Pre-A/N: Medyo espeegeee
Chapter Four
Bakit hindi niya magawang tumanggi? Kayang-kaya niyang itulak si Cael palayo sa kanya pero bakit hindi niya magawa? Bakit hindi niya kaya? Bakit hinahayaan niya itong gawin sa kanya ang bagay na alam niyang mali? Ayaw niya sa nangyayari masyado pa siyang bata para mangyari ang tulad nito, kapag nalaman ito ng sorority ay siguradong mapapatalsik siya. Pero bakit ganoon? Bakit ayaw ng katawan niyang gawin iyon?
Nakahiga siya sa ibabaw ng kama niya, nakapikit siya hindi niya kayang makita na ginagawa ito ng taong tinuring na niyang kuya. Hindi siya magkadugo, hindi sila magkapatid, hindi sila magkaano-ano, ang hindi lang niya matanggap ay kukunin siya nito dahil lang sa gusto nito. Hindi niya mapigilan ang sarili niyang maiyak sa takot at galit sa sarili niya.
Naramdaman niya ang pagpahid ng hinlalaki ng daliri nito sa ilang butil ng luha na dumaloy mula sa kanyang mga mata kaya napilitan niyang buksan ang mga mata niya. At kung tinatanong niya kung bakit hindi niya ito magawang itulak? Dahil sa paraan ng pagtitig nito sa kanya, ibang-iba sa nakagawian niyang tingin mula rito... wala ang galit, wala ang pagkamuhi. Ibang-ibang Cael ang nakikita niya parang hindi niya ito kilala. Simula ng sumampa siya sa ibabaw ng kama niya ay bigla itong naging ibang tao.
"I won't hurt you, I promise." Bulong nito sa kanya. Muli nitong pinunasan ang luha sa kanyang pisngi at saka marahan na inangkin ang kanyang mga labi. Hubad siya, walang anumang tela na nakatakip sa kanyang katawan maliban sa hubad din nitong katawan na nakapatong sa kanya. Ramdam na ramdam niya ang init na hatid nito, ang mga labi nitong marahang dumampi sa kanyang mga labi na tila ba sinasabi sa kanyang hindi nga siya nito sasaktan. "Kiss me back."
Hindi niya alam kung paano humalik pero tinuruan siya nito kung paano, kung paano gumalaw ang labi niya sa labi nito. Everything seems so different, parang hindi totoo. Ang malakas na kabog ng puso niya ay hindi dahil sa takot niya sa ginagawa nito sa katawan niya, sa pagpukaw ng kakaibang demonyo sa loob ng katawan niya. It'something else.
She felt his palms gracing her breasts, they are not fully bloomed yet but it seems he doesn't really care. His lips trace her jaws down to her neck and down to her breasts when his lips and tongue starts to nibble and played with her peaks. Napakagat siya ng labi, kakaiba ang hatid na sensasyon nito sa katawan niya na hindi niya maramdaman. Maingat ang mga braso nitong nakakapit sa katawan niya na para bang hindi siya nito sasaktan, na para bang ayaw siya nitong saktan. Iyon ang dahilan kung bakit hindi niya magawang kumawala dito, para siyang nagayuma.
And then she felt him, "Damn." Bulong nito sa kanya kaya para siyang natakot, lalo na ng paghiwalayin nito ang mga hita niya. "Tell me if it hurts Niq, this is my first time too." Hindi niya alam kung totoo ba ang naririnig niya sa mga labi nito o dala lang iyon sa mga emosyong hindi niya alam kung paano hahanayin.
He hugged her tight, so tight when he entered her gently. Pero kahit dahan-dahan ay masakit pa rin kaya panandalian itong tumigil at pinaliguan ng halik ang kanyang mukha, ang tungki ng ilong niya at ang mga labi niya. Nagtagal ang mga labi nito sa labi niya, hindi nito pinakawalan ang mga iyon hangga't hindi nito natatapos gawin ang bagay na ginagawa nito.
Ramdam niya ang pag-angkin nito sa katawan niya dahil napadaing siya, gusto niya itong itulak pero sobrang higpit ng yapos nito sa kanya. Napaluha nalang siya ng tuluyan nitong matapos ang pag-angkin sa kanya.
Sunod-sunod ang naging paghinga niya, masakit pa rin pero hindi ito gumagalaw. Hinaplos nito ang noo niya na para bang inaalis ang anumang sakit na nararamdaman niya. Nang magtama ang kanilang mga mata ay sinalubonng nito iyon... ibang-iba ang taong umaangkin sa kanya sa taong palagi siyang sinasaktan.
BINABASA MO ANG
ZBS#8: Indigo Ladybug's Saddest Smile (COMPLETED)
Short StoryTEASER: When you are hurt... just cry. When you are too much in pain... just smile. When you fall in love with someone who hurt you... don't cry, it's your choice then... just smile... give your most beautiful SADDEST SMILE. A/N: COMPLETED Cover mad...