GÜL RENGİ WATTYS2018 (Gül Rengi 1)

6.bölüm Yeni ev

GECE PARS

Ah bu kadar güzel bi uyku çekmeyeli yıllar olmuş olmalı yine bi olanları hatırlama çabasına giripte pişman olmaktansa şu kuş tüyü yatağa yayılır olacakları beklerim daha iyi düşüncelerimi bölen kapı çalınışıyla doğruldum. Tereddütlü bir sesle "girin." Dedim içeriye yüzünde güneşten parlak gülümsemesiyle giren kadına aynı içtenlikte olamasada ona yakın tonlarda gülümsememle karşılık verdim. Böyle şeylere meraklı değildim ama bu kadın moda dergilerinden fırlayıp gelmiş gibi duruyordu. Saçları oldukça uzun ve kömür karası gibi siyahdı. Yüzü bebek gibiydi hele üzerindeki kıyafetler gözlerimi kamaştırmıştı. Yüzünde çok tanıdık bir sima vardı. Hani böyle biri çıkar ya karşınıza sanki yıllardır tanışıyormuşsunuz izlenimi verir ona aniden sarılmak istersiniz işte tamda böyle bir şeydi hissettiğim
"Merhaba canım ben zeliha meyra kayacan zeliş diyebilirsin. Işığın ablasıyım akşam geç saatlerde geldiğiniz için rahatsız etmek istemedim nasılsın?"

" iyiyim zeliş hanım."

" hayatım sakın çekinme bütün olayları biliyorum ee madem beraber yaşıyoruz artık çekinecek bir şey yok abla de yada zelişde diyebilirsin hanım ne yani"

nasıl bu duruma geldiğimi merak ediyorsunuz merakınızı gidereyim.

Bir gün önce gece pars'dan

İfademin alınmasının ardından baya bir rahatlamıştım. hani şikayetçi olmayı düşünmedim değil belki bu yolla ondan para alıp hastane parasını ödeyebilirdim yani zengin birisine benziyordu bir kaç kuruşu gitse çok bir şey kaybetmezdi her halde. Of Allahım neler düşünüyordum ben böyle ya suçsuz bir insandan tehdit yoluyla paramı alacaktım o paradan hayırmı gelirdi yok yok ben kazada kafamı sert çarptım galiba ne ara bu kadar fırsatçı olmuştum. Yoo bu fırsatçılık değildi bu gayet de aşina olduğum çaresizlik di ilk defa beni suç işleyecek kadar etkisi altına almasından dolayı tanıyamamıştım onu kapı çalınma sesi odayı doldurunca başımı kapıya yönelttim. " Gecem nasılsın bebeğim?" Ah yonca ablamın tontiş yüzü ve ninni sesi yine yüzümü güldürdü. O yanlız değildi. Yanında ışık ve doktor beyde vardı bu demek oluyor ki ifadem işe yaramıştı. Sevinmelimiydim?
" iyiyim ablacım." " İyi olmana sevindim müsaden olursa ışık seninle
konuşmak istiyor canım."

" tabii."

Yonca abla benden onayı alınca doktorla çıktılar.

"Gece?"

" efendim?"

" şey benden şikayetçi olmadığın için teşekkür ederim."

Of ya ne kadar iyi niyetli bir adam bu ben ise neler düşünmüştüm. Adama bildiğin şantaj yapıcaktım. Iyh kendimden iğrenmiştim.
" Önemli değil ışık bey iyileşiyorum işte kalıcı bir problem yok sonuçta."

Bu cümlemin ardından yüzünün şekli değişti resmen ne oluyordu? Bende kalıcı bir sorunmu vardı?
" Gece hemen korkma ama kalıcı bir şeyler olup olmadığı kesin değil anlıyormusun? Sana söylemem gereken bir şey var."

Yüzüne soru sorar bir ifadeyle baktım. Ağzından çıkan. " Artık benimle kalmanı istiyorum." Cümlesinden önce her şey normaldi. Bu cümleden
Sonra. Sinir kat sayımın hızla artış yaptığını hissediyordum bu adam kendini ne sanıyorduda bana böyle bir teklifte bulunuyordu. Kontrolsüz bir hareket yaparsam yine korkunç acılar çekebileceğimi bildiğimden koyu mavi gözlerimi onunkilere sabitleyip. Oldukça. Sert ve sakin çıkan sesimle.

" çık odamdan."

Dedim çok şaşırmış bir ifadeyle dudakları aralandı. Hiç konuşmasına fırsat vermeden sesimi bir tık daha yükseltip cümlemi tekrarladım.

" çık odamdan."

