Arkadaşlar kitap şuan hazırlık turlarında yani başları biraz sıkıcı olabilir. Lütfen okuyun ve değerlendirin.
Aradan günler geçmesine rağmen annemleri öz babama gitmemek konusunda ikna edememiştim. Artık onla yaşayacağım kesinleşmişti. Bir de ailemden ayrıldığım yetmiyormuş gibi beraber yaşayacağım adamı tanımıyordum bile . Ben bu durumdan nasıl kurtulacağımı düşünürken kapıya bir araba yaklaştı. Hadi ama ben gitmek istemiyorum. Çantamı annem zorla hazırlamıştı. Neredeyse tüm elbiselerimi koymuştu. Hadi ama kalıcı değilim sonuçta (!). İnanmayarak söylediğim bu sözün ardindan annem odama dalış yaptı. O nasıl bi girişti sanki bir yere kaçıyorum. Bu kadar beni göndermeye hevesli olduğunu belli etmeseydi keşke...Annem öz babamın geldiğini ve birazdan gideceğimizi söyleyerek odamdan çıktı.
Telefonumu elime alıp Ömer'e mesaj attım.
" Ömer öz babam geldi. Birazdan gidecekmişiz. Bu durumdan kurtulmamın bi yolu olduğunu söyle lütfen . "
Çaresizliğimi belirtecek bir mesaj yazdım. Dakikalardır beklememe rağmen hala mesaj gelmemesi beni çıldırtıyordu. Ömer den ümidimi keserek aşağı indim. Annemle ve babamla vedalaşıp arabaya yöneldim.
Arabanın 2015 model siyah bir renga rover olması beni tabiki de hic etkilemedi (!) .
Öz babamın adı haricinde bir şey bilemem ayri bir konu zaten .
Öz babam annemlerle konuşmayı bitirip arabaya yöneldi. Babama ve anneme son bir umut baktım. Ama ne çare annem gülümseyerek el salladı. Yapacak başka bişey kalmamıştı. Bende koltuğa gömülüp kulaklıkları taktım. Ve kendimi müziğin huzurlu kollarına bıraktım. Arabaya bindiğimden beri öz babamın yüzüne bile bakmamıştım. Açıkçası merak da etmiyor değildim.
Ben saçma bir düşünceye kapılmışken Ömer den mesaj geldi.
"Tamam."
Attığı mesajın şoku üzerimdeydi. Koltukta dikleşip mesajı bir daha okudum. Büyük ihtimalle dalga geçiyordu. Yoksa bunun bir açıklaması olmalı yani. Bu saçmalığın açıklamasını çok merak ediyordum. Yani insallah bir açıklaması vardır...
Bende bu açıklamayı merak ederek mesaj yazdım.
"Tamam mı? Ben burada sana çevrem , hayatım değişecek diyorum. Sense sadece 'tamam' diyorsun. Umursamadığın için çok teşekkür ederim. "
Sitem dolu mesajımın ardından etrafıma bakındım. Araba yavaşladı. Herhalde geldik düşüncesiyle babamın yüzüne döndüm.
Keskin ve uzun bir yüz , kirli sakalları ve karizmatik görüntüsü vardı. Fiziği benden güzeldi. Larcivert takım elbisesi ona sert bir görüntü katıyordu. Gerçekten hoş bir görüntüsü vardı. Yüksek ihtimalle evliydi. Çünkü böyle çekici bir adamın bekar olması şaşırtıcı olurdu. Ben babamı incelerken babam aniden bana döndü. Onu süzdüğümü görünce tebessüm etti. İyi bir adama benziyordu. Belki anlaşabiliriz...
Ben babam hakkındaki düşüncelerimi kendimle paylaşırken ;
"Geldik Elifcim inebilirsin. " Adamın sesi bile karizmatikti be :D
Çantamı alıp arabadan indim. Karşımda tahmin ettiğim gibi güzel bir ev vardı. Ben durmuş evi seyrederken babam seslendi. Kapıya yöneldim. Babam anahtarı almak icin cebine bakınıyordu ki kapıyı ufak tefek esmer bir kadın açtı.
"Hoşgeldin Elifcim ben Merve babanın eşi oluyorum. "
"Hoşbuldum."
"Kapıda bekleme içeri geç tatlım."
Beni salona yönlendirdi.
"Yorulmuşsundur. Odan hazır. Yukarı da 2.oda. Sen dinlen tatlım. Akşam yemeği saat 18'de. "
Çantalarımı alıp merdivenlere yöneldim. Odama girdim. Ve hızlıca banyoya yöneldim. Ilık bir duşun ardından kendimi yatağın huzurlu kollarına bıraktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tutku Pişmanlıktır
JugendliteraturTutkunun hikayesi ! Ya da pişmanlığın! Kimi tutkularımız rehberimiz olur yaşam boyunca. Kollarıyla bizi sarar. Sorgulamadan peşlerinden gideriz ve hiç pişman olmayacağımızı biliriz. Ya tutkularımız beraberinde pişmanlıklarımızı getirirse ? Tutkuları...