Chapter 13: New Neighbor.

16 3 0
                                    

Luna's POV

Earlier this morning.


Pinipilit ko nalang alisin sa isip ko ang mga sinabi ng babae, may nagtutulak kasi sakin na wag siyang paniwalaan. Hindi rin ako naniniwala sa sinasabi niyang binabalik at ilang ulit na hindi nagtagumpay sina Vergil para tigilan ang pagiging bloody celestial moon ko. Ewan bahala na basta hindi ko siya paniniwalaan.





"That's right dont believe her..."



"Never..."




Sabi ng isang boses sa isipan ko na agad rin nawala. Maaga pa akong gumising para magluto ng umagahan namin. Tulog pa silang lima ng bumaba ako at pumunta sa kusina.






Nahandanda ko na lahat sa mesa ng magising sila 5:30 a.m. "breakfast is ready, upo na kayong lima dali.." cheerful na sabi ko sa kanila. "Ikaw nagluto ng lahat ng to Love? Sana ginising mo ako para natulungan kita" sabi naman ni Vergil ng makita ang mga pagkain sa mesa.











Hotdogs, sunny side up eggs, pancakes, bread, milk, rice, steamed rice, cerials, miso soup, tamagoyaki, at broiled fish ang hinanda ko. Malay ko naman ba kung ano ang gusto nila kasi hindi ko naman ginagamit ang kapangyarihan ko para malaman yun.












Gusto ko silang makilala na hindi gumagamit ng kapangyarihan. "Hehehe, okay lang don't worry. Kaina hindi kayo mabubusog kung titingnan niyo lang yan" sabi ko kasi kanina pa sila nakatitig sa mga pagkain.












"Haaaa!! I love you Honeymoon! Favorite ko talaga lahat to!" Biglang hiyaw naman ni Raven, pagkatapos niyang magsalita ay binatukan siya ng katabi niyang si Sebastian.







"Aray! Ano ba?!" Asik ni Raven.





"Kumain ka na ngalang ang dami mong satsat. Favorite baka mo? Kilan kapa uminom ng gatas ha?" Sabi ni Sebastian sa kanya ng makita itong umiinom ng gatas.








"Ngayon lang dahil si Honeymoon ang may gawa. Ano? Angal ka?"






"Tumigil na nga kayo ma-la-late tayo" saway ko sa kanila, at tumigil naman sila at kumain na lamang. Sina Vergil, Iger, at Luke naman hindi na sila pinansin. Hindi nga siguro sila narinig ng tatlo kasi kain lang sila ng kain.







P>R>E>S>E>N>T






Naalala ko nalang ang mga nangyari kanina, nandito kami ngayon sa cafeteria nakaupo sa isa sa mga table. Kumakain sila ng gawa kong bento para saming anim kaso nakakahiya naman kaya binigay ko nalang kay Ace ang part ko, ayaw pa sana niya kaso pinilit ko. Ayun kumain narin siya. "Hmmm, mabubuhay ako forever pag araw-araw ang luto mo ang kinakain ko Love!" takam na takam na sabi ni Vergil habang kumakain.









"Matagal na kayong magkakaibigan?" tanong ni Ace.






Ang lima tumango, ako umiling. "hehehe ano kasi ngayon lang talaga ako sumama ng matagal sa kanila." sabi ko ng napatingin siya sakin.



Kinuha ko naman ang cellphone ko para manood ng fairy tail... ano kaya pakiramdaman ng mga fans ng Nalu na heartbroken? Sigurado akong naghahanap na naman sila ng kagaya ni Natsu or ni Lucy kung magmahal.





SEBASTIAN'S POV




Habang kumakain ay nakatuon kay Ace ang atensyon ko, magkamukhang kamukha sila. Siya nga ba ang sinasabi ng boses? Pero bakit hindi ko makita sa mukha niya na kilala niya kami?










