İKİ GENÇ KIZIN İNTİKAMİ

15. Bölüm

Biz geldikkk. Biliyorum biraz geç oldu ama yazılı performans derken anca yazabildik. Tam bu günü yayınlamak biraz tuhaf cnxnnxnd neyse iyi okumalar vote ve yorumlarınızı bize çok görmeyin.

*****
Masal'dan

Tuğçe'yi inandırmak zorundaydık. Belki inanmayacaktı , kavga edecektik arkadaşlığımız son bile bulabilirdi. Beste'ye baktım. Bakışlarımdan korktuğumu anlamıştı. Yanıma yaklaşıp

" buna zorunluyuz onu öyle bir piçle bırakmayız ilerde çok üzülür. "

dedi.

"Sonra mı soylesek ? "

dediğimde

" ne kadar erken o kadar iyi "

cevabını aldım. Telefonumun ışığı yanınca elime aldım Kerem 'kapının önündeyim ' diye mesaj atmıştı. Tuğçe nin evini mesaj atmıştım.

"Kerem gelmiş iki dakikaya geliyorum "

diyip ayaklandım. Yazın bitmesine bir ay kalmıştı. Bugün diğer günlere göre daha serindi. Soğuğu seviyordum. Kışı seviyordum , sıcak çikolatayı , battaniyemi seviyordum. Apartman kapısına geldiğimde iki minik bavulla beni bekleyen Kerem i gördüm. Yanına vardığımda konuşmadan sarıldı. Kokusunu şu iki günde özlemiştim. İçimi okurmuşçasına

" şu iki günde kendini nasıl özletebiliyorsun ? "

dedi.

"Bende seni özledim "

deyip geri çekildim.

" Konuştunuz mu ? "

diye sorunca yüzüm düştü.

" Beste çok kırıldı. Gerçeği söylesem bile şu anlık inanacağını sanmıyorum üzgünüm. "

dedim zar zor Kerem i Kağan ı Nazlı yı Sema abla ve Soner amcayı bırakmak istemiyordum. Onlar şu kısacık günde bile bana sımsıcak en içten şekilde davranmışlardı. Kendi ailem bile bana böyle davranmazken onlar gerçek ailemden de öte olmuşlardı. Hüzünlü bakışlarımı gören Kerem sıkıca sarıldı.

"Kendine iyi bak "

dedi.

"Sende kendine iyi bak "

dedim. Sesim boğuk çıkmıştı.

" bu kadar kısa sürede nasıl bağladın beni kendine ? "

dediğinde gülümsedim. Geri çekilip yüzüne baktım. Bavullara yüklendim. Çok ağır değillerdi.

" yardım ediyim "

diyip yaklaştı. çekilerek

"gerek yok teşekürler "

diyip. Apartmana yürümeye başladım. Ama yapmazsam içimde kalır diye düşündüğüm şeyi yaptım. Bavulları bırakıp koşarak Kerem in yanağını öptüm. Birşey demeden tekrar koşup bavulları aldığım gibi apartmana girdim.

Apartmanın penceresinden baktığımda donmuş olduğunu gördüm. Gülümseyerek eve girdim. Beste geldiğimi görünce bavullardan birini alıp Tuğçe nin dediği odaya koyduk. Salona geçtiğimizde Tuğçe'yle konuşma vaktinin geldiğini anladım.

İlk önce Beste en baştan en sona kadar herşeyi anlattı. Ta bu eve gelene kadar. Tuğçe ilk önce tepkisiz kaldı. Korkuyordum , kızıp bağırmasından , inanmamasından ama en çok Tuğçe gibi bir arkadaşı kaybetmekten...

"Eğer Muratcan sizi rahatsız ettiyse özür dilerim. "

dediğinde şok olduk.

"Zaten sildim dediği ama arşivlediği mesajları okudum tam bir piçmiş "