ZOR SEVDAM!

"13 BÖLÜM"

Vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen.

Keyifli Okumalar

Abimleri öyle karşımızda görünce şaşırmıştık." Abi sizin ne işiniz var gecenin bu saatinde burda "

" Ne işim olcak canım bu it gece gelir odana falan o yüzden öyle kontrole gelmiştim"( İbrahim)

" Asıl ben o yüzden geldim. Neme lazım kardeşimin yattığı odaya girersin falan. Size pek güven olmaz"

Bak bu dediğine ben bile kırılmıştım ne demek bize güven olmaz. Neyimiz varmışki bizim. Benim annem senin babanı sevmedi diyemi bize güven olmaz.
Aklımdan geçenleri Onurun karşısına geçip tam önünde durarak söyledim.
" Neden bize güven olmazmış. Geçmişte Annem Babanı istemedi diyemi"
Bu söylediklerim belki biraz ağır olmuştu. Ama onun söyledikleri daha çok canımı yakmıştı. Daha doğrusu canımızı.
Söylediklerim onu kızdırmış olacakki dişlerini sıkıp" Geçmiş beni ilgilendirmez ben geleceğe bakarım "

Tabi tabi sende haklısın der gibi baktım suratına. Madem sen benim canımı yakmaya bukadar meyillisin bende elime geçen her fırsatta acımadan bende senin canını yakacağım Onur Ağaoğlu. Sen daha Elif Boztaşı tanımıyorsun." Ne yalanmı tüm öfken o yüzden değilmi zaten. Annem babanı sevmedii işte iykide sevmemiş. "

" Bana bağırma Elif. Bir odada konuşalım. Canımı sıkma benim. "

"Hop bilader yavaş gel. Yolllar kaygan düşersin."

" Sen karşıma kayınço"

" Of yeter Onur. Tamam gir odaya. "

İbrahimin Ağzından

İkimizde şaşkınca Kardeşim ve Onura bakarken. Arkalarını dönüp odaya girdiler. Tabi arkasında ben ve Ayteni takmadan.
Ayten sinirle nefesini üfleyince bir tutam saçı önüne düştü. Okadar tatlı duruyordu ki şuan. Okadar masum okadar güzel.
Dayanamayıp önüne düşen bir tutam saçını kulağının arkasına yerleştirdim.
Kıpkırmızı olmuştu. Utanmışmıydı benden. Birşey yapmamıştım ki. Sadece saçlarıni geriye ittim. Hemende kizardi.Başını kaldırıp bana baktı. Gözlerime baksın istiyordum neden bilmiyorum ama istiyordum işte. Başını kaldırmaya o utanırken ani gelen bir cesaretle elimle çenesini tutup kaldırdım. Gözlerini kaçırıyordu bu seferde. İnatla daha sıkı tutup kaldırdım. Baktı bu sefer hemde çok güzel baktı.
" Ne yapıyorsun sen bana böyle niye yapıyorsun bana bunu."

" İçimden öyle yapmak geliyor çünkü."
Verdiğim cevapla bir damla yaş aktı gözünden. Neden ağladıki şimdi. Yanlış birşey mi söylemiştim. "Aşk neden hep imkansızı istiyor"
Sorduğu soruyu beklemediğim için şaşırmıştım. Ne aşkından bahsediyordu. Yoksa birinemi aşıktı. İmkânsız dediğine göre. Biz imkânsız değildikki oysa.
" S.sen birinemi aşıksın yoksa "
İçimden inşallah kimseye aşık değildir diye geçiriyordum." Evet ama olması imkânsız birine. Bu yüzden önemsiz "

" Aşkı önemsemiyor musun.?"

" İmkânsız önemsenir mi hiç. "

" Haklısın sanırım. Neyse kapatalım konuyu. Şey hadi gel benim odama geçelim. Onların konuşacakları uzun süreceğe benziyor. "

" Şey bilmemki ya abim kızarsa"

" Korkma ben varken birşey yapmaz sana"

Biraz tereddüt etsede. Sonunda ikna edebilmiştım Ayteni.

Elif'in ağzından

Kolumu sıkıca tutarak beni yatağa fırlattı. " Bidaha sakın ama sakın benim canımı yakmaya çalışma. Yoksa-
" Yoksa ne bu seferde döver misin. Zorla kaçırır mısın ha naparsın söyle."
Beni yataktan kaldırıp iki kolumdan sıkıca tutup gözlerini gözlerime kenetleyip konuştu. " Emin ol daha fazlasını yaparım. Benimle sakın bidaha uğraşayım deme kötü olur. Öyle şeyler yaparım ki sana ölmek için Yalvarırsın bana"