Prolog

296 10 2
                                    

Nigdy nie myślałam , że w tym życiu spotka mnie jeszcze coś dobrego. Nigdy bym nie pomyślała , że się zakocham. Żyłam bez sensu życia, nadziei na to że może się coś zmienić. Mieszkam sama w niewielkim mieszkaniu, ale jak na jedną osobę jest ono wystarczająco duże. Pracuję jako kelnerka w barze " Burger Two" parę przecznic dalej od mojego domu, aby zarobić na utrzymanie mieszkania i godne życie. Moi rodzice nie pomagają mi finansowo, najchętniej nie przyznawali by się przed ludźmi, że mają córkę. Miałam trudne dzieciństwo, wiele nocy przepłakałam zastanawiając się dlaczego rodzice nigdy nie czytali mi bajek na dobranoc, nie chwalili za osiągnięcia w szkole, zauważyli każdy błąd jaki popełniłam i czemu nigdy mnie nie pokochali jak Alexa. Ostatni raz widziałam ich w dniu mojej wyprowadzki czyli jakiś rok temu. Brata tak samo, jednak on często dzwonił i pytał się co u mnie. Jednak gdy zadomowiłam się już w Liverpoolu, przestałam o nich myśleć, jakby w ogóle ich nie było.


~*~

Cześć! Jest to moje pierwsze opowiadanie w życiu.
Mam nadzieję, że wam się spodoba.
Zapraszam do przeczytania :)

Remember about meOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz