A princess in Disguise

Chapter 44

Zac's pov:

("I'm okay here, kuya,"-sabi ni zoeh na nasa kabilang linya ng phone..)

"But you don't sound okay, zoeh. Paos ang tinig mo at--------"

(Malamig dito . kaya nagka soar throat ako")

"Ok.. Kailan ka ba babalik dito ha. Mom always asked me kung kailan ka raw uuwi. "

("I dont know kuya. Kung kailan ako babalik diyan pero i assure before the delivery. Nandiyan na ako sa bahay")

"Ok just take care yourself also the baby.."-sagot ko

("Kamusta na sila??"-tanong niya)

"Ok lang sila pero nag-alala na sila sayo. Anthony asked me kung kailan ka daw babalik."-sabi ko

("Kuya, Kaw nang bahalang magpaliwanag sa kanya, okay. Ayoko ku pang umuwi diyan ")

"ZOeh--------"

("Goodbye for a while kuya. Kapag kinulit mo ako, io-off ko ang CP ko at mawawalan ka nang contact sa akin")

Napabuntong hininga nalang ako.

"Okay, ako nang bahalang magpapaliwanag kay Anthony"

("Thank you kuya. Maasahan talaga kita"-sagot niya sabay call ended sa tawag)

Zoeh's pov:

Kakausap ku lang kay kuya. Ayoko pa talagang umuwi gusto ko siya mismo ang humanap sa alin kung talagang mahal niya ako..

Napabuntong hining nalang ako at tumanas sa kawalan.. I'ts been three months mula nang umalis ako sa hospital.. Tumakas ako ayoko pang makita si Anthony kaya gusto ku munang makapag-isip isip... And im three months pregnant..

Zac's pov:

"I'M SORRY , Ms.Alfanta. I tried my best para pauwiin dito ang kapatid ko, pero ayaw niya."-sabi ko sa kapatid ni Anthony na nakaupo sa harap ng mahogany table

Napabuntong hininga nalang si Alice.

"Sige , salamat nalang. I think I have to go."-sabi ni Babae at pormal ang mukhang tumayo.

Lihim akong nakadama ng pagtutol. I was very fond of staring at her face. Although napakapormal ng mukha ng babae. Still. Naaliw akong titigan siya.

"Ahh , wait!!"

"Yes, Mr.Sy??"

"Talaga bang si Anthony ang nag-utos sa iyo na hanapin dito si Zoeh.?"

Bahagya siyang natigilan.

"Actually yes. Pero i was the one who force him. Ayokong nakikita ang kapatid ku na nalulungkot.. kaya nandito ako kung bumalik na rito si Zoeh"

"Ah."-napatango na lang ako. At iyon nalang ang pwede kung itanong para mag-stay siya rito..

"So, wala ka nang itatanong??"

"Wala na"-sagot ko

"Pwede bang ako naman ang magtanong??"

"Sure!"

"Narinig kong tinawagan mo siya kanina. Can i have her cellphone number??"

"I'm sorry , confidential ang number niya. Kapag ipinamigay ko iyon sa iba. Baka ako mismo ay mawalan ng contact sa kanya kapag may nakapasok na ibang tawag. Kahit kaibigan niya o pinsan walang contact"

"Okay"

At umalis na agad ang babae..

Anthony's pov:

"I'm sorry anthony, pero wala talaga sa kanila si Zoeh"

Napahawak nalang ako sa noo ko. Three months nang nawawala si Zoeh at kahit ang pamilya pati kapatid niya hindi alam kung nasan siya.

"Thanks ate.."

"Wala yun. Sabik na din akong makita yung kinalolokuhang babae na nagpa-ibig sa iyo. Pati na rin sa pamangkin ko. Perp sigurado ka bang sa iyo yun??"-tanong ni ate

"Akin yun ate. Ako ang una at wala nang naka angkin pa."

"Ok. Mom and dad should know this. Para matulungan tayong mahanap siya"

"Soon ate kapag nandiyan siya. Naghire na ako ng detective"

Tumango tango lang si ate. At umalis na..

Grace's pov:

Four months nang hindi umuuwi si Zoeh sana ok lang siya..

"Sis. Miss ku na si Zoeh"-sabi ni nicole

"Oo nga ako rin"-sabi ni jessica

"Puntahan kaya natin"-biglang sabi ni melody

Kaya napatingin agad kami sa kanya dahil sa sinabi niya.

"Alam mo nasan siya??"-sabi ni nicole

Tumango lang ito at cool na nanunuod ng tv.

"Kailan pa??"-tanong ko

"Last month"-tipid niyang sagot

"Bakit di mo sinabi sa amin??"-sabi ni jessica

"Nagtanong ba kayo??"-sagot ni melody

"Grr. Nasan siya ngayon?puntahan na natin dali.?"-excited na sabi ni nicole

"Sa bahay ampunan.. "-sagot niya

"A-ano??-sabay naming tatlo

Nasa malapit lang pala siya..bakit hindi namin naisipan na doon siya pupunta..

"Tara na"-sabi ko

Kaya lumabas kaagad kami at sumakay sa kotse.para puntahan si Zoeh..