ZOR SEVDAM!

"8.bölüm''

Bir hafta sonra

Onuru akşam gelmeye ikna edebilmiştim. Görücüler gittikten sonra Onur gelecekti. Daha babama bahsetmedim babama. Öğrenirse çok kızacağını biliyorum. Birazdan görücülerim gelecekti ve ben daha hazır bile değildim. Tabi birde Onur biraz kafamı karıştırdı. Nasıl hiç itiraz etmeden Akşam gelmeyi kabul etti hala anlamıyorum. Onu ikna etmek biraz zor katır inadı var mübarek çocukta. Ben bunları düşünürken İkonun cırtlak sesiyle ona döndüm.
Beni istemeye gelmişler hiç dururlar mı?

''Mübarek sanki beni istemeye geliyorlar. Kız hazırlansana uyuşuk''

''Aman tamam be hazırlanıyorum. Ama yardımcı olun ne giyeceğim ben''

''Hımm tamam sana yardımcı olabilirim. Hade ozaman hazırlayalım seni''

Birlikte gardrobumun önüne gelip dolabı açtık. İlknur kıyafetlerimi sağa sola savurup o olmaz bu olmaz diyip durdu. Şuan yardım istediğime pişman olmak üzereyim. Ben o kıyafetlere kaç para verdim ya. İnsan çocuğuna böyle insafsız davranmaz be.
''Heh buldum işte bunları giyeceksin''

Elindekilere baktığımda rengarenk siyah lila kırmızı renklerin yoğun olduğu bi elbiseyi ve kırmızi renkteki şalımı gördüm. Evt güzeldi bunlar. Hem niye süsleniyorsam zaten Evet demiycem.

Elindekileri bana verip ''10 daki ya hazır ol makyajını da yap aşağı in seni bekliyoruz ''

''İn  dikikiyi hizir il mikyijini di tip işiği  in sini bikliyiriz te Allahım ya''

''Söylenmede hazırlan ''

Dediğini yapıp hazırlandım. Sıra makyaja geldiğinde çok abartılı birşey yapmak istemediğimden sadece kara gözlerimi ortaya çıkardım. Aşağı inmek için derin bir nefes alıp olacaklara iyicene hazırladım kendimi.
''Kızım sen daha hazırla-''

''Geldim annem ya nasıl olmuşum''

Gözleri dolmuştu annemin''annecim çok güzel olmuşsun tu tu tu maşallah benim kızıma''

''Anne yüzümü yıkadın ya''

''Sus bakim anneyle düzgün konuş ''

Yanaklarını sıkarak öptüm annemi. Kızlarda beni görünce hayran hayran baktılar. Hatta ilknur çirkinleşip 'erkek olsaydım seni kaçırmazdım'
Diye iğrenç bir espiride yapmıştı.

Kapı çaldığında herkes çok heyecanlıydı.  Ben hariç tabiki de. Tamam tamam azcık bende heyecanlanmıs olabilirim. ''Kız kalk kapıyı açsana''

''Ha''

''Kapı diyorum kiz kapı''

''Ha kapı....şey tamam ben baktım hemen''

Kalkıp kapıyı açtığımda karışımdaki manzarayla 'ben şok ben iptal ben vefad' yok artık. Onurun burada ne işi vardi hani akşam gelecekti.
Ah tabi ya beni yalvartmamasının sebebi buydu demekki. Aptal kafam nasıl anlamam ben . Şaşkınlıkla sevgili görücülerime bakarken annemin cimcik atmasıyla kendime geldim. Dişlerinin arasından ''kızım misafirlerimizi buyur etsene''demesiyle
''B-buyrun hoşgeldiniz''kekelemiştim resmen. İlk önce annesiyle babası sandığım adam ve kadın içeri girdi son olarakta Onur. Bana baktı ve pis pis sırıtarak''Heycanlandığını  bukadar belli etme istersen''

''Ama senn''

''Evet ben. Sana demiştim eninde sonunda benim olacaktın zaten. Bugüne kısmetmiş''

''Sana evt diyeceğimi düşünmedin herhalde''

''Evet düşünmedim.çünkü öyle olacak. Bugün bana evet diyeceksin yoksa. Sen biliyorsun''