ZBS#8: Indigo Ladybug's Saddest Smile (COMPLETED)

Chapter Sixteen

Chapter Sixteen

TINITIGAN niyang mabuti ang babae na nasa ilalim niya, they just both reach their climax when he felt her limping underneath him kaya hindi niya maiwasang mapangiti. From the car, to his house, to his sala, to his room, mahigit labingdalawang oras din iyon hindi siya makapaniwalang naangkin niya ng paulit-ulit si Monique. Noon palagi niyang sinasabi sa sarili na huwag mapasobra pero ngayon nawala na sa isip niya. Marahan siyang umalis sa ibabaw nito and grunt to himself when he sees her beautiful body and awake his little beast. Hindi nga yata siya magsasawa dito this is the main reason why he always leave when she is already asleep before because if he doesn't hindi na ito makakapagpahinga pa.

Mabilis niyang tinakpan ng kumot ang katawan nito habang siya naman ay pinulot isa-isa ang mga damit na nagkalat sa buong kabahayan. Sigurado siyang mananakit ang katawan nito paggising nito. He made himself a cup of coffee and look outside the window, looking at the darkness.

Hindi niya maiwasang hindi mapangiti ng maalala ang nangyari kanina sa sasakyan, he was thrilled when someone knock he almost lost control. It was an experience he would love to experience again. Pero hindi iyon ang gumugulo sa utak niya, the way she said it and the way she act... she said she had slept with men but he doubt it. Kilalang-kilala niya ang katawan ni Monique dahil siya ang unang nakakaangkin dito at sigurado siyang siya lang ang umaangkin pa rin sa katawan nito. Her tightness told him so, hindi siya pwedeng magkamali pero may mga tanong na bumabagabag naman sa isip niya.

Kung hindi totoo ang sinasabi ni Niq sa kanya bakit ito nakipaglapit uli sa kanya? Hindi ba dapat galit na galit ito sa kanila gaya ng sinabi ni Hexel? Dapat ay umalis na ito at nagpakalayo-layo sa kanila pero hindi sa halip nandito ito sa kanya ngayon. She made her moves to him alam niyang dapat hindi niya ito patulan pero natatakot siya tuwing sinasabi nitong sasama ito sa ibang lalaki. Bahala na anumang plano nito hahayaan nalang niya baka sakaling mapatawad na siya nito ng tuluyan bago pa man... hiindi na niya itinuloy ang anumang sasabihin dahil baka saan na naman iyon mapunta. Tinapon niya ang kape na hindi man lang nangalahati.

Napagod din siya sa ginawa nila ni Niq at kailangan pa niyang magising bukas ng maaga dahil sa marami pa siyang kailangang asikasuhin sa farm. Pumasok na rin siya sa silid niya at muling nasilayan ang nahihimbing ng babae tumabi siya rito and she moves and hug him tight. Nakakapagod itulak ang babaeng mahal mo para lang hindi masira ang buhay nito, this time kakapit muna siya hanggang sa kumakapit pa ito sa kanya kapag nagbalik na ang ala-ala nito alam niyang sobra pa sa tulak ang gagawin nito.

MUNTIK na siyang mapura ng maramdaman ang masakit na katawan niya, nangangalay ang kanyang mga binti at ang kanyang mga braso. Pati na rin ang kanyang balakang ay naghuhumiyaw sa sobrang sakit. Sinubukan niyang bumangon para lang muling mapahiga, daig pa niya ang narape ng limang lalaki sa sakit ng katawan niya.

"Grabe naman ang lalaking iyon parang walang kapaguran." Reklamo niya, ang totoo niyan ay gusto niyang mapagod ito agad para makatulog ito kaso ang nangyari siya ang napagod at siya ang nakatulog and then she wokes up late and sore. Pero naaamazed siya sa stamina ni Cael hindi niya expected na makakatagal talaga ito. "Hay naku Monique baka naman nakakalimutan mo ang plano mo." Paalala niya sa kanyang sarili. Kailangan niyang mahanap ang computer na ginagamit ni Cael para mag-access ng website na alam niya ito mismo ang gumawa pero bago iyon kailangan muna niyang linisin ang sarili. Amoy na amoy pa rin niya ito sa buong katawan niya and it gives her some erotic feeling.

Tiningnan niya ang buong paligid, hindi niya masyadong naappreciate ang silid na iyon kagabi paano niya maaappreciate kung may mas magandang bagay na nakalantad sa paningin niya. Simple lang ang silid na iyon, may malaking kama, may side table at lampshade. Sa gilid naman ay may isang malaking kabinet, it's a bit native feeling actually. Hindi naka-on ang aircon pero bukas ang bintana at malamig ang buong paligid.