ADİSYON

5.Bölüm

Sahi en son ne zaman sevilmiştik.Gerçekten en son ne zaman birileri tutmuştu yüreğimizden bizleri.Sevmekten ne kadarda korkmuştuk.
Yoksa aşkı bize yasak mı etmişti bu hayat.

Okula da okumaktan öte bir hayal daha mı belirmişti bizim Cemil'in.

Okulun kapısından giriş yaptı.Sınıfa girdiğinde ne kadar hoş bir durumla karşılaştı.Melike'nin yanı boştu.Bunu fırsat bilmeliydi.Nitekim olaylar öyle gelişti ki aynı sırada eskiteceklerdi o kollarını.

Cemil "Bu ders çok zevklidir.Öğretmenimiz çok başarılı. . "
Melike "Doğrudur"

Melike aslında uysal, sempatik bir kızdı.Belki de annesiyle babasının ayrılmaları onu derinden etkilemişti.
Sessizliği sınıfa giren edebiyat hocası bozdu.
"Günaydın çocuklar"

"Günaydın öğretmenim"

Konu şiir ve edebiyattı.Biraz okumuşluğu vardı Cemil'in.Bunu da değerlendirmeliydi.İlgi çekmeliydi.

Öğretmen şair sordu.Hemen Cemil atıldı soruya.Arkadaşları şaşırmıştı.

Demek aşk bu kadar iyi öğreticiymiş.Okuman gerekmez bazen, görebilsen yazmaya başlarsın.

Melike'nin de iyiydi edebiyatı.

Cemil "Sever misin şiirleri"

Melik "Fena değildir aram, gerçi onca şiire değecek birileri var mı"Dedi.

Okuldan yavaş yavaş aşağı iniyorlardı.
Cemil; Murat, Bilal ve Fatih'e ilk aşkını, Melike'ye tutulduğundan bahsetti.
Arkadaşları çok sevinmişti.Murat annesiyle konuşulanları kafasından silmişti.

Cemil artık manavda çalışamayacağından bahsetti.Bıçak derin değil ama fazla hasar bırakmıştı.
Bilal ve Fatih onun kafede çalışmasını öneriyordu.
Murat, hatta tanıdığı bir arkadaşının kafesi olduğundan bahsetti.

Cemil bu duruma sıcak baktı.Yapacağı fazla birşey yoktu.Murat'a bu durumla ilgili konuşalım dedi.

Evlere dağılmıştı herkez.Hafta sonuna giriş yaptılar.Kimisi hafta sonu mutluluğu yaşarken kimisi de çalışacaktı.Şartlar bunu gerektiriyordu.

Murat'ın ailesi, Melike ve babasıyla sohbeti koyulaştırmış hafta sonu plan bile yaptılar.Bunu Murat'a söylediler.Aslında bu Murat için fırsattı.En yakın arkadaşına zemin hazırlayabilirdi.

Pikniğe geldiklerinde Murat, Melike'yi daha iyi tanımak için beraber hareket ediyordu.

Murat "Çok dalgınsın, sıkılmışa benziyorsun"
Melike"Evet.Buraya geleli kısa süre oldu ama annemi çok özledim"
Murat" Annen nerede? "

Melike, babasının annesinden ayrıldığını söyledi.Murat bu duruma çok üzüldü.

Murat "Kusura bakma, bilmiyordum"
Melike "Önemli değil"dedi.

Murat bu durumda Cemil'den bahsedemezdi.Melike'de Murat'a arkadaşlarını sordu.Sınıfı en iyi arkadaşlarını oda sürekli Cemil, Bilal ve Fatih'ten bahsetti.
Murat "Hatta yanında oturan Cemil''dedi.

Akşam eve dönerken Melike'yi kafeye davet etti.Fırsat olarak Cemil'de gelmeliydi.Cemil'e mesaj atarak kafeye onlardan önce oturmasını söyledi.

Mesajı gören Cemil, evde mutluluktan havalara uçtu.Fakat nasıl giyinecekti, ortama nasıl uymalıydı.Kendince süslenerek gitti.

Murat"Bak burada Cemil'de var yanına gidelim"
Melike"Olur"dedi.

Murat "Naber Cemil, uzun zamandır gelmiyordun buralara"
Cemil ne diyeceğini bilemeden uydu arkadaşına.
Cemil"Evet ne yazık ki işler yoruyor"

Melike ne işle uğraştığını sordu.Durumu Murat kurtarmalıydı ve öyle oldu.
Murat"Bizim Cemil hem okur hem çalışır çok başarılı arkadaşım.Boş zamanlarında garsonluk yapar"dedi.
Hatta burada çalışacağını söyledi.

Melike çok iyi karşıladı bizim çocukları.Hemen sohbetler koyulaştı.

Murat müzik yapmayı severdi.Gitar çalıyordu.Sahneye davet ettiler.
Murat"Bu akşam çok değerli arkadaşlarım yanımda ve Cemil şiir söyler bana eşlik etmeli"dedi.
Cemil ne yapacağını bilmiyordu.Kazık mı yedi mükâfat mıydı bilemedi.Heyecanlı bir şekilde Murat'ın yanına geldi.

Cemil"Oğlum ben ne anlarım sahneden şiirden"
Murat"Okulda okuyordun ya akışına bırak"

Müzik başladı.Cemil heyecandan ne yapacağını bilmiyordu ve başladı içinden gelenleri söylemeye

"Her vakit beklemişim seni
Yabancı düşmüşüm bildiğim ellerde
Ansızın inşası kurulmuş yüreğimde

Sabır taşı olmuş hayallerim
Gitsen bir an çatlar sızar hayallerim
Yoktun, gidersen daha yoklaşırım
Kal en iyisi hayal prensesim
Varlığın armağan olsun bana. . ."

Melike Cemil'e, Cemil Melike'ye kitlenmişti.Her yerde sessizlik.Yavaşça sahaneden inip Melike'nin yanına gitti.

"Bu hayatımda ki ilk şiirim benim, sana gelsin"dedi.
Melike neye uğradığını şaşırmıştı.

Melike "Teşekkür ederim Cemil çok teşekkür ederim..."