Twisted Fates

Chapter 14

Chapter 14

Anong sinabi ng parents ni James? Hindi ko sasabihin. :P

Jam's POV

"Grabe, Mitch. Two months na din pala ang nakalipas mula nun no?"

Nandito kami sa canteen ngayon. Lunch break eh.

Dinuro duro nya naman ako dun sa tinidor nya. "Oh ngayon? Nagsisisi ka? Suits you fine!" balik kain sya. Bwisit tong si Mitch. Kainis.

"Ewan ko sayo Mitch! Ayos mo ah." kumain nalang din ako. Di maayos tong kausap ko eh.

Pero sa totoo lang, Nagsisisi ba ako? October na ngayon. Its been two months. Two months mula nung tanggihan ko si Pau. Ayun walang pagbabago. Iwasan padin kami ni James. Mas close sila ni Bianca ngayon. Mas intimate ba. Si Pau naman mas nakaclose ko pa lalo. Baliktad diba? -___- kung kelan nabasted saka naging close.

Oh alam ko nasa isip nyo. Nakamove on na ba ako?

Aba Syempre!

.

Syempre hindi pa. Kainis eh. Habang napapalayo nga sya. Paramg mas minamahal ko sya.

Ansabe? Corny di ba? IH. IH.

"Oy teka nga pala. Sasama ka ba sa field trip? Next week na yun ahh." tuloy tuloy sa pagsasalita tong si Mitch kahit may laman ang bibig nya. Naiimagine nyo? Walang manners! Eew! Hahaha peace Mitch.

Ano ba? Sasama ba ako? Hmm.

"Hoy! Ano na? Sasama ka ba? Sama ka na ha? Please."

"Oo na. Sige na. Ott. Kulit mo."

Boring lang naman kasi ang mga campus tour/field trip namin. Nageenjoy lang ako dati kasi andyan si James eh. Kaya lang ngayon, wala na. Haist.

"Wag nalang kaya?" -ako

Haha. Biglang nagbago ang isip eh no? XD

"Tse. Pumayag ka na kanina. Wala ka nang magagawa. Kutusan kita dyan eh."

Ayan kase. Basta basta pumapayag ng hindi pinagiisipan. -___-

Tiningnan ko si Mitch. Siryoso talaga sya sa pagkaen nya. Kelan pa naging patay gutom to?

"Oh? Ganyan ka makatingin? Tss." dinuro duro nanamam ako sa tinidor. Psh. "Ahh basta pumayag ka na. Wala ng bawian yon. Wag mo nako tingnan hindi na talaga magbabago isip ko. Sasama ka. Period."

Sabi ko nga no choice ako eh.

"Oo na. Ang dami mo pang sinasabi dyan. Sasama na nga eh." -___-

Hindi na ako pinansin ni Mitch kain pa din sya.

"Hoy Mitch! Hinay-hinay naman. Gutom lang?"

Natigil naman si Mitch sa pagkaen nya.

"Wag ka magulo. Depress ako." and voila! Kain nanaman sya.

Ano to? Stress eating? Ano nanaman bang sapak ng babaeng to?

"Uhh. Ano, Jam. May sasabihin pala ako."

Siryoso mukha nya. Creepy!

Minsan lang magseryoso tong si Mitch eh.

"Oh ano problema ba yan? Sige lang."

*Riiiiiing.**Riiiiiing.*

Ayy tae istorbo yung bell.

"Ahh. Wala, tara na pasok na tayo bell na eh. Mamaya malate tayo. Terror pa naman Math teacher natin. Ek."

Ayy. Labo ni Mitch no? Kkk.

"Sige ha. Ganyanan! Nambibitin ka. Bwiset ka." -Ako

"Wala nga. Di namam importante. Sus. Na curious ka? Uyyyy. Di na yan makakatulog mamayang gabe! HAHAHAH."