Kabanata 18
Tatoo
"Come on, stop the car." Sabi ko sa kanya.
"Anong stop the car? Eh ikaw ang sasakay sakay sa kotse ko tapos ikaw pa ang may ganang magpatigil ng sasakyan." Eh sa hindi ko nga rin alam kung bakit ako sumakay. Nag-iisip kasi ako nun kung bakit siya nandito.
"O sige. Just answer me. Why are you here?"
"Hay naku. Paulit ulit. Sabi na ngang ako na ang CEO ng company namin dito sa Manila."
"What else?"
"Mag-uusap tayo." Biglang huminto yung sasakyan niya at nasa isang restau kami.
"Gusto mo bang dumugin na naman ako ng fans ko?"
"Don't worry its for the elites." Well sabagay. I'm one of them.
Bumaba ako at naunang pumasok sa loob.
I forgot to ask kung anong pag-uusapan namin.
Maghahanap sana ako ng mauupuan kaya lang may tumawag sa akin.
"Marhiz." Paglingon ko si Tita Torri pala.
"Oh, hi Tita. Why are you here?"
"Ihinatid kasi namin si Tyler kanina dahil ginawa ko na siyang CEO dito sa Manila. Tapos ako dun pa rin." Nakita kong kasama niya yung pamilya niya.
"Pero kasa-"
"Ma? Why are you here?" Galit na sabi ni Tyler.
Tiningnan niya ako sabay yung mama niya.
"Obviously were eating lunch." Inirapan niya si Tyler.
"You've met already?" Gulong sabi niya.
"Matagal na, duh?" Inirapan ko rin siya.
"Ehem. Anak why are you together? Have you told her already?" What will he tell me?
Tiningnan ko siya. "Not yet. We need to go." Hinila niya ako sa padulong part.
"Anong sabi ni Tita na kailangan mong sabihin?" Tanong ko agad pagka-upo.
"Nothing" tumawag siya ng waiter.
"Come on. Tell me now." Nagdadabog na ako. Umiling lang siya.
"Alam mo pasalamat ka dahil ma-poise akong babae--"
"Really?"
"Yes. Dahil kung hindi kanina pa kita nabato ng kawali dito."
"Pero? Wala ka namang kawali anong ibabato mo?"
"Hindi nga kita babatuhin dahil may poise ako di tulad mo."
Umorder siya at kita kong kanina pa tingin ng tingin yung waiter sa amin.
Nginitian ko siya. "Nakuha mo na ba yung order namin?" Malambing kong sabi.
Tumango siya. "Edi makakaalis ka na." Nginitian ko ulit siya. Kita ko namang parang natakot siya kaya umalis na.
"Ngayon sasabihin mo ba sakin yung dapat mong sabihin o aalis ako dito?"
"Hindi pa kasi ngayon ang tamang panahon."
"Gano ba kaimportante yang sasabin mo at kailangan pa sa tamang panahon?"
"Basta." Umiwas siya ng tingin at umiling iling.
