Het Leven van een Selkie

~6~

A/n
Hiii iedereen,
SORRY dat ik zolang niks van me heb laten horen :(( school doet echt heel irritant de laatste tijd en ik heb totaal geen inspiratie voor Nori op dit moment. Omdat we dit jaar met de klas op uitwisseling gaan naar Spanje, heb ik het nummer van mijn Spanjaard gekregen om elkaar te leren kennen, dus het kleine beetje vrije tijd dat ik heb, breng ik op Whatsapp door. Omdat ik een paar tussenuren had deze week heb ik dit hoofdstuk kunnen schrijven, dus hopelijk is dat een goedmakertje :)
Xxx Anniek
------------------
Ik moet echt stoppen met het houden van zoveel nadenkpauzes in dit gesprek. Straks valt er nog een ongemakkelijke stilte, en dan kan ik het schudden. Snel handelen is de oplossing. Vanbinnen zucht ik diep. Hoe ga ik hier ooit goed in worden?

Focus. Een gesprek zoals deze vereist professionele precisie.

Stap één: Wat werd er gezegd?

Kai vertelde me net dat ik goed ben in het gooien van etuis, althans, dat het een mooie worp was.

Stap twee: Hoe was het bedoeld? Let op lichaamstaal.

Waarschijnlijk een mix tussen vriendelijk en sarcastisch, maar met de nadruk op vriendelijk, af te lezen aan zijn brede glimlach.

Stap drie: Welke aanpak is gepast voor de te ontwikkelen reactie?

Humoristisch, maar simpel. Een beetje sassy is ook niet verkeerd.

Nu moet ik echt wat gaan zeggen, want Kai's ogen lijken bijna af te dwalen naar zijn telefoon.

,,Tja, dat was waarschijnlijk een kwestie van geluk. Mij kennende was het me waarschijnlijk onbewust gelukt om die computer van 'm te raken terwijl ik hem jouw kant op probeerde te gooien," improviseer ik vlug.

O mijn lieve. Hij begint te lachen.

Opgelucht haal ik adem. Ik ben al een minuut met hem aan het praten en het is nog niet misgegaan. Dat is sowieso een nieuw record.

,,Die man is volgens mij verliefd op z'n computer. Paranoia to the max," grinnikt Kai. Ik heb geen flauw idee wat hij bedoelt, zal waarschijnlijk wel een referentie zijn naar een of ander liedje. Maar wat moet ik terug zeggen als ik amper begrijp wat hij zojuist zei?

Gelukkig hoef ik daar niet over na te denken, want de bel gaat. Kai stopt zijn telefoon weer in zijn broekzak en staat op. ,,Volgens mij moeten we nog met die vent gaan praten," zucht hij diep. Flutzooi. Als dat geen strafuur wordt, weet ik het ook niet meer.

Wanneer iedereen het klaslokaal verlaat, lopen Kai en ik weer naar binnen en meneer Kleingeld kijkt ons aan met fijngeknepen ogen. Ik durf hem nauwelijks aan te kijken wanneer hij ons weer allerlei dingen loopt te verwijten. Ik ga er maar niet op in, wetende dat je tegen een docent niets kan beginnen. Hoe onredelijk ze ook kunnen zijn, helaas...

,,Goed dan, jullie krijgen allebei twee strafuren en als ik jullie ooit nog zie flikflooien met een etui, weten jullie wat je te wachten staat," besluit hij zijn verhaal. Ik knik voorzichtig en hoor hoe Kai een diepe zucht slaakt. ,,Mooi. Jullie mogen gaan," zegt meneer Kleingeld. Kai en ik staan weer op en willen weglopen, wanneer Kleingeld me weer roept. ,,O ja, en Jamie, je hebt een 8.9 voor je toets," zegt hij nog. ,,Kai, jij moet dit echt iets serieuzer gaan nemen... Je hebt een 2.6, het laagste cijfer van de klas." Ik zie hoe Kai zijn tegenslag probeert te verstoppen door nonchalant zijn schouders op te halen, maar je hoeft hem niet eens goed te kennen om te weten dat hij er wel degelijk mee zit.

Wanneer we de gang op lopen, vraagt Kai meteen waar we les hebben. ,,Frans in 416," mompel ik. Dat is helemaal aan de andere kant, dus een te laat-melding krijgen we sowieso. Het heeft dus geen zin om me nog te haasten. ,,Mooi cijfer had je trouwens, voor eco," complimenteert Kai me. Gevleid glimlach ik. ,,Thanks," zeg ik gauw, maar dan schiet het me te binnen dat ik iets terug moet zeggen over zijn cijfer. Wetende dat hij een 2.6 heeft gehaald, zou het niet zo slim zijn om een compliment terug te geven. ,,Wel rot van jouw cijfer," zeg ik meelevend. Kai haalt zijn schouders weer op. ,,Maakt niet uit. Ik ga het volgend jaar toch laten vallen," zegt hij alsof het hem niks boeit. Ik denk even na. ,,Wat sta je er dan voor?" besluit ik hem te vragen. Even denkt hij na. ,,Volgens mij een 4.4, echt heel naaiend. Als het een 4.5 was, had ik afgerond maar één tekort gestaan. En door dit cijfer sta ik sowieso nog lager," zegt hij dan, gevolgd door een grinnik. ,,Beter geef je me effe bijles of zo," lacht hij. Ik lach terug, maar dan krijg ik ineens een idee. ,,Naja, ik ben niet onwijs goed in eco of zo, maar als je hulp nodig hebt, mag je dat altijd vragen hè," zeg ik terug. Kai's mond krult weer omhoog. ,,Thanks, dan help ik jou wel met gym of zoiets," zegt hij. ,,Ik bedoel niet dat je slecht bent in gym hoor," voegt hij daar snel aan toe. Ik begin te lachen. ,,Ik ben kapot slecht in gym, dus alle hulp is welkom. Ik heb zelfs al moeite met het gooien van een etui." Kai lacht zijn tanden bloot. ,,Dat valt toch wel mee? Met turnen was je best goed, toch?" Ik haal mijn schouders op. ,,Tja, bij gym is voor mij alles boven de zeven goed. Niet dat iemand turnen überhaupt leuk vindt," zeg ik. ,,Vajèn vond het anders wel geweldig, maar dat is natuurlijk ook d'r ding," zegt Kai terug. Even valt er een stilte.

,,Wat is jouw ding eigenlijk?" vraagt Kai dan. Verrast kijk ik op. ,,Ehm, bedoel je bij gym of in het algemeen?" vraag ik gauw. Kai haalt zijn schouders op. ,,Gewoon, of je hobby's hebt of zo." Ik denk diep na. Tja, heb ik eigenlijk hobby's?

Ik vind het leuk om mensen op Instagram te stalken. Het is misschien beter als ik hem dat niet vertel. En als klein kind was ik echt verslaafd aan mozaïek, maar daar heb ik nu helemaal niks meer mee. Wat is er artistiek aan kapotgeslagen stukjes gekleurd glas? ,,Mwah, ik denk niet echt dat ik een ding heb," grinnik ik. ,,Komt goed." Kai glimlacht en ik bloei weer helemaal op vanbinnen.

Ik weet niet of ik ooit gelukkiger het Frans lokaal binnen ben gelopen dan nu.