Author's note: Hello po sa inyo! Thank you po sa pagbasa ng mga previews chapters ng story ko at sa pag-vote :). Please continue to support my story po :) i love you all po! This chapter is dedicated to my dear friend ChocolateSkyGhost Thanks sa support hehehe ♡♡♡
◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇
Trixie's Pov
"Ohh anong nangyari bakit ganyan ang mukha mo?" Bungad agad ni Ryu ng makita ako, lalong kumunot ang noo ko.
"Paano ba eh may nakaharap yan. (Natalo yata?..)" nakangising sabi ni Louise sa kanya at bumulong pa, bulong ba o nagpaparinig lang talaga?
"Shut the fuck up louise, hindi ako natalo. Dumating ang mga knight in shinning armor niya." Galit na sabi ko sa kanya at kumuha ng beer sa ref.
Flash back
"Minahal kita, yun ang pinakamalaking kasalanan na nagawa ko Trixie! You know what? Halos ibigay ko lahat sayo! Kahit wala akong oras, pinilit ko para makasama ka lang. The fuck i didn't expect na ganito ang mangyayari" he was shouting at me at the top of his lungs, hindi ko naman mapigilan ang mga luha ko na kusa nalang tumulo.
"Maybe it's better i kill you myself?! Huh maybe that will change everything! Mawawala ang sakit na nararamdaman ko ngayon!" Nasasaktan naman ako sa mga sinasabi niya. Kulang pa kung sasabihin kong sinaksak ako ng maraming beses gamit ang isang kutsilyo, para akong sinaksak ng napakalaking espada sa dibdib. Iyon ang pakiramdam ko.
"Sebastian, i didn't mean to... i was about to tell you.. pero naunahan mo ako. I'm going to change for you, iiwan ko sila para sayo.. please believe me" paliwanag ko sa kanya, sana naman maniwala siya kasi iyon ang totoo.
"Shut the fuck up Trixie! I will never believe your lies again! And don't ever call me by my name.. i don't want to hear you speak, i don't want to see you!! Damn just die!!"
Dahan-dahan naglaho ang paningin ko, ang sakit.. ang sakit sakit. Ganito pala, sana hindi ko nalang sinunod ang utos sakin. Hindi pa sana to nangyari, hindi ko na sana pa nakilala siya.
"Trixie! Damn you Sebastian!!" That's the last thing i heard after i lost everything. Ryu's voice.
Nakakatawa lang kung papipiliin sa dalawa 'ang mahal mo o ang nagmamahal sayo', hindi naman talaga ang nagmamahal sayo ang pipiliin mo eh. Kasi ang iniisip mo matututunan mo rin siyang mahalin, iba parin para sakin yun. Ang unfair kasi kung siya lang din ang pipiliin ko one sided lang hindi buo. Life is fair minsan, hindi ka rin mahal ng mahal mo kaya patas lang kayo ng nagmamahal sayo.
Dagdag mo pa, patay na ako ito pa mga pinag-iisip ko. Imbis na magagandang alaala ang maisip ko, ito pa talaga. Baliw nga talaga ako.
Well that's what i thought, akala ko patay na ako. But Ryu saved me, naidala agad ako sa hospital. The next months that passed matapos ang recovery ko palabas na sana ako ng hospital, nalaman niya siguro na hindi ako natuluyan kaya nagpadala siya ng mga tauhan para taposin ako.
I almost died back there, halos bali lahat ng buto ko. Ang mukha ko hindi na makilala. I went to a full body surgery. Matapos lahat ng yun hindi parin ako namatay, masamang damo nga naman talaga...
Nautusan akong bantayan ang grupo ni Sebastian. Alamin lahat ng tungkol sa kanila, pag-aralan ang mga galaw nila, mga plano, businesses, everything. But i didn't mean to fall in love with him, deeply in love with him. Hindi ko napigilan ang sarili ko, at dun ako nagkamali, dun ako bumagsak.
End of flash back
Wala sa oras akong nabalik sa realidad when Ryu snapped his finggers in front of me. "Ang lalim ng iniisip mo, what's wrong?" Tanong niya sakin bago lumagok ng alak. Kinuha ko naman yung sakin at uminom ng konti.
Tinitigan ko muna siya bago sumagot, wow ako naba ang pinakamanhid na tao ngayon? Alam kong mahal niya ako pero hindi ko talaga magawang ibalik ito sa kanya.
"Nothing." Tipid na sagot ko, naintindihan naman niya na ayaw ko lang talaga sabihin ito. "Trixie. Gusto ko lang malaman mo na I'm here for you, just say it.. i will listen to all your problems, ang problema mo problema ko na rin. I'll do everything for you Trix." Habang sinasabi niya ang mga salitang to, patuloy lang ako sa pag-inom. Matibay rin ang lalaking to, five years na siyang ganyan sakin.
"Do i have to repeat myself again Ryu.. na hin---" hindi ko natapos ang gusto kong sabihin na hindi ako karapat-dapat para sa kanya dahil lumapit siya sakin at hinalikan ako.
He kissed me gently, pinikit ko nalang ang mata ko at hinalikan siya pabalik. Damn, I'm going blank. Hindi na ako nag-iisip ng maayos. Tumigil siya at tinitigan ako "I love you Trix. I love you so much. I don't care kung iniisip mo na hindi ka karapat-dapat para sakin." napaka-sincere ng pagkakasabi niya, pagkatapos ay hinalikan niya ako ulit.
"Woah, woah, woah, what is this kayo na??" Sabi ni Blood, kahit hindi ko na tingnan alam kong siya ang nag mamayari ng boses, sa tagal ng pagsasama namin kilala ko na sila.
Kasama niya sina Dawn, Chris, at Louise na hindi ko namalayang umalis kanina. Syempre agad kaming natigil sa paghahalikan ni Ryu.
Nakangisi ng malapad ang tatlong babae dahil sa reaksyon ko ng makita sila. Nadala lang ako ng lintik na alak kanina.
"So what seems to be the problem? Mukhang wala naman eh" sabi ni Blood at umupo sa couch at nag cross legs. "Wala na gawan ko na ng paraan, sa susunod nalang natin siya papatayin pagtapos na ako makipaglaro sa kanya." Sabi ko at inubos ang alak sa bote na iniinom ko
Napatingin naman ako sa direksyon ni Ryu at agad ding umiwas dahil naka tingin din siya sakin.
I hate you too. Sabi ko nalang sa isip ko. "Naglevel up na pala kayong dalawa, akala ko pa naman walang pag-asa to'ng si Ryu sayo Trixie." Tinitigan ko naman ng masama si Dawn.
Si Ryu tahimik lang na nagsasaya sa utak niya, baka ngayon iniisip niya na gusto ko narin siya. Nadala lang ako ng alak, at ng labi niya. The hell did i just say? Erase that. Nadala lang ako ng alak period.
I love you Trix. I love you so much...
I love you Trix. I love you so much...
I love you Trix. I love you so much...
Ugh! Nababaliw na ako. "Mauna na ako, inaantok na ako" iniwan ko nalang sila at pumunta sa kwarto ko, humanda ka nalang Luna. Pagsisisihan mo'ng ako ang kinalaban mo.
BINABASA MO ANG
THE GODDESS LUNA CELESTE
FantasíaThey imprisoned me in a world full of lies, I always wanted to be normal and i know its possible, that's why i ran away. A world where i can live in a way i want to, where i have my freedom, my own will. And then i met them. Please support my story...