Yine Hiç bir tepki vermeden yüzüme bakması. Sabrımı taşıran şey oldu. Var gücümle bağırmaya başladım.

" ÇIK ODAMDAN DEFOL SEN KENDİNİ DAHA DOĞRUSU BENİ NE SANIYORSUN ADİ ADAM DEFOL DEDİM SAA. AAAHHH."

kafama giren ani acıyla. Cümlem yarıda kesildi ışık olacak adam hızla yanıma geldi kafamı tuttu kendimi kaybetmiş gibiydim. Baş parmağını burnuma götürdü ilk başta ne yaptığını anlayamasamda ışığın elinden süzülen kanla gerçeği gördüm ah lanet olsun burnum kanıyordu ve benim en büyük korkum kandı. Sarsılarak ağlamaya başladım. Işıkta çok korkmuştu. Bana inanılmaz bir korkuyla bakıyordu o da ne onunda gözleri dolmuştu onun hareketlerini takip etmeye başladım. Bir şeye odaklanmak İyi gelmişti yavaş yavaş sakinleşiyordum.

" I.ışık. sakin o..ol. iyiyim. Kan korkum var. Geçti."

" Gece ben... ben çok korktum."

Ani sarılışıyla ufak çaplı bir şok yaşadım elimi yavaşca sırtına koyarak karşılık verdim bu hareketimle dahada sıkı sardı beni ne tepki vereceğimi bilemeden bu saçma.(!) olayın bitmesini bekledim

" Gece iyimisin ben ses.... aaow."

Ah lanet olsun ya yonca ablanın odaya girişiyle hayatıma her gün ritüelleşmiş. Olan lanetimi yolladım.

" A..abla. bi dinle ya."

Gözlerimde yaşlar birikmişti beni yanlış anlamıştı. ışık öylece köşede tepkisizce duran yonca ablaya durumu anlatmak istedi. " yonca hanım Gece çok heyecanlandı ve burnu kanamaya başladı. Ciddi bir şey olabilirmi?" Yonca abla hızlı adımlarla gelip burnuma baktı ve doktor beye haber vermek için dışarı çıktı. Işık gözünü gözümden ayırmıyordu ama ne tuhaftır ki hiç rahatsız olmadım. " neden böyle saçma bir şey söyledin ışık." " Gece yanlış anladın." "Ha benmi yanlış anladım sen demedinmi ya benimle yaşıyacaksın diye gerizekalı." Lafım bitince tuhaf bir şekilde üzüldü. Ama hemen toparladı " hey hey hey şunda bi anlaşalım gerizekalı, mal, salak. Gibi kelimeleerden hoşlanmam." "Allah. Allaah. Yok yaa." "Allah Allahta kulları kul değil bebeğim." Bebeğim demesiyle sabrımı taşırmıştı. Ama hiç bir tepki vermedim " Işık yoruldum artık ne söylüyorsan söyle. Ve git yalvarıyorum git ya." Yüzüne memnun olmuş bir ifade takındı. Ve.sakin bir tavırla tane tane konuşmaya. Başladı. "Gece bağışla olayı tam yansıtamadım sana bak dinle seninle. Anlaşabiliriz. Benim bir ablam var zeliş birde yiğenim var yiğenim 2 yıl önce annesini kaybetti ve sakat kaldı. Sen benimle değil ablamla yaşıyacaksın." Anlattıklarına çok üzülmüştüm. Allahım yardım etsin sabır versin o çocuğa gözlerim dolmuş ve iki gözÜmden de birer damla firar etmişti. En son kendimi toparlayınca konuşmaya başladım. " her şey İyi hoş da ben ne sıfatla bulunucam ablanın evinde hem benim tanımadan etmeden niye evine alsın be adam." Işık anlayışla yüzüme baktı. " merak etme. Ablam seni biliyor ve çok sevdi. Sen uyurken konuştum onunla. Hem sorun yok kendini borçlu hissedersen ablama evde yardım et olsun bitsin." Işığın söyledikleri aklıma yatmıştı. Aramızda oluşan kısa süreli sessizliği o bozdu. " hastane masraflarını dert etme onu hallettik." Şu an gerçekten rahatlamıştım. Işığa doğru dönüp. " tamam kabul." dedim. Işık zafer kazanmış edasıyla sağ elini yumruk yapıp havaya kaldırdı. Ve kısa sürede eşyalarımı toplattırıp. Beni taburcu ettirdi. Saat geç olduğu için eve girer girmez ışığın gösterdiği odada uyudum üstümü bile değiştiremeden. İşte böyle Başladı ev maceramız gerisi Allah kerim

BU BÖLÜM AŞKOM. ZELİŞİME GELSİN İYİ Kİ DOĞDUN CANIMMM