Ganun din siguro ang nasa isip ng iba, kung bakit hindi niya kami kilala. Napansin ko naman na nanonood si Luna ng Anime dahil sa ingay ng cellphone niya at dahil narin katabi ko lang siya. "Ohh, wala akong gana kumain" sabi ko at nilipat sa harapan niya ang bento box.









"Ha? Eh bakit? Hindi ba masarap?... eh okay naman ang lasa ah?" Sabi niya ng kumuha ng kaunti at tinikman. "Hindi.. ayaw ko ng lasa. Kung nasasarapan ka kainin mo yan" sabi ko.










"Ang sarap kaya! Dila mo yata may problema bro" asik naman ni Luke na hindi na halos makahinga dahil punong puno ang bunganga ng pagkain.







"Luke! Ubusin mo nga yang kinakain ko bago ka magsalita" saway naman ni Luna sa kanya.






Hindi ko nalang sila pinansin at tumingin nalang sa labas, bakit hindi niya kami natayandaan? Pero bakit din siya sumama? Dahil parang mah nagsasabi sa kanya na sumama samin? Ano ba? Nakakalito rin kasi ang boses na yun magsasabi na nga lang ang dami pang alam.






"Auh Ace where do you live?" Tanong ni Luna.




"25th King street block 5 house number 2" sagot naman ni Ace, na ikina tingin ko sa kanya bigla. Si Luna naman na excite.










"Wow! House number 1 kami. We're neighbors!" Sayang-say na sabi niya with matching palakpak.









"You all live in the same house?" Nakakunot noong tanong niya, sino ba hindi magugulat eh lima kaming lalaki tapos isa lang ang babae.















"Yeah, but don't worry we're good boys and we love her. At isa pa mag-isa lang siya sa bahay nila. Kailangan niya ng kasama na magpo-protekta sa kanya" sabi ng Vergil.







"Okay, parang familiar talaga kayong lima sakin" sabi naman ni Ace. Nagkatinginan naman kaming lima. May mga alaala ba siyang na aalala kaya familiar kami sa kanya?









"Luna! May tarpaulin sa harap ng 2nd floor picture mo na may nakasulat na 'ang dakilang leader ng malalandi" sabi nalang bigla ng kakarating na kaklase namin na si Elle Skye Yūrei.










Wala namang nagsabi sakin na tumayo pero bigla nalang ako jmalis sa upuan ko at pumunta sa harap ng 2nd floor. Trixie.. alam kong siya ang may gawa dahil siya lang naman ang may lakas ng loob para gawin to.










Nakita ko nalang din sina Vergil, Luke, at Raven nasa 2nd floor na at kinuha ang tarpaulin bago pa ito makita ni Luna.




"Pag may narinig akong usapan tungkol kay Luna mananagot sakin. Sisiguraduhin kung kahit kailan ay hindi kana makakapagsalita pa!" Sabi ko sa mga estudyante'ng nakatingin samin. Tumango naman silang lahat at umalis sa harap ng building.








TRIXIE'S POV







Earlier Before.





Aba tingnan mo naman ang malandi oh. Anim na lalaki ang kasama. Hindi kontinto sa isa, sinasabay lahat. Nakaupo silang pito sa isang table na malapit sa window. At nandito naman kami ni Leha at Crista sa corridor sa 2nd floor, kung saan kitang-kita sila.










Tsk. Poor you Luna, dahil ngayong araw mag-uumpisa ang kalbaryo mo. Tinulungan naman ako ng dalawa na iba ang malaking tarpaulin na may nakalagay na picture ni Luna na may nakasulat na "ang dakilang leader ng malalandi."









Syempre agad nakita ng ibang estudyante ang tarpaulin. Umalis na rin kami pagkatapos bago pa nila kami makita.








"Hahahaha!" Tawang tawa ako habang umaakyat papunta'ng 3rd floor.









"Ang galing mo talaga highness, sigurado akong napapahiya na siya ngayon"




THE GODDESS LUNA CELESTETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon