One Night

Chapter 31

Chapter 31

"ma ako na po dyan magpahinga na po kayo" sabi ko kay mom ng akmang kukunin niya si Sandro sa crib pero hindi siya nagpapigil "ano ka ba kaya ko pa naman tsaka I want to carry my apo." sabi niya habang hinehele na niya si Sandro sa braso niya

It's been 3 days since we got home from the hospital at luckily we can discharged the twins early, they're both healthy kahit pa napaaga sila ng labas.

And it's been 6 days since I last saw Alejandro. Sinabi na sa akin lahat ni dad kung ano ang ginawa ni Andy at kung bakit niya pinaalis si Alejandro, hindi ko alam kung reasonable ba ang mga pinagsasabi niya hindi naman niya pinapaniwalaan lahat ng mga sinasabi ko.

"nadala na ako sa mga pinagsasabi niyo. At sa tingin mo papaniwalaan pa kita? Dahil dyan sa ginawa niyong deal at kasinungalingan hindi ko na alam kung ano pa ang papaniwalaan ko sa mga pinagsasabi mo" sabi ni dad

"dad ginawa namin yung dahil hindi ko kayo gusto madismaya. Hindi ko kayang sabihin sa inyo na buntis ako dahil sa isang gabi na ---"

"sige sabihin mo ngang pagkakamali yun? Dali yan ang gusto kong marinig isang pagkakamali lang ang nangyari sa inyo. Dahil once I heard it from your mouth I would be very very happy." sabi niya

I fell a tear run on my cheeks "no dad. That wasn't a mistake I would never say that. Hindi pagkakamali na nagkaroon ako ng sander at sandro. Hindi pagkakamali na makilala ko si Alejandro dad." sabi ko

"what? Kaya mo pa rin sabihin yan kahit na pinagtaksilan ka niya? Na may anak din siya sa iba? Kaya mo bang ipahiram siya sa ibang babae? Kaya mo bang mabuhay na may kahati ka sa taong mahal mo?" sigaw niya

I can't take it any longer "oo dad! Kaya kong siyang ipahiram sa babae. Kaya kong mabuhay na may kahati sa kanya. Basta ang alam ko na sa akin siya uuwi at ako ang mahal niya kahit alam ko naman na hindi niya talaga anak yung sa babaeng yun" I heard a loud slap and I unconciously held my cheek

It burns, "sa tingin mo kaya ng mga anak mo na may kahit sila sa tatay nila?" and that where I burst into tears

Yep, that sums up our conversation since then I haven't talk to him about that topic. Pero nagsorry na siya dahil sa pagsampal sa akin. But I think I deserve it.

Hindi ko na rin inakmang tumakas dito sa pamamahay ng parents ko dahil hindi ko sila kayang iwan.

Where the hell is Alejandro?

Rhetorical question, I imagine rolling my eyes at myself. Hindi talaga makakapunta si Alejandro dito dahil sa sandamakmak na guards na nagbabantay ng bahay. Kahit nung pumunta kami sa bahay namin may nagbabantay din na mga tao dun. Hindi kami pinayagan na magstay dahil magisa lang daw ako dun at baka hindi ko mabantayan ng maigi yung kambal at dahil dyan nagaway ulit kami dahil I brought Alejandro's name.

"kung hindi niyo pinalayas si Alejandro hindi ako magisa dito sa bahay diba" hindi siya sumagot pero sinamaan lang niya ako ng tingin.

I've been brought back to present time when I heard an ear piercing cry. Tinignan ko naman si Sandro kung siya ba yun pero tulog na tulog siya sa crib. I immediately looked at my mom who is carrying Sander, namumula na sa kakaiya sa braso ni mom. I quickly went to them and carry him at medyo lumayo ako kay Sandro dahil baka magising din siya at hindi masayang pakinggan ang hiyawan ng dalawang sanggol. And I wish Alejandro was here with me to help me at alam kong hindi yung papayag na ako ang kakarga kay Sandro habang umiiyak for sure papahigain lang niya ako hanggang gumaling yung tahi ko.

I hear a muffled voices outside the nursery room, handang handa na parents ko sa paglipat namin dito dahil may sarili silang kwarto pero kinuha namin yung twins' crib sa bahay at yung iba pang mga gamit naming tatlo. Medyo lumapit pa ako sa may pinto at pinakinggan yung mga nagsasalita pero parang palayo na din yung boses.

"mom, sino yung kausap ni dad sa labas?" tanong ko kay mommy habang hinehele ko si Sandro na ngayon ay tahimik na. nagkibit balikat lang siya.

Nakausap ko na rin si mom tungkol sa mga nangyari ayaw man niya yung mga nangyayari ngayon wala naman daw siya magawa dahil hindi siya pinapakinggan ni dad tungkol sa amin. Sinasabi na rin niya na makinig muna siya sa amin bago siya magdesisyon pero hindi pa rin

Sarado na talaga isip ni dad.

Hindi ko na alam kung ano ng gagawin ko. Maya maya lang lumabas na din si mom at ako na lang ang magisa sa kwarto.

Tinignan ko naman yung paligid, malaking crib na blue ang nasa gitna, sa gilid naman table kung saan sila pwedeng palitan ng diaper at mga baby needs the other side is the shelves na onti pa lang ang laman na books and toys and near me and the door is the drawer kung saan nakalagay yung mga damit nila.

Tinignan ko naman si Sandro na hawak ko at nakapikit na, mukhang nahimbing na siya at onti onti ko na siyang binaba sa tabi ni Sander.

I never changed their names kahit tutol si dad sa pangalan dahil nga daw malapit sa pangalan ni Alejandro but I fought him for that. Hindi niya anak ito kaya hindi niya pwedeng tutulan ang pangalan ng mga anak ko.

I laugh at my situation to think na I'm already on my 20's pero ganito pa rin ang nangyari sa akin mukha akong teenager na grounded at forbidden love ang nangyayari sa amin ni Alejandro

I haven't touched my phone since I was in the hospital ni hindi ko na nakita yun simula ng dumilat ako.

Lalabas na sana ako pero hindi ko pa nabubuksan yung pinto bigla akong nakarinig ng mahinang iyak

I looked at the crib, now Sander is crying.I sighed, Kinarga ko na siya baka dahil hindi pa masyado mahimbing tulog ni Sandro. Nagpasya akong lumabas muna dahil hindi ako mapakali sa narinig kong paguusap kanina.

Dahan dahan kong sinara yung pinto at pumunta sa sala baka sakaling nandun sila dad at yung kausap niya.

Pero ang nakita ko si mom lang ang kasama niya na parang worried na worried para silang nagtatalo.

"dad? Sino kasama niyo kanina dito?" tanong ko sa kanya habang karga karga ko si Sander. Nakadilat na siya na parang nakikinig sa usapan namin, bigla akong napangiti.

Interesado si baby makinig sa usapan ng mga matatanda.

"I'm with your mom" he said with a cold tone

Gusto kong mapa-irap sa sinabi niya at halatang may tinatago.

"I was with mom where I heard you talking to someone. Who's that dad?"

"it's the bodyguards. Alright?" sabi niya at tumayo na sa couch at mukhang lalabas na

"why? eh madalas mo naman silang kinakausap sa labas hindi din sila madalas pumapasok dito."

"yeah I know, I just informed them na aalis na tayo dito"

I froze.

Lovelots x