ADİSYON

1.Bölüm

Hava soğuk mevsim şubat.Okul yolunda siradan hayallerle ilerliyordu.Ders saati yaklaşmıştı.Zaten hep geç kaliyor okula bu çocuk.Vakit iyice daralmişti hizli adimlarla okulun kapisina giriş yapti.Okul nöbetçisi yine her zamanki pişkinliğiyle gülüyordu Cemil'e.

Okul nöbetçisi ''Cemil bu sefer hoca fena çarpacak seni '' dedi. Cemil ise tebessüm ederek geçti sinifina.
Çaldi kapiyi ve gir diye bir ses.

"Neredesin oğlum sen , akillanmayacakmisin " naralari atiyordu öğretmen..

Cemil suskun , yilgin bir bakişla geçti arkadaşı Fatih'in yanina.

Fatih ''Ah şu acımasız hayat bu yaşta hem çalıştırıp hem okutuyor'' dedi. Cemil hayla suskun , uykusuzdu.Gözleri kan toplamıştı sabaha kadar hesap yapip çalişmaktan.Hayatin en genç büyükleriydi onlar.

Teneffüs zili çaldı.Herkez kantine koşuşturmaya başladi.Sinifta kalan Cemil , Fatih , Bilal ve Murat'ti.

"Yine neden geç kaldin be oğlum , devamsizliktan kalacaksin "dedi Murat.Cemil , Fatih ve Bilal sadece aci bir tebessümle bakmakla yetindiler.

Murat'in tuzu kuruydu.Hem okuyup hem aile bakmayi nereden bilecekti.

Okul çikis zili çalmıştı.Herkez son sinifin verdiği heyecanla , hayallerle kapidan çıkıp gidiyordu. Cemil , Bilal ve Fatih gerçeklerle yaşıyorlardi.Herkez eve dağilip işe yetişmenin peşindeydi.Zorunluluklari vardi birde bakmasi gereken aileleri.Vefakar , merhametliydi bu çocuklar.

Murat özel taksiye atlayip gitmişti bile o sicacik yuvasina.

Cemil her ne kadar yük olsada sirtinda ailesine hic belli etmezdi. "Neredeymiş benim küçük prensesim"derdi eve her girişinde kardeşi için ve onu bekleyen simsicak sevgiler.Kardeşi onu hem abi hem baba biliyordu.Kan bağindanda öteydi bu sevgi.
Annesi "geldin mi oğlum "dedi.

Cemil "evet buradayim anacim "dedi.

Akşam sofrasi hazirlanmaya başlamişti.Tatli bir telaş sofra bezi küçük kardeşte , sofranin kendisi ondaydi.

Yemek yendi.O işin yolunu tutmuştu.Dün geceki harbededen ne ailesinin ne arkadaşlarinin haberi vardi.

Manavin sahibi "Ee geldin ya Cemil, dinlenseydin dün gece çok yoruldun"

Cemil "Olsun abi elbet bir vakit dinleneceğiz.Dünkü o silahla gelenler kimdi" . . .