GÜL RENGİ WATTYS2018 (Gül Rengi 1)

12. bölüm sürpriz part 1

Beğenerek okumanız dileğiyle...
MULTİDE IŞIK VE GECE

Okulda ki ilk günüm için pek de heyecanlı sayılmazdım. En azından ışık, aras ve zelişim kadar heyecanlı değildim. Dün zelişimle alışverişe gittik bana bir sürü şey aldı. Hatta istemememe rağmen bir de telefon aldı. Beni seviyordu biliyordum. Bu kadar sevgiyi bırakıp nasıl gidebilirdim ki. Bende çok heyecanlıydım ama işe başlayabileceğim için tabi ki. Kısa süre sonrada ışığın evine yerleşiyorum zaten. Artık zelişime yük olmayacağım için seviniyorum

-Geceee hadi be kızım. Kahvaltını yapta öyle gidelim okulaa. Bak kafan çalışmaz.

Of ışık 10 dakikada 3 kere kapıma gelip aynı cümleyi tekrarlamıştı. Cevabınıda almıştı

-Işık yaa ben senin kızın değilim git geliyorum tamam.

Dudaklarımı sarmalayan şirin gülümsememle seke seke odadan çıkıp merdivenlere yöneliyorum. Siz şimdi normal insanlar gibi mervenden ineceğim sandınız demi? Onu bi geçiceksiniz benim normal olduğumu kim söylemiiş merdiven trabzanından kayıyorummmm

-huuuuuuoooooohhhhhaaaaaa.

ışığın, zelişimin ve çok çok şirin arasburgerimin şaşkın bakışları arasında yere iniyorum. Ve dakika bir gol bir azarlarımı yiyorum

Işık:

-Kızım o nasıl iniş yaa ayağın yokmu senin?

Zelişburgerim:

- Ay gececim napıyosun sen ya delirdinmi? aklını oynattın anacım?

Arasburgerim:

-vaov kanka ne güzel uçuştu o lan banada öğretsene yaa.

Hepsine kocaman bir sırıtışla cevap veriyorum. Aradan gecen 20 dakikanın ardından kahvaltımızı bitiriyoruz ışığın adımı söylemesiyle ona odaklanıyorum.

-gece?

-hmm?

-seni ben bırakacağım bu gün ve her gün.

-Işık işlerinden geri kalma sen ben bir şekilde hallederdim.

Işık yüzüme o çok şirin gülücüğüyle bakıyor.

-saçmalama canım işim aksasa teklif edermiydim?

Işık şu kısacık zamanda öyle bir hayat verdin ki bana hakkın ödenmez be adam:):):)
İçimden onu övdüğüme göre artık okula gidebilirim
♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬

Işıkla sesiz geçen uzun bir araba yolculuğunun ardından o büyük ve gösterişli okula ulaşıyoruz. Arabayı okulun otoparkına çekmemizin ardından dekanlık bürosuna gidiyoruz. Işık yolu biliyormuşcasına hızlı hızlı ilerlerken kaybolmayayım diyede bileğimi tutuyor. Büroya ulaşınca kapıyı tıklatıp "giriniz" sesinin ardından giriyoruz.

-dekanım nasılsınız?

-Aman tanrım! Işıık

Dekan hanım hızla yerinden kalkıp yanımıza geliyor. Ve ışığa sarılıyor o ise tek eli bileğimde olduğu için diğer eliyle sarılışa karşılık veriyor.

-ışık seni ne kadar özlemişim ben.

-bende çok özledim hande abl-

-Işık yaa aramızda sadece 10 yaş var abla deme bana.

Hah! Daha ne olacaktı be abla değil nine olmuşsun sen!

-dekanım. tanıştırayım bu yeni öğrenciniz gece. Dün ablam kayıt için sizinle görüşmüş zaten