Arkadaşlar bölümü ikiye böldüm. Neden diye sormayın bende bilmiyorum. Geçen bölümün devamı. Beğenmeniz dileğiyle. İyi okumalar.
Kucağında kafeye sokarken tüm gözler bize çevrilmişti. Bundan rahatsız olmuştum.
"NE BAKIYORSUNUZ BE O BENİM KUZENİM !!" Anıl bu halime gülmüştü.
"Ne gülüyorsun be !"
"Tamam tamam. " derken bile bıyık altından gülmeye devam ediyordu.
"Kucağında indiricen mi artık ?" dediğim halde kucağından indirmeden arkadaşlarının bulunduğu masaya ilerledik. Biz masaya yaklaştıkça arkadaşları ıslık çalmaya ve 'oooo' lamaya başlamıştı. Bense hala kuzenim diye çemkirmeye devam ediyordum.
Sonunda beni kucağından indirip sandalyeye oturttu.
"Ee sevgilinle -"
"KUZENİM KUZENİM !"
"Yani kardeşinle(!) bizi tanıştırmıycak mısın?"
"Elif . " dediğinde masa kıkırdamıştı.
"Bunlarda Burak - Emre - Batu - Emir. " dedi sırasıyla.
"Memnun olduk. " dediler hep bir ağızdan.
"Bende memnun oldum. "
Burak"Ee nasıl tanıştınız? " dediğinde sırıtıyordu.
"Lan KUZENİM anlamıyor musunuz ? "
"Ee Anıl Elif'in anlatacağı yok sen anlat bari. "
Anıl"Gençler acı bir gerçekten söz etmem gerek. "
Batu"Dur deme kalbim dayanmaz. "
Anıl" Biz gerçekten kuzeniz. "
Burak " Bugün aldığım en iyi haber. " derken elini omzuma atmıştı.
Emir "Peki abi ne alaka nerden çıktı durup dururken ? kusura bakma Elif biraz kaba bir giriş oldu. "
"Önemli değil. Sen devam et. "
Anıl" Uzun hikaye. "
Batu"Senin kuzenin bizim kardeşimiz sayılır. "
Burak " Ben söz veremem bu konuda. "
Emre" Kusura bakma Elif, Burak biraz -"Batu " Yavşak. " dediğinde gülmüştüm. Samimi çocuklardı.
Burak" Tabi tabi sizin ne mal olduğunuzu bilmiyoruz sanki. "
Emir"Tamam abi uzatmayın. "
Ben çocuklarla iyice kaynaşmıştım. Kimin eli kimin cebinde belli değildi. Anıl'a doğru döndüğümde Anıl yerinde yoktu.
Burak'a dönüp ,
"Anıl nerde?" diye sordum.
Batu"Az önce telefon geldi. Dışarıda bir arkadaşıyla konuşuyor. " dediğinde kafam otomatikman dışarı doğru döndü.
Bir çocukla konuşuyordu.
1.90 boylarında , keskin yüz hatlarına sahip ,esmer , dışarıdan bile belli olan kaslara sahipti. Dikkat çektiği barizdi.
Anıl'la hararetli bir konuşma içindeydiler aslında Anıl hararetli bir konuşma yapıyordu. Yanındaki çocuksa hiç istifini bozmadan sinirli bir biçimde onu dinliyordu.
Acaba kimdi ? Adı neydi ? Düşünmeme sebep olmuştu. Ama banane ya sıradan bir çocuktur. Ilgilenmiyorum.
Batu" Karya. "
"Ne ?"
Batu"Adı Karya diyorum. "
"Yine mi sesli düşündüm." farkında olmadan nasıl yapıyordum bunu ya.
Batu"Uzun süredir. Karya'yı öve öve bitiremedin. "
"Yapmış olamam dimi?"
"Sadece ben duydum. Benden laf çıkmaz rahat ol. Ama o çocuktan uzak dur. "
"Sebep?"
Batu"Sen uzak dur. Bu kadar bilgi yeter sana. "
Kafamı sallayıp tekrardan Anıl ve Karya'ya döndüğümde Karya'yla göz göze geldik. Kafamı direk Batu'ya çevirdim.
"Batu , Anıl'ı çağırır mısın? Artık kalkmak istiyorum. "
Batu"Noldu ? Bir şey mi oldu ?"
"Artık dönsek iyi olur. " dediğimde yerinden kalkıp Anıl'ın yanına doğru yürümeye başladı. Niye telefonla aramadı diye düşünürken masanın üzerindeki Anıl'ın telefonu çalmaya başladı.
Arayan Merve ablaydı.
"Efendim Merve abla. "
"Tatlım nerdesiniz?"
"Birazdan geliyoruz Merve abla. "
"Tamam canım görüşürüz. Gelirken 2 ekmek alın. "
"Tamam abla görüşürüz. "
Anıl geldikten sonra çocuklarla vedalaşmaya başladık
Burak"Aramayı unutma !"
Batu" Dediklerimi unutma. " Batu beni abim gibi korumaya almıştı.
Emre- Emir" Tanıştığımıza memnun olduk Elif en kısa zaman da tekrar görüşelim. "
"Bende çok memnun oldum."
Anıl"Siz oturmaya devam mı ediceksin?"
Batu"Bizde kalkıcaz birazdan. "
"Tamam kardeşim görüşürüz. "
Hepisine öpücük atıp arabaya doğru yürümeye başladım.
SINIR: 4 VOTE 3 YORUM
ÖPÜCÜK YOLLUYORUM HEPİNİZE.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tutku Pişmanlıktır
Подростковая литератураTutkunun hikayesi ! Ya da pişmanlığın! Kimi tutkularımız rehberimiz olur yaşam boyunca. Kollarıyla bizi sarar. Sorgulamadan peşlerinden gideriz ve hiç pişman olmayacağımızı biliriz. Ya tutkularımız beraberinde pişmanlıklarımızı getirirse ? Tutkuları...