Chapter 46: The Delay
Diana POV
I tried calling Trevor for so many times but he was not answering his phone, hangga't sa dumating ang puntos na in-off na niya ang kanyang cellphone kaya hindi ko na siya ma-contact. Hindi ko alam pero nag-alala ako, halata naman ang galit kanina sa kilos niya at halata ring nagpipigil siya. The fact that I learned that he drived in that state made me shiver... and nervous.
I tried dialing his number again pero wala talaga, I frustratedly gripped into my phone and let out a heavy sigh, "bakit kaya siya nagkaganon? Saan kaya siya pupunta?" Tanong ko sa sarili ko.
Natigil ako aa pagmumuni muni nang bumukas ang pinto ng kwarto, bumungad si Jorie na may hawak na tray, "meryenda, Ma'am." Nakangiting saad niya sa akin, nilapag niya ang meryenda sa may coffee table ng kwarto.
Tumango naman ako sa kanya, paalis na sana siya nang tinawag ko siya kaya naman lumingon siya, "ilang taon ka nang naninilbihan dito, Jorie?" Takang tanong ko sa kanya, ewan ko ba, basta gusto ko lang ibaling muna ang atensyon ko sa ibang bagay maliban kay Trevor, sa tuwing iniisip ko kasi siya ay sumasama ang pakiramdam ko, na para bang may senyales na may masamang mangyayari.
Ngumiti siya, "kami nina Auby at Teresa ang pinakamatagal nang naninilbihan, simula noong napatayo ang mansion ay andito na kami nagtatrabaho," tumango tango pa siya, "kolehiyo pa noon si Sir Trevor, bago napatayo ito ay sa mga magulang niya kami nagtatrabaho, malaki ang utang na loob namin sa pamilya Montejarre."
So even his family is a good kind like the Silician grandparents. Ngumiti na lang ako, "kung ganoon, bakit parang ang bata mo pa?"
She smiled, "dalawampu't anim na ako Ma'am, may sampung taon na akong naninilbihan sa pamilya Montejarre."
"Hindi ka nag-aral?"
Umiling siya, "kahit man na gustuhin ko Ma'am ay wala namang pera, kailangan kong magtrabaho lalo't may pamilya akong binubuhay, sa akin na lang umaasa ang mga kapatid ko't magulang, sa aming dalawa ni Teresa."
Nagkaroon kami ng mahabang usapan, marami rin akong nalaman kay Jorie, hindi ako makapaniwala sa sobrang bata pa niya noong nagtatrabaho siya, I mean she was 16 when she started working as a housemaid?!
Matapos ang usapan namin ay nagpaalam na siya sa akin at sinabing may aasikasuhin pa daw siya, bigla ko na namang naalala si Trevor. Deym! Nakalimutan ko na siya kanina e!
Pinikit ko na lang ang aking mga mata, I have an intuition that something bad is about to happen, umiling ako, nothing bad will happen.
"Asan ka na ba, peste ka?" Sa sobrang kakaisip ko sa kanya'y kumirot ang ulo ko. Napalakas ata ako ng sigaw sa sakit kaya naman biglang pumasok si Teresa na siguro'y nagkataong naglilinis lang sa labas.
"M-Ma'am, ayos ka lang?"
Napasapo ako sa gilid ng noo ko, "biglang sumakit ang ulo ko..."
"May migraine ka ba?" Tanong niya sa akin at mabilis akong umiling.
"Siguro dahil lang ito sa kakaisip ko sa kanya." I blurted out.
Ngumisi si Teresa ng mapanukso, "ayiieh si Ma'am talaga, in love na kay Sir ng bongga! Hindi na lang puso naaapektuhan kundi pati pag-iisip!"
Namula ang magkabilang tenga ko, kahit papaano ay nawawala na ang sakit pero nahihilo ako, "may gamot ba para sa sakit sa ulo?"
"Ma'am naku, kung si Sir iyan baka mas gugustuhin niyang ipatingin ka na lang sa doktor, overprotective pa naman siya." Patango tangong suhestyon ni Teresa, "ipahatid na lang kaya kita kay Manong Sid sa hospital? Iyong driver."
Hospital... hospital... h-hospital...
Mabilis akong umiling dahilan upang mas sumakit ang pagkirot ng ulo ko, "n-no..."
Nanlaki ang mata ni Teresa na tila ba nakakita ng multo. "Dumudugo ilong mo!"
***
Trevor POV
I parked my car sa tabi ng apartment building ni Clare, mabilis ang paghinga ko dahil sa galit na kanina ko pang tinitimpi, in-on ko na ang phone ko't tinawagan ko si Clare, "where are you?" I shouted upon her answer.
"Wow, excited much? I can see your car down there," She chuckled. "Nasa apartment number 28 ako sa third floor, like the usual place."
Pinikit ko ang mga mata ko, I'm sorry Diana, I'm sorry because I have to do this.
Lumabas na ako sa sasakyan, sa bawat hakbang ko ay bumibigat ang mga paa ko na tila ba may nagpipigil sa akin, na tila ba pinipigilan ako ni Diana at sa kaloob looban ko ay may nagsisigaw na mas mabuti na lang na malaman ni Diana ang lahat.
And what? And you'll lose her?
I'm too afraid to be left out again.
Noong nasa ikatlong palapag na ako ng building ay nakita ko agad ang unit ni Clare, tumigil ako sa harap ng pintuan nito't nagdalawang isip.
It'll only be a sex. Just that.
Kumatok na ako at mabilis na bumukas ang pinto, bumungad si Clare na nakasuot ng itim na lingerie na seductive at showy, kung noon ay nalaglag na sana ang panga ko at titigasan ako pero wala na ngayon.
Ngumiti siya na parang nang-aakit, "pasok... ka..." she made it sound dirty.
I hissed. "Keep your promise or else I'll kill you."
"Kill me in bed?" She grinned at me as she throw herself to me when I finally entered the apartment, napasandal ako sa may pinto.
Bahagya kong nilayo ang mukha ko sa kanya na tila ba nandidiri, "I'll only do this fast." Pikit mata kong gagawin ito, para protektahan ang relasyon namin ni Diana, to protect her.
"Nah, we have to take things slowly..." Lumuhod si Clare saka niya tinanggal ang pagkaka-zipper ng pantalon ko, "you're not hard but it's still big." She bit her lip.
Kumuyom ang kamao ko, fahk I feel like a gone boy!
Mariin akong pumikit, Clare chuckled, "let's do it in bed already, and let's get you naked." Hinila ako ni Clare papuntang kwarto niya, mabilis ang tibok ng puso ko, I don't know if I can still look into Diana's eye after this.
Hiniga ako ni Clare sa kama at pumaitaas siya sa akin, her lips played into my neck up to my chin and up to my li- natigil kami nang tumunog ang phone ko, "aysh, isturbo. Answer it, damn!" Clare hissed.
I sighed in relief, I thought I'd kiss a girl who might had sucked a thousand of pricks!
Tinignan ko kung sino ang tumatawag, it was Diana.
Natigil ako.
"Answer it na para wala nang isturbo later!" Clare demanded.
Kinagat ko ang babang labi ko at saka sinagot ito.
"Sir! Sir! Si Diana nahimatay!"
***
