een of andere reden leek dit hem wel te raken.

Ik dacht terug aan het kappersbezoek, 3 dagen geleden.

Ik duwde hem naar een klein winkeltje. Het belletje bij de deur klingelde vrolijk toen we binnenkwamen.

Ondanks het feit dat het niet zo groot leuk vanaf de buitenkant, leek het binnen, door het licht dat door het grote raam naar binnen stroomde en het mooie lichte interieur, erg groot.

'Stevie, schatje!'  riep een stem vrolijk.

Voor ik wist wat me overkwam, wrong iemand zich in een wolk van eau de cologne  langs Michaël en omhelsde me. Even knipperde Michaël verdwaasd met zijn ogen, en toen draaide hij zich om naar mijn belager.

'Alles goed met je?'

Het was een aangename hese stem, die vastzat aan een gezicht met een grote grijns en twinkelende groene ogen. De lange slungelige bruinharige jongen stond half van Michaël afgedraaid, en keek plots van mijn gezicht op, alsof hij Michaël pas net opmerkte.

'Het gaat prima. Dit is trouwens Mike'.

Ik bleef hem maar Mike noemen, en Michaël vond het helemaal niets. Zo heette hij niet, zei hij. Maar ik bleef voet bij stuk houden dat ik hem zo wilde noemen, dus liet hij het maar zitten.

 Hij stak zijn hand uit naar de jongeman.

'Michaël' zei hij met een glimlach.

De man nam zijn hand aan.

'Ik ben Chase, aangenaam kennis te maken' zei Chase met een knipoog.

'Insgelijks'.

Chase was een van de weinige vrienden die ik had. Hij was bijna 10 jaar ouder dan mij, en runde zijn eigen kapperszaak. Soms kwam ik hem wel eens helpen met de boekhouding. Wiskunde lag mij gewoon goed en het was gezellig met Chase. Hij was een gemakkelijk persoon om mee te praten.

Chase bleef zijn hand maar schudden, en Michaël leek zich een beetje ongemakkelijk te voelen. Chase begon over zijn schouder tegen een mij te praten.

'Meid, waarom heb jij met niet vertelt dat je zulke knappe vrienden had? Ik ben zeer teleurgesteld in je!' zei hij gespeeld verdrietig. Misschien heb je het al door, maar voor hen die wat traag van begrip zijn, Chase is homo. Eindelijk liet Chase Michaëls hand los.