Epilogue

19.7K 264 14
                                    


Epilogue


BARCELONA

I was on to now when I heard a loud squeal, bigla akong napatingin sa mag-aama ko. I smiled when I saw the three of them making a sand castle.

I reached my left hand and played the two rings on my ring finger, my engagement ring and wedding ring. Tumingin sa akin si Alejandro at winave niya yung kamay niya na pinapapunta niya ako dun. I waved and nod, dahan dahan naman akong tumayo dahil sa lumalaki kong tyan. Hindi na naman madali na tumayo.

We were ecstatic nung malaman namin na we're going to have a baby girl, finally with a two five year old boys feeling ko tumatanda ako ng five years every single day sa kakulitan. Isama pa natin ang ama nila na kinukunsinte ang mga gawain nila, but now baby girl coming up, I'll be having a team and I get to dress her up.

Naupo naman ako sa blanket sa sand para makaupo ako with my family.

"mommy look we created a castle for you, daddy says." sabi ni Sandro at tumakbo palapit sa akin pero hindi pa man siya nakakaupo sa lap ko kinuha na siya ni Alejandro. "Bud how many times do I have to tell you to carefully sit beside mom not on her lap. You might squeeze your sister inside" sabi ni Alejandro at kiniliti niya sa tyan. "ok -- haha- dad stop. I-I'm sorry mom" he said between giggles

"tama na Alejandro." sabi ko at buti nagpapigil naman siya.

"mom I'm hungry" sabi naman ni Sander. Inabot ko yung cooler at kinuha yung lunchbox at half of the sandwich I made for our snack at binigay sa anak ko. Sander is the silent and responsible baby then Sandro is the most naughty at sakit sa ulo pero madalas naman siyang sumusunod. Naupo na sa tabi ko si Sander at tahimik na kumain.


***


Pagkapasok namin sa cabin, I literally crawl towards the bed dahil sa kapaguran, hindi ko naman na pinigilan na maglaro sina Sander at Sandro then we went strolling on the market and stalls na bilihan ng souvenirs at nagikot sa beach. Hindi din naman ako nagpaiwan dahil sabi ng doctor I need to stroll more often para hindi ako mahirapan manganak like what happened with the twins.

Lumapit sa akin si Alejandro para bigyan ako ng inumin at ng vitamins and I said thank you. He never left my side since I was pregnant, hindi naman maselan ang pagbubuntis ko pero dahil sa nangyari sa akin kailangan ng doble ingat. Hindi niya hinahayaan na may mangyari pa sa akin o sa mga anak niya.

Memories from that night never came back to my mind. What happened to me is still a blur on my mind,  but I already accept that I should let it be. Hindi maganda sa kalagayan ko ang ma-stress.

Hinimas ko naman yung tyan ko and smiled, dinala na ni Alejandro sa kwarto nila ang kambal after taking a bath and he sighed loudly ng makahiga na sa tabi ko. "this is very tiring day" sabi niya and reached for my hand on my stomach. Tumango tango ako "kailangan na ba natin umuwi bukas?" tanong ko

"yes love, dahil magsisimula na din yung class nila Sandro next week." sabi niya and I sighed

"we can just visit every summer" habol pa niya and I chuckled, ayaw na ayaw niya talagang nadidismaya ako but I shook my head "No, alam ko naman na makakahanap ka pa ng iba nating vacation venue. This is our 5th year anniversary place so let's leave it that. Para sa susunod na bumisita tayo dito. That's what we'll remember" I said

"okay, your call Mrs. Girard" and he kissed me on the lips


----------


"I love you Louisita" he said and I was beginning to drift off to sleep when I felt something.

Something warm pooled on my back side, bigla naman ako napadilat and looked at Alejandro na nakapikit na "love? Love wake up. Please" sabi ko at tinapik siya

Dumilat naman siya agad "what? You want round two?" he said and wiggled his eyebrows

I fight the urge to roll my eyes "no, my water broke. Manganganak na ako" I said and I sat down. Pero hindi pa rin siya gumagalaw at parang hindi pa nagssync in sa kanya kung ano ang sinabi ko

Then he looked at me with wide eyes at biglang tumayo at tumakbo sa labas to wake the kids up "kids, kids, mommy's going to give birth to your sister. Gising na" rinig ko pang sabi niya and I winced when I felt the contraction. Tumayo na ako at kinuha yung hospital bag sa ilalim ng kama sa side ni Alejandro.

Good thing nakapaghanda na kami dahil alam namin na any minute pwede na akong manganak. Tumakbo na silang tatlo sa akin and they're still wearing their pajamas, we don't have time to change clothes.

"alam niyo na yung pinaghandaan natin diba? You need to follow me para diretso na agad tayo sa hospital okay buds?" Alejandro said and I can't help myself and laughed. Matagal na nilang pinaghahandaan kung ano ba ang gagawin nila kung sakaling manganak na ako at walang magbabantay sa kanila at kailangan nilang sumama sa amin sa hospital. Hindi nasayang ang effort nila dahil yung pinractice nila ang gagawin nila ngayon.

Napatigil ako sa paglalakad ng maramdaman ko yung contraction "aah!" they all stopped and then continued walking towards the car.

"mom does it hurt?" tanong ni Sandro. Walang lumalabas sa bibig kaya tumango na lang ako. "don't worry mommy lalabas na si baby sis. Hindi na malaki ang tyan mo" Sander said

Napatigil ako sa paglalakad at napatingin sila sa akin na bakas sa mga mukha nila ang pagalala. I tried to stop myself dahil mukhang seryosong seryoso ang mga mukha nila pero hindi ko kinaya

I throw my head back and laughed, so hard I hold my stomach using both my hands dahil feeling ko lalabas na. tinignan ko naman sila at nakatingin sila sa akin na para bang nababaliw na ako. Hindi ko matigil ang sarili ko sa kakatawa pero ng makaramdam ako ng matinding kirot doon na ako napatigil at napaigtid. "ahhh!" my daughter is already impatient to meet this family. Bigla din naman natauhan si Alejandro "you stubborn woman, may gana ka pang tumawa sa kondisyon mo" sabi niya at inalalayan na niya akong papasok sa kotse.


--- LOVELOTS X

Author's: oh my god! This is the end. Thank you very much sa mga taong nagtyaga basahin ito. Thank you for joining me in this boring, not so funny, and fun ride. Hindi ko alam kung paano ko siya ieend so. This story end up like that. Lame I know pero ayun.

Thank you for all the votes and comments and reads. I super appreciate it all. I love you guys!

Signing off: Barcelona Louisita Lawson & Alejandro Emilio Girard: Alessander Uno Louis Girard and Alessandro Dos Louis Girard

STARTED: JUNE 2015

ENDED: JUNE 2016


-UNEDITED-

One NightTